การรับสุขที่มีต่อพระคริสต์
และการเติบโตจนสุกงอมในชีวิตของเรา
I. การที่เราสามารถรู้จักและมีประสบการณ์ต่อพระคริสต์ผู้ครอบคลุมสรรพสิ่งที่ได้เปิดเผยไว้ในหนังสือโกโลซายนั้นเป็นพระพร:
1. พระคริสต์ทรงเป็น “ศีรษะของพระกาย คือคริสตจักรนั้น... เพื่อพระองค์จะได้เป็นเอกในสิ่งสารพัด” — 1:18:
(1) ทั้งในสิ่งทรงสร้างเก่าและสิ่งทรงสร้างใหม่ พระคริสต์ทรงเป็นอันดับแรกและทรงเป็นเอก.
(2) ทั้งในจักรวาลและในคริสตจักร พระคริสต์ทรงเป็นผู้ที่เป็นเอก.
2. “พระคริสต์อยู่ในท่านทั้งหลายกลายเป็นความหวังอันสง่าราศี” — ข้อ 27:
(1) พระคริสต์ผู้อาศัยอยู่ในวิญญาณของเราเพื่อมาเป็นชีวิตและตัวตนของเราทรงเป็นความหวังอันสง่าราศีของเรา.
(2) เมื่อพระองค์เสด็จมา เราก็จะได้รับสง่าราศีในพระองค์.
(3) สิ่งนี้บ่งชี้ว่าพระคริสต์ผู้อาศัยอยู่ภายในจะซาบซ่านทั้งตัวของเราเพื่อให้ร่างกายทางกายภาพของเราถูกเปลี่ยนรูปลักษณะและถอดแบบตามพระวรกายอันสง่าราศีของพระองค์.
3. ในหนังสือโกโลซายมีวลีที่สำคัญอยู่มากมายซึ่งชี้ถึงประสบการณ์ที่เรามีต่อพระคริสต์:
(1) “พระคริสต์อยู่ในท่านทั้งหลาย” — ข้อ 27.
(2) “ผู้ที่สุกงอมแล้วในพระคริสต์” — ข้อ 28.
(3) “ดำเนินชีวิตในพระองค์” — 2:6.
(4) “ตามพระคริสต์” — ข้อ 8.
(5) “ทรงให้ท่านมีชีวิตขึ้นมาด้วยกันกับพระองค์” — ข้อ 13.
(6) “ร่วมตายกับพระองค์” — ข้อ 20.
(7) “ยึดพระองค์ผู้เป็นประมุข” — ข้อ 19.
(8) “เนื่องจากพระองค์นั้น” — ข้อ 19.
(9) “เจริญเติบโตขึ้นด้วยการจำเริญเพิ่มพูนของพระเจ้า” — ข้อ 19.
(10) สำนวนเหล่านี้ได้ให้รูปภาพที่ครบถ้วนถึงประสบการณ์ที่มีต่อพระคริสต์อย่างถูกต้อง.
(11) “ข้อลับลึกของพระเจ้า คือพระคริสต์ ซึ่งคลังสติปัญญาและความรู้ทุกอย่างล้วนซ่อนไว้ในพระองค์” — ข้อ 2–3:
ก. หนังสือโกโลซายกล่าวถึงข้อลับลึกของพระเจ้า ซึ่งก็คือพระคริสต์ผู้เป็นศีรษะ.
ข. คลังสติปัญญาและความรู้ทุกอย่างล้วนซ่อนไว้ในพระคริสต์ — ข้อ 3.
ค. นี่คือสติปัญญาและความรู้ฝ่ายวิญญาณที่มีต่อแผนการบริหารอันศักดิ์สิทธิ์เกี่ยวกับพระคริสต์และคริสตจักร.
ง. สติปัญญาเกี่ยวข้องกับวิญญาณของเรา และความรู้เกี่ยวข้องกับความคิดของเรา — อฟ.1:8, 17.
(12) “เพราะความบริบูรณ์ทั้งสิ้นแห่งฐานันดรความเป็นพระเจ้าล้วนอาศัยอยู่ในพระคริสต์อย่างมีรูปมีร่าง และท่านทั้งหลายได้ถูกกระทำให้ครบบริบูรณ์ในพระองค์” — กซ.2:9–10:
ก. สิ่งที่อาศัยอยู่ในพระคริสต์ไม่ได้เป็นเพียงความอุดมสมบูรณ์แห่งฐานันดรความเป็นพระเจ้าเท่านั้น แต่ยังเป็นการสำแดงแห่งความอุดมสมบูรณ์ของสิ่งที่พระเจ้าทรงเป็นด้วย.
ข. ความบริบูรณ์ทั้งสิ้นแห่งฐานันดรความเป็นพระเจ้าล้วนอาศัยอยู่ในพระคริสต์ผู้ทรงมีร่างกายของมนุษย์.
4. “เหตุฉะนั้นถ้าท่านทั้งหลายได้ร่วมเป็นขึ้นมากับพระคริสต์แล้ว ก็จงแสวงหาสิ่งซึ่งอยู่เบื้องบนในที่พระคริสต์สถิตอยู่ คือประทับเบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า” — 3:1:
(1) ข้อ 1-4 เปิดเผยเป็นนัยว่าเรามีฐานะ, ชีวิต, การดำเนินชีวิต, ชะตาชีวิต, และสง่าราศีเดียวกันกับพระคริสต์.
(2) พระเจ้าผู้อยู่ในสวรรค์ทั้งหลายควรจะเป็นขอบเขตแห่งการดำเนินชีวิตของเรา; เราควรดำเนินชีวิตในพระเจ้าร่วมกับพระคริสต์.
II. “ยึดพระองค์ผู้เป็นศีรษะไว้ เนื่องจากพระองค์นั้น ทั้งร่างกายซึ่งได้รับการหล่อเลี้ยงที่อุดมสมบูรณ์ ... จึงได้เจริญเติบโตขึ้นด้วยการจำเริญเพิ่มพูนของพระเจ้า — 2:19:
1. การเติบโตคือการมีพระคริสต์เพิ่มขึ้นในตัวเรา — 1กธ.3:6–7; ฆต.4:19.
2. การเติบโตของพระกายขึ้นอยู่กับสิ่งที่ออกมาจากพระคริสต์ผู้เป็นศีรษะ — อฟ.4:15–16:
(1) เมื่อพระกายได้รับการหล่อเลี้ยงโดยการยึดพระองค์ผู้เป็นศีรษะ พระกายก็จะเติบโตขึ้นด้วยการจำเริญเพิ่มพูนของพระเจ้า — กซ.2:19
(2) พระกายเติบโตออกมาจากศีรษะ เพราะการหล่อเลี้ยงทุกอย่างล้วนมาจากศีรษะ — อฟ.4:15.
3. การเติบโตของพระกายขึ้นอยู่กับการจำเริญเพิ่มพูนของพระเจ้า ซึ่งก็คือการเพิ่มขึ้นของพระเจ้าหรือการเพิ่มพูนของพระเจ้าอยู่ภายในเรา — กซ.2:19:
(1) พระเจ้าทรงทำให้เราเติบโตโดยการประทานพระองค์เองแก่เราอย่างเป็นทัศนะภายใน.
(2) พระเจ้ายิ่งถูกเพิ่มเข้าสู่เรา ก็ยิ่งทำให้เราเติบโต; นี่คือหนทางที่พระเจ้าประทานการเติบโต — 1กธ.3:6–7.
(3) มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่ทำให้เติบโตขึ้น; มีเพียงพระเจ้าที่จะประทานตัวของพระองค์เองแก่เรา และถ้าปราศจากพระองค์ เราไม่สามารถเติบโตได้ — ข้อ 6–7:
ก. การเพิ่มพูนของพระเจ้าภายในเราคือการที่พระองค์ทรงทำให้เราเติบโต.
ข. แท้จริงแล้ว การที่พระเจ้าทรงทำให้เราเติบโตนั้นหมายความว่าพระองค์ทรงประทานพระองค์เองแก่เรา — รม.8:11.
(4) การเติบโตของพระกายคือการก่อสร้างของพระกาย — อฟ.4:16; กซ.2:19:
ก. เอเฟโซ 4:12–16 มีความสำคัญที่พิเศษในพันธสัญญาใหม่เพราะได้แสดงให้เห็นถึงข้อลับลึกเกี่ยวกับการก่อสร้างแห่งพระกายของพระคริสต์.
ข. การเติบโตของพระกายของพระคริสต์คือการเพิ่มพูนของพระคริสต์ในคริสตจักร ซึ่งส่งผลให้พระกายก่อสร้างตนเองขึ้น — 3:17ก:
(ก) เมื่อพระคริสต์เข้าสู่วิสุทธิชนทั้งหลายและดำเนินชีวิตอยู่ภายในพวกเขา พระคริสต์ที่อยู่ภายในวิสุทธิชนเหล่านั้นก็จะกลายเป็นคริสตจักร — กซ.3:10–11.
(ข) พระกายของพระคริสต์ได้เติบโตขึ้นด้วยการจำเริญเพิ่มพูนของพระคริสต์ที่อยู่ภายในเราและถูกก่อสร้างขึ้นเช่นนี้ — 1:18; 2:19.
ค. พระกายได้ก่อสร้างตนเองขึ้นในความรัก ความรักนี้ไม่ใช่เป็นความรักของเราเอง แต่เป็นความรักของพระเจ้าที่อยู่ในพระคริสต์ ซึ่งได้กลายเป็นความรักของพระคริสต์ที่อยู่ในเรา เรารักพระคริสต์และผู้ที่เป็นอวัยวะด้วยกันในพระกายของพระองค์โดยความรักนี้เอง — 1ยฮ.4:7–8, 11, 16, 19; รม.5:5; 8:39:
(ก) ความรักเป็นแก่นแท้ทางภายในของพระเจ้า; เมื่อเราเข้าสู่แก่นแท้ทางภายในของพระเจ้า เราก็จะรับสุขพระเจ้าเป็นความรัก และรับสุขการสถิตอยู่ของพระองค์ในความหวานชื่นแห่งความรักอันศักดิ์สิทธิ์ และทำให้เรารักผู้อื่นเหมือนดังที่พระคริสต์ทรงรัก — อฟ.5:25.
(ข) ในความรักเช่นนี้ เราได้ยึดถือความจริง ซึ่งก็คือยึดถือพระคริสต์พร้อมกับพระกายของพระองค์ และถูกรักษาไว้จากอิทธิพลของลมปากแห่งคำสอนและจากการนำเอาองค์ประกอบที่แตกต่างเข้ามาในพระกาย — 4:14–15.