The Brialmont fortresses in Antwerp now look peaceful as monuments to our history and nature. The fortresses, originally overgrown with grass, will in time encourage the emergence of new biotopes. The fortress, tucked away in the environment, will be integrated into nature (mosses, fungi, grasses and animals become part of it). My work also will be absorbed by that nature over time. Because copper wants to return to its original state, it forms a green oxide layer, like a wall overgrown with mosses.

The newspaper is regarded as a symbol of temporality, given the ephemerality of the information and the medium. Today, all information is stored digitally, but it can only be deciphered with the aid of equipment that ages terribly quickly. As a result, a text in Babylonian cuneiform is better preserved than any current television broadcast. Hence the engraved texts (personal notes) in the copper plates, which cannot be read because they are hung too high. Hence the newspapers in which a vain attempt is made to protect this information against transience by means of a layer of varnish.

In de Antwerpse agglomeratie liggen de Brialmontforten er nu vredig bij, als monumenten van onze geschiedenis en de natuur. De forten, oorspronkelijk alleen met gras begroeid, zullen mettertijd het ontstaan van nieuwe biotopen in de hand werken. Het fort, weggedoken in de omgeving, wordt geïntegreerd in de natuur (mossen, schimmels, grassen en dieren gaan er deel van uitmaken). Ook mijn werk zal na verloop van tijd opgenomen worden door die natuur. Omdat koper terug naar zijn oorspronkelijke toestand wil, vormt het een groen oxidelaagje.

Gezien de vluchtigheid van de informatie en het medium, geldt de krant als symbool van tijdelijkheid. Tegenwoordig wordt alle informatie digitaal opgeslagen, maar ze is alleen te ontcijferen met behulp van apparatuur die verschrikkelijk snel veroudert. Met een gevolg date en tekst in Babylonisch spijkerschrift beter bewaard blijft dan een willekeurige televisieuitzending op dit moment. Vandaar de gegraveerde teksten (persoonlijke notities) in de koperplaten, die niet te lezen zijn omdat ze te hoog hangen. Vandaar de kranten waarbij door middel van een vernislaag een vergeefse poging wordt gedaan deze informatie tegen vergankelijkheid te beschermen.