Jean Baptiste Joseph Fourier (ur. 21 marca 1768 w Auxerre, zm. 16 maja 1830 w Paryżu) –francuski matematyk i fizyk. Twórca analizy harmonicznej, zwanej też analizą Fouriera – teorii szeregów Fouriera i transformacji Fouriera.
Szereg Fouriera to przedstawienie funkcji okresowej f w postaci sumy nieskończonego ciągu sinusów i cosinusów pomnożonych przez współczynniki. Fourier podał wzory całkowe na te współczynniki i twierdził, że ten szereg jest zbieżny do f dla szerokiego zakresu funkcji. Warunki dostateczne, przy których szereg Fouriera jest zbieżny do rozwijanej funkcji podał Dirichlet.
Fourier używał tych szeregów w swej fundamentalnej pracy z teorii przewodzenia ciepła, opublikowanej w swej pracy Théorie analytique de la chaleur, Paris, 1822.
W czasie wyprawy Napoleona do Egiptu Fourier był sekretarzem Instytutu Egipskiego w Kairze, komisarzem francuskim przy rządzie egipskim i szefem sądownictwa. Później był m.in. prefektem departamentu Izery i mieszkał w Grenoble.
Źródło: Wikipedia