Kleiputtenloop 24km
Kleiputtenloop 24km
Embedded Files
Ik ben mijn omloop gestart aan de parking in Klein Willebroek (Heindonkstraat 13, 2830 Klein Willebroek). Klein Willebroek speelde in december een hele belangrijke rol in de bevrijding van Antwerpen en - met Antwerpen als belangrijke haven voor de geallieerden - van ons land. Robert Vekemans leidde 5 shermantanks langs een kleine houten tolbrug over de Rupel waardoor ze de zwaargewapende Rupelbrug konden flankeren. Trots waakt een Sherman Firefly vandaag nog steeds over het dorp. Ik zal hem tegenkomen hem tegen op het einde van onze omloop. Ik loop van de parking met onze rug naar het dorp richting wandelknooppunt 197. Ik loop nu richting Mechelen.
Vlak voor het Zennegat duiken de "blauwe bruggen" op. De metalen platen veren lichtjes op en neer als ik mijn eerste stappen op het brugdek zet. Ik ga ook de 2de brug over. Gelukkig ken ik mijn weg hier maar voor zij die hier nog niet eerder lopen kan ik vertellen dat je beneden aan de brug een U-bocht moet maken en de Rupel nu dient te volgen in de tegengestelde (stroomafwaarts) richting. Ik loop langs de taverne "3 Rivieren" die er door de Corona-lockdown maar verlaten bij ligt.
Een tunnel voorzien van Street-art in het thema van de baksteen, brengt me veilig naar de andere zijde van de fabriek. Boven mij rijden zware vrachtwagens rond met allerhande bouwmaterialen. Deze tunnel is nog maar enkele jaren geleden gebouwd en zorgt ervoor dat wandelaars, lopers en fietsers ononderbroken de Rupeldijk kunnen blijven volgen.
Op het einde van de beklimming kom ik aan een oriëntatietafel. Dit is het hoogste punt van de Rupelstreek. Bij helder weer kan je vanaf hier het Atomium in Brussel zien. Ik kom even op adem en maak me klaar voor het verlaten van de verharde weg. Dit is het moment waarop ik mezelf vervloek dat ik mijn Asics Ziruss heb aangetrokken in plaats van trailschoenen. Je mag dit gerust interpreteren als een tip!
Er volgt nu een zeer steile afdaling. De trapjes die ze gemaakt hebben, zie je nog amper door de grote brei van klei en modder. Het parcours is redelijk glad en technisch hier. Ik probeer niet te hard op mijn rem te staan en probeer mijn voeten zo goed mogelijk te plaatsen.
Tegelijk heb ik geprobeerd om de afdaling te filmen om enigszins een impressie te kunnen delen.
Het avontuur is nu helemaal begonnen en paadjes zien er steeds minder als paadjes uit. Het wordt een uitdaging om droge graszoden te vinden.
Via de grote zandvlakte nader ik het einde van de Kleiputten. Mijn schoenen stamp ik af als ik de kapelstraat oversteek in de richting van de Rupeldijk. Ik volg opnieuw de meanderende Rupel stroomafwaarts tot ik via het wielermuseum en de tunnel onder de Kapelstraat, provinciaal domein De Schorre binnenloop.
Ik verlaat De Schorre en loop in de richting van de Rupeldijk en de wandelpromenade van Boom. Aan de overkant van de Rupel zie ik mijn startlocatie en zie ik de restanten van de oude tolbrug naast het standbeeld van de volksheld Robert Vekemans.
Iets verder zie ik hoe de autostrade A12 er verlaten bij ligt. Ik loop nu boven de Rupeltunnel en verlaat het centrum van Boom, de "hoofdstad van de baksteen". Via het station van Boom wordt ik langs een tunnel naar de buitenwijken van Boom gebracht. Ik nader het dorp (of moet ik eerder gehucht zeggen) Noeveren. Noeveren is als het ware, het Bokrijk van de Rupelstreek met oude arbeidershuisjes en haar baksteenfabrieken met ringovens.
Na al deze industriële revolutie trek ik terug de natuur in. Wanneer ik doorheen de Walenhoek loop herken ik vaak het landschap van de Kleiputten uit Terhagen. Ook hier werd klei ontgonnen en zijn waterpartijen met veel watervogels nog de restanten van de putten van Hellegat/ Niel. Vandaag is het een beschermd natuurgebied en kom je er vooral wandelaars en vissers tegen. Voor de begrazing gebruikt men hier Gallowayrunderen. Op verschillende plaatsen langs het parcours moet ik dan ook over "wildroosters".
Bovenaan de brug van Boom mag ik nog eens genieten van een mooi uitzicht over de Rupel alvorens mijn loopje af te ronden. Belangrijke tip aan de lopers en loopsters; neem zeker propere kledij en schoenen mee. De kans op een slippertje is niet onbestaande en ik garandeer je dat je schoenen niet even proper zullen zijn als het moment dat je aan je rondje begon!
Vandaag ging ik het parcours van de Kleiputtenloop uittesten. Het was een hele klus om het parcours netjes uit te tekenen via de website van de wandelknooppunten en vaak heb ik vloekend alles gewist en weer opnieuw een route opgestart.
Het is een parcours met een thema dat zeer kenmerkend is voor de regio. We duiken met deze omloop terug in de tijd en gaan naar de industriële revolutie en de zware handenarbeid van het produceren van bakstenen. Gewonnen uit opgegraven klei van de zogenaamde kleiputten aan langs de oevers van de Rupel.
De Kleiputtenloop heeft als grote voordeel dat je hem kan starten vanaf meerdere locaties waarvan enkelen beschikken over een parkeergelegenheid.
Het parcours volgt hier de meanderende Rupel stroomopwaarts. De Rupel is onze kortste rivier maar is over haar volledige traject redelijk breed. Ik loop in de richting van het Zennegat waar de Rupel ontstaat uit de samenvloeien van de Dijle, Nete en Zenne. Onderweg kom ik enkel natuurgebieden tegen zoals Het Broek Denaeyer en De Biezeweiden. Beide zijn bekend voor hun populatie bevers. Enkele jaren geleden werd hier nog een otter gespot.
Iets verderop ontdekken we de modernere versie van de baksteen-productie en staan grote grijpkranen klaar om grondstoffen uit- en in schepen te laden.
Aan het museum Rupelklei verlaat ik de oever van de Rupel en loop in de richting van de begraafplaats van Terhagen/ Rumst. Vanaf hier kom ik weer even in de bebouwde kom en dien ik rekening te houden met gemotoriseerd verkeer. Even later steek ik voorzichtig de hoofdweg over en loop in de richting van de Hoogstraat.
Vanaf de Hoogstraat gaat er een nieuwe wereld open. Hiervoor doen we het; de Kleiputten van Terhagen. Ik verlaat de woonwijk en start met een beklimming over kasseien. Graag geef ik ook even mee dat je hier (aan wandelknooppunt 281 - glasbol) wel enkele parkeerplaatsen hebt en het dus ook een handige startplaats kan zijn. Terug naar ons parcours... De kasseien veranderen naar een smaller weggetje van bakstenen (erg toepasselijk) en de beklimming wordt iets steiler.
De Kleiputten herbergen heel wat geschiedenis. Boom en Terhagen stonden niet enkel gekend voor de steenbakkerijen maar ware ook de thuishaven van bedrijven die zich gingen specialiseren in de productie van grote kranen en graafmachines. Tijdens het loopje zie ik er nog enkele uitgerangeerd staan aan de oever van een oude graafplaats.
Vlak voor ik De Schorre binnenloop passeer ik langs de hockeyvelden van Braxgata. Handige tip: aan dit knooppunt (103) is een ruime gratis parking en vind je alweer een handige startplaats om je route te starten.
De Schorre is een recreatiedomein en dat trekt vaak meer mensen aan (wandelaars, fietsers, lopers). Om deze reden vraagt de provincie om een mondmasker te dragen over de afstand tussen knooppunten 103 - 102 -244 (ongeveer 750m)!
Deze regelgeving telt OOK voor LOPERS.
Met vuile loopschoenen volg ik opnieuw de Rupel langs de brede wandelpromenade van Boom. Ik wuif even naar Miranda die net het veerpont overvaart en loop iets verder de Rupelbrug onderdoor via een bruggetje van metalen platen. Langs mijn rechter zijde staan gloednieuwe flatgebouwen terwijl aan de linkse zijde de industriezone, de lelijke kant van de Rupelstreek toont.
Sporten, dat is dus af en toe ook nog wat cultuur meepikken. Enkel de horeca is natuurlijk dicht.
Ik loop langs de opslagplaatsen waar ooit zoveel bakstenen klaarlagen voor hun eerste reis en loop verder naar het Hellegat. De naam verwijst naar de erbarmelijke omstandigheden waarin de arbeiders indertijd leefden en werkten. In 1980 kwam de vlaamse film "Hellegat" uit. Indien je graag wat achtergrondinfo over deze regio wil is deze ideaal voor een koude winteravond.
De Walenhoek spuwt me terug uit ter hoogte van de voetbalvelden van Nielse SV. Ik word opnieuw langs de steenbakkerijen gebracht en loop weer in de richting van Boom.
Om te vermijden dat we teveel langs drukke banen moeten gaan zal ik het parcours voor een stukje teruglopen richting het knooppunt 120 (wandelpromenade Boom). Ik duik dus terug het tunneltje in aan het station van Boom en vervolledig mijn weg naar de brug van Boom.
Manu Verbinnen - 27/11/2020
Page updated
Google Sites
Report abuse