คำทับศัพท์และศัพท์บัญญัติ

ประเทศไทยมีการติดต่อกับต่างประเทศ ส่งผลไห้มีภาษาต่างประเทศเข้ามาในไทยเป็นจำนวนมากด้วยเหตุนี้จึงมีการผูกคาศัพท์ขึ้นมาใหม่ให้มีความหมายตรงตามคาศัพท์เดิมเพื่อให้เข้าใจง่าย การรียกคาที่คิดขึ้นมาใหม่ มีความหมายตามศัพท์ที่ต้องการนี้เรียกว่า ศัพท์บัญญัติ

การบัญญัติศัพท์ส่วนใหญ่ประกอบคาขึ้นจากคาศัพท์ภาษาไทย ภาษาบาลี และภาษาสันสกฤต ซึ่งจะมีคณะกรรมการบัญญัติศัพท์ ประกอบไปด้วย ผู้รู้และผู้ทรงคุณวุฒิจากสถาบันและมหาวิทยาลัยต่างๆ ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านภาษา มาเป็นผู้คิดหาคาศัพท์บัญญัติขึ้น ถ้าประกาศใช้และผู้ใช้ยอมรับคาบัญญัตินั้นจนได้รับความนิยมคาศัพท์นี้ก็จะเป็นศัพท์บัญญัติ

ความหมายของคำทับศัพท์และศัพท์บัญญัติ

คำทับศัพท์ คือ การเขียนคำในภาษาหนึ่ง มาเป็นภาษาไทย ด้วยตัวอักษรและตามอักขรวิธีของภาษาไทย การใช้คำทับศัพท์ควรใช้ในกรณีที่ไม่มีคาไทย คาบาลีหรือคาสันสกฤตบัญญัติไว้ เพื่อฝึกฝนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องและเป็นการอนุรักษ์ภาษาไทย เช่น ควรใช้คำต่างๆ

ศัพท์บัญญัติ คือ คำที่บัญญัติขึ้นใหม่ในภาษาไทย โดยราชบัณฑิตยสถานเป็นผู้รับรอง เพื่อรองรับศัพท์ใหม่ ๆ ที่เกิดขึ้นตามเทคโนโลยีและความก้าวหน้าด้านต่างๆของโลก

ตัวอย่างคำทับศัพท์

- ภาษาทมิฬ เช่น กะไหล่ กุลี กานพลู กำมะหยี่ จงกลนี ตรียัมปวาย ตะกั่ว ปะวะหล่ำ ยี่หร่า สาเก อาจาด กะละออม กะหรี่ (ชื่อแกงชนิดหนึ่ง)

- ภาษาเปอร์เซีย เช่น กากี กาหลิบ กุหลาบ เกด (องุ่นแห้ง) เข้มขาบ (ชื่อผ้า) คาราวาน ชุกชี (ฐานพระประธาน) ตาด (ผ้าไหมปักเงินหรือทองแล่ง) ตรา (เครื่องหมาย) ตราชู (เครื่องชั่ง) บัดกรี (เชื่อมโลหะ) ปสาน (ตลาด) ฝรั่ง (คำเรียกชาวยุโรป) ราชาวดี (พลอยสีฟ้า) สุหร่าย (คนโทน้ำคอแคบ) องุ่น สักหลาด ส่าน (ผ้าคลุมกายหรือหน้า) เยียรบับ (ผ้าทอยก ดอกเงิน หรือทอง)

- ภาษาอาหรับ เช่น กะลาสี การบูร กั้นหยั่น กะไหล่ ฝิ่น โก้หร่าน

- ภาษาญี่ปุ่น เช่น เกอิชา กิโมโน คามิคาเซ่ คาราเต้ เคนโด้ ซามูไร ซูโม่ ซากุระ เทมปุระ ฟูจิ สุกี้ยากี้ ยูโด

-ภาษาโปรตุเกส เช่น สบู่ กัมปะโด ปิ่นโต กะละแม กะละมัง จับปิ้ง เลหลัง บาทหลวง ปัง ปิ่นโต เหรียญ

-ภาษาฝรั่งเศส เช่น กงสุล กรัม กาสิโน กาแฟ กาเฟอีน กิโยติน กิโลกรัม กิโลลิตร โก้เก๋ เชมเปญ โชเฟอร์ คูปอง เปตอง ปาร์เกต์ คาเฟ่ ครัวซองท์ บุฟเฟต์

-ภาษาฮินดี เช่น อะไหล่ ปาทาน

-ภาษาพม่า เช่น หม่อง กะปิ ส่วย

-ภาษามอญ เช่น มะ เม้ย เปิงมาง พลาย ประเคน

ศัพท์บัญญัติ

คือ คำศัพท์ที่กำหนดขึ้นเพื่อใช้เป็นมาตรฐานในการเขียนเอกสารของทาง ราชการ และการเรียนการสอน ผู้ออกศัพท์บัญญัติในปัจจุบันคือราชบัณฑิตยสถาน ศัพท์บัญญัติภาษาไทยที่ใช้มักจะมาจากภาษาอังกฤษศัพท์บัญญัติจะแบ่งออกเป็นหมวดหมู่ ต่างๆ เช่น คอมพิวเตอร์ แพทยศาสตร์ รัฐศาสตร์

การเชื่อมพลังงาน ประชากรศาสตร์ พฤกษศาสตร์ ปรัชญา ประกันภัย วรรณกรรม ปรับอากาศ สัทศาสตร์ นิติศาสตร์ ศิลปะ เทคโนโลยีสารสนเทศ ยานยนต์ ทันตแพทยศาสตร์ ธรณีวิทยา คณิตศาสตร์

ตัวอย่างศัพท์บัญญัติ

แฟลต , อพาร์ตเม้นต์ = ห้องชุด

คอมพิวเตอร์ = คณิตกร

ดีวีดี = แผ่นวีดีทัศน์ระบบดิจิตอล

ปริ้นเตอร์ = เครื่องพิมพ์

อินฟีนีตี้ = อนันต์

ซิมการ์ด = บัตรระบุผู้เช่า

ซิม = มอดูลระบุผู้เช่า

จอยสติ๊ก = ก้านควบคุม

ซีพียู = หน่วยประมวลผลกลาง

คีย์บอร์ด = แผงแป้นอักขระ

Radio =วิทยุ

Communication =คมนาคม

Post card =ไปรษณียบัตร

Editor =บรรณาธิการ

Police =ตำรวจ

Telegram =โทรเลข

Telephone =โทรศัพท์