Het avontuur begint aan de brug van Overboelare. Handige startplaats want er is een ruime, gratis parking waar je dus met een gerust gemoed de wagen kan achterlaten. Het startpunt (wandelknooppunt 57) bevindt zich als het ware op de brug zelf. Vanop de brug heb je een erg leuk zicht op de Dender.
Nu we het einde van de herfst naderen is er maar een flauw zonnetje en langs de oevers van de Dender schijnt. De weg leidt ons langs de kerk van Overboelare en langs de dorpskern. De bebouwde kom verdwijnt al snel en wordt vervangen door straatjes die op hun beurt veranderen in modderige traktorpaden.
De meeste paden onderweg zijn vaak niet meer de term "weg" waardig en het is duidelijk dat veeteelt hier een belangrijke vorm van inkomsten is. Schuivend door de modder nader ik de taalgrens en kom ik tussen het knooppunt 63 en 62 ineens oog in oog te staan met een geit die een oude boerderij bewaakt. Ik zit duidelijk vast en baan me een weg langs de aardappelvelden tot ik op de Grote Steenweg kom en een spoorwegoverweg me langzaam richting de dijk van de Dender leidt.
Een glooiend landschap tekent zich af langs de andere oever van de Dender en ik merk vlak voor de bomenrij een kasteeltje op.
Nu ik langs de dijk op asfalt loop komt de modder stilletjes los van mijn Asics Ziruss loopschoenen. Het parcours stuurt me links een natuurgebied in van Natuurpunt om me dan plagerig weer op dezelfde dijk te doen landen. Maar dan zie ik iets wat ik helemaal niet verwacht; tussen de landbouwgronden doemt ineens een vliegtuig op. Overboelare blijkt over haar eigen vliegveld te beschikken.
In de verte zie ik de brug en enkele vissers genieten van het herfstzonnetje. Ik heb genoten van een mooi parcours en moet stiekem toch ook toegeven dat ik - door mijn eigen onoplettendheid - weer enkele keren ben verkeerd gelopen.
Manu Verbinnen - 25/11/2020