Mikołaj Kopernik łac. Nicolaus Copernicus, niem. Nikolaus Kopernikus (ur. 19 lutego 1473 w Toruniu, zm. w maju 1543 we Fromborku) – polski polihistor pochodzenia niemieckiego; prawnik, urzędnik, dyplomata, lekarz i niższy duchowny katolicki, doktor prawa kanonicznego i naukowiec – zajmował się też astronomią, matematyką, ekonomią, strategią wojskową, kartografią i filologią. Bywa też nazywany fizykiem, filozofem i astrologiem przez ówczesne znaczenie tego słowa.
Kopernik jest znany głównie jako astronom – twórca heliocentrycznego modelu Układu Słonecznego i prawdopodobnie pierwszy heliocentryk w Europie od czasów starożytnej Grecji. Autor dzieła De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich) przedstawiającego jego wizję Wszechświata. Model matematyczny Kopernika – inaczej niż antyczne prace Arystarcha z Samos – wywołały rewolucję naukową nazywaną przewrotem kopernikańskim. Przez to heliocentryzm bywa nazywany kopernikanizmem, a kosmologia używa nazwy zasada kopernikańska – m.in. na odrzucenie wszelkiego geocentryzmu i antropocentryzmu.
Pozostałe osiągnięcia uczonego to m.in. sformułowanie ilościowej teorii pieniądza i prawa Kopernika-Greshama w ekonomii. W geometrii płaskiej rozpowszechnił twierdzenie nazywane jego imieniem, choć nie jest jego pierwszym autorem. Oprócz tego Mikołaj Kopernik przekładał dzieła bizantyjskiego pisarza Teofilakta Symokatty na język łaciński, napisał łaciński poemat Septem Sidera (Siedem Gwiazd) oraz tworzył mapy Warmii i innych terenów Prus. Astronomiczne dzieło Kopernika wiązało się też z rewizją fizyki Arystotelesa, będącej częścią jego systemu filozoficznego. Tym sposobem toruński uczony otworzył drogę do nowożytnej metody naukowej i opartej na niej mechaniki klasycznej oraz teorii ciążenia Newtona.
Źródło: Wikipedia