1.ອົງປະກອບແບບ 6 M 

ປະກອບມີ Man, Money, Material, Machine, Management, ແລະ Morale ດັ່ງລາຍລະອຽດຕໍ່ໄປນີ້

• Man ໝາຍເຖິງ ບຸກຄະລາກອນ ຄື ຜູ້ທີ່ຈະຕ້ອງກ່ຽວຂ້ອງກັບລະບົບງານ ອາດຈະປະກອບໄປດ້ວຍຜູ້ບໍລິຫານລະດັບຕ່າງໆ ຊຶ່ງຈະມີທັງຜູ້ບໍລິຫານ ລະດັບສູງ ລະດັບກລາງ ແລະ ລະດັບປະຕິບັດງານ ແລະ ອາດປະກອບດ້ວຍນັກວິຊາການໃນລະດັບຕ່າງໆ ແຕ່ຈະນັບທັງຫມົດລູກຄ້າ ຫຼື ຜູ້ບໍລິໂພກ ຊຶ່ງເປັນຜູ້ທີ່ມີຄວາມສຳຄັນບໍ່ນ້ອຍຂອງລະບົບດ້ວຍ ຫຼື ບໍ່ກໍຄວນສຸດແລ້ວແຕ່ນັກວິຊາການທາງດ້ານບໍລິຫານລະບົບຈະຕັດສິນໃຈ

• Money ໝາຍເຖິງ ເງີນ ຫຼື ຊັບສິນທີ່ມີຄ່າເປັນເງີນຂອງລະບົບ ຊຶ່ງນັບເປັນຫັວໃຈທີ່ສຳຄັນຢ່າງໜຶ່ງຂອງລະບົບ ເຊັ່ນ ເງີນທຸນ ເງີນສົດ ເງີນໝຸນວຽນ ເງີນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ ຫຼື ເງີນລາຍຮັບ ລາຍຈ່າຍຕ່າງໆ ເຫຼົ່ານີ້ ເປັນຕົ້ນ ຖ້າການເງີນຂອງລະບົບບໍ່ດີພໍແລ້ວ ລະບົບນັ້ນຄວນຈະປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຫຼື ອາດເຖິງແກ່ການຫາຍນະໄດ້ ເພາະສະນັ້ນ ລະບົບທຸລະກິດທຸກຊະນິດຈະຕ້ອງມີຄວາມລະມັດລະວັງໃນເລື່ອງຂອງການເງີນເປັນພິເສດ

• Material ໝາຍເຖິງ ຕົວສິນຄ້າ ຫຼື ວັດດຸທີ່ໃຊ້ໃນການຜະລິດສິນຄ້າ ຊຶ່ງເປັນອີກອົງປະກອບໜຶ່ງທີ່ມີຄວາມສຳຄັນຂອງລະບົບບໍ່ນ້ອຍ ບັນຫາໃນເລື່ອງ ສິນຄ້າ ແລະ ວັດດຸນີ້ມີ 2 ປະເພດໃຫຍ່ໆ

ປະເພດທີ 1 ເປັນການຂາດແຄນວັດສະດຸ ເຊັ່ນ ການຂາດວັດຖຸດິບສຳລັບໃຊ້ໃນການຜະລິດສິນຄ້າຂອງໂລງງານອຸດສາຫະກຳ ເມື່ອຂາດວັດຖຸດິບທີ່ໃຊ້ໃນການຜະລິດ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ບໍ່ມີສິນຄ້າສຳລັບຂາຍ ຜົນກໍ່ຄື ການຂາດທຸນ

ປະເພດທີ່ 2 ຄື ການມີວັດຖຸດິບຫລາຍເກີນຄວາມຕ້ອງການ ເຊັ່ນ  ມີສິນຄ້າທີ່ຈຳໜ່າຍ ຫຼື ຂາຍບໍ່ອອກຫລາຍເກີນໄປ ເຮັດໃຫ້ເງີນທຸນໄປຈົມຢູ່ກັບວັດຖຸດິບເຮັດໃຫ້ເກີດການຂາດທຸນເຊັ່ນດຽວກັນນັ້ນເອງ

• Machine ໝາຍເຖິງ ເຄື່ອງຈັກອຸປະກອນ ແລະ ເຄື່ອງມືເຄື່ອງໃຊ້ໃນໂຮງງານ ຫຼື ໃນສຳນັກງານ ຊຶ່ງນັບວ່າເປັນອົງປະກອບທີ່ສ້າງບັນຫາໃຫ້ກັບລະບົບຢ່າງສຳຄັນປະການໜຶ່ງຄືກັນ ບັນຫາທີ່ເຮັດໃຫ້ໄດ້ກຳໄລ ຫຼື ຂາດທຸນຫລາຍທີ່ສຸດຂອງທຸລະກິດມັກເກີດຈາກເຄື່ອງຈັກ ແລະ ອຸປະກອນການເຮັດວຽກງານເປັນສ່ວນໃຫຍ່ ເຊັ່ນ ເຄື່ອງມີກຳລັງຜະລິດບໍ່ພໍ ເຄື່ອງເກົ່າ ຫຼື ເປັນເຄື່ອງທີ່ລ່າສະໄໝເຮັດໃຫ້ຕ້ອງເສຍຄ່າບຳລຸງສູງ ມີກຳລັງຜະລິດນ້ອຍປະສິດທິພາບ ໃນການເຮັດວຽກງານຕ່ຳ ແຕ່ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການບຳລຸງ ຫຼື ຄ່າເຮັດວຽກທີ່ລ່າຊ້າ ເຮັດວຽກບໍ່ທັນກຳນົດເວລາທີ່ກຳນົດໄວ້ ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເສຍຫາຍແລະ ຂາດລາຍໄດ້ ຫຼື ຂາດທຸນ ເປັນຕົ້ນ

• Management ໝາຍເຖິງ ການບໍລິຫານລະບົບ ຊຶ່ງເປັນອີກເລື່ອງໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ລະບົບເກີດບັນຫາ ເພາະການບໍລິຫານທີ່ບໍ່ດີ ຫຼື ການບໍລິຫານທີ່ບໍ່ທັນຕໍ່ການປ່ຽນແປງ ຂອງສະພາວະແວດລ້ອມ ຫຼື ບໍ່ທັນຕໍ່ການປ່ຽນແປງຕໍ່ສັງຄົມ ເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ ທີ່ເອີ້ນກັນວ່າ ບໍ່ເປັນໄປຕາມໂລການວິວັດ ຫຼື ການໄດ້ຜູ້ບໍລິຫານທີ່ບໍ່ມີປະສິດທິພາບມາບໍລິຫານງານ ຊຶ່ງສ່ວນຫລາຍມັກເກີດຂຶ້ນໃນລະບົບພາກລັດ ສຳລັບລະບົບທາງທຸລະກິດຂອງເອກຊົນຈະຖືວ່າ ການບໍລິຫານງານເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດເພາະຖ້າການບໍລິຫານບໍ່ດີແລ້ວທຸລະກິດນັ້ນກໍບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຢູ່ໄດ້ ກິດຈະການຕ້ອງລົ້ມເລີກໄປໃນທີ່ສຸດ

• Morale ໝາຍເຖິງ ຂວັນ ແລະ ກຳລັງໃຈຂອງບຸກຄົນໃນລະບົບ ຫຼື ໝາຍເຖິງ ຄ່ານິຍົມຂອງຄົົນທີ່ມີຕໍ່ລະບົບ ຫຼື ຕໍ່ອົງກອນຫລາຍກວ່າ ຊຶ່ງເປັນຄ່ານິຍົມຂອງຄົນໃນລະບົບທີ່ມີຂວັນ ແລະ ກຳລັງໃຈໃນການປະຕິບັດງານຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ແລະ ເປັນຄ່ານິຍົມຂອງຜູ້ບໍລິໂພກ ຫຼື ບຸກຄົນພາຍນອກທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເພື່ອສະໜັບສະໜູນໃຫ້ລະບົບຢູ່ລອດ ແລະ ກະຕຸ້ນຈູງໃຈດ້ວຍວິທີຕ່າງໆ ກໍມີຈຸດມຸ້ງໝາຍໃນສິ່ງນີ້ລະບົບທີ່ຂາດຄ່ານິຍົມ ຫຼື ຂາດຄວາມເຊື່ອໜັ້ນຂອງບຸກຄົນ ລະບົບນັ້ນກໍມັກຈະຢູ່ຕໍ່ໄປບໍ່ໄດ້ ຈະຕ້ອງປະສົບກັບຄວາມລົ້ມເຫລວໃນທີ່ສຸດ

ຮູບແບບຂອງລະບົບ 

ລະບົບຍັງສາມາດທີ່ຈະແບ່ງແຍກອອກໄດ້ຫຼາຍລັກສະນະນຳກັນ ທັງນີ້ຂຶ້ນຢູ່ກັບລັກສະນະຄວາມຕ້ອງການຂອງຜູ້ໃຊ້ລະບົບວ່າຕ້ອງການແບ່ງລະບົບອອກມາໃນລັກສະນະໃດ ການແບ່ງປະເພດຂອງລະບົບມີດັ່ງນີ້

1. ລະບົບທຳມະຊາດ (Natural System) ແລະ ລະບົບທີ່ມະນຸດສ້າງຂຶ້ນ (Manmade System) 

• ລະບົບທຳມະຊາດ (Natural System) ໝາຍເຖິງ ລະບົບທີ່ເປັນໄປຕາມທຳມະຊາດ ຫຼື ປ່ອຍໃຫ້ເປັນໄປຕາມທຳມະຊາດ ຫຼື ໂດຍການອາໄສທຳມະຊາດເປັນສ່ວນໃຫຍ່ ເຊັ່ນ ລະບົບໄຟຟ້ານ້ຳຕົກລະບົບການຄ້າຂາຍຂອງເອກຊົນທີ່ເປັນໄປໂດຍທຳມະຊາດຕ່າງຄົນຕ່າງເຮັດຊຶ່ງບໍ່ມີການຈັດລະບົບ ຫຼື ລະບຽນຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງໄວ້ 

2. ລະບົບຄົນ (Man System) ລະບົບເຄື່ອງຈັກຣ (Machine System) ແລະ ລະບົບຄົນ – ເຄື່ອງຈັກ (Man-Machine System)

• ລະບົບຄົນ (Man System ຫຼື Manual System) ໝາຍເຖິງ ລະບົບທີ່ການປະຕິບັດງານສ່ວນໃຫຍ່ຈະໃຊ້ແຮງງານຄົນ ຫຼື ລະບົບທີ່ໃຊ້ແຮງງານຄົນໃນການເຮັດວຽກງານໂດຍກົງອາດຈະມີເຄື່ອງຈັກຊ່ວຍໃນການເຮັດວຽກງານດ້ວຍກໍ່ໄດ້ ແຕ່ຈະຕ້ອງເປັນເຄື່ອງຈັກ ທີ່ມີຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມຂອງຄົນໂດຍກົງ ເຊັ່ນ ລະບົບການປະກວນຜົນດ້ວຍມື ລະບົບການລົງບັນຊີ ຫຼື ທະບຽນໂດຍໃຊ້ຄົນເປັນຜູ້ເຮັດໄດ້ແກ່ ການຮັບສົ່ງຫນັງສື ການພິມຫນັງສື ການລົງທະບຽນ ລະບົບການຄວບຄຸມການຈະລາຈອນໂດຍໃຊ້ເຈົ້າຫນ້າທີ່ໄປໂບກລົດຕາທາງ ການເຮັດວຽກງານອຸດສາຫະກຳໃນຄົວເຮືອນໂດຍໃຊ້ຄົນເຮັດ ການຕັດຫຍິບເສື້ອຜ້າດ້ວຍມື ເປັນຕົ້ນ 

• ລະບົບເຄື່ອງຈັກ (Machine System) ໝາຍເຖິງ ລະບົບການເຮັດວຽກງານທີ່ໃຊ້ເຄື່ອງຈັກໂດຍກົງ ຄື ເຄື່ອງຈັກຈະເປັນຜູ້ເຮັດວຽກໃຫ້ ຊຶ່ງອາດຈະຈະໃຊ້ຄົນດ້ວຍເພື່ອຄວບຄຸມໃຫ້ເຄື່ອງຈັກເຮັດວຽກໄປໄດ້ເທົ່ານັ້ນ ເຊັ່ນ ການຝາກຖອນເງີນໂດຍເຄື່ອງ ATM ການຕຳແຜ່ນດ້ວຍເຄື່ອງຕຳແຜ່ນ ການພິມຫນັງສືຂອງໂຮງພິມ ການບັນຈຸຂວດຂອງນ້ຳອັດລົມ ຢາ ຫຼື ອາຫານກະປ໋ອງ ການບັນຈຸຫີບຫໍ່ທີ່ເຮັດໂດຍກົງດ້ວຍເຄື່ອງຈັກ ເປັນຕົ້ນ

3. ລະບົບທຸລະກິດ(Business System) ແລະລະບົບຂໍ້ມູນຂ່າວສານ (Information System)

• ລະບົບທຸລະກິດ (Business System) ໝາຍເຖິງລະບົບທີ່ເຮັດວຽກເພື່ອຈຸດປະສົງດ້ານທຸລະກິດ ໂຣງງານອຸດສາຫະກຳ ເປັນລະບົບທຸລະກິດເພື່ອຈຸດປະສົງດ້ານການຜະລິດ ລະບົບຂົນສົ່ງ ລະບົບໂຮງແຣມ ລະບົບການພິມ ລະບົບທະນາຄານ ແລະ ອື່ນໆ ອີກຫລວງຫລາຍ ລ້ວນແລ້ວແຕ່ເປັນລະບົບທຸລະກິດທັງນັ້ນແຕ່ລະລະບົບມີຈຸດປະສົງແຕກຕ່າງກັນອອກໄປ ລະບົບທຸລະກິດອາດຈະແບ່ງເປັນຍ່ອຍໆ ລົງໄປໄດ້ອີກ

• ລະບົບຂໍ້ມູນຂ່າວສານ (Information System) ໝາຍເຖິງ ລະບົບທີ່ຊ່ວຍໃນການຈັດການຂໍ້ມູນທີ່ຕ້ອງການໃຊ້ໃນການຈັດການຂໍ້ມູນທີ່ຕ້ອງການໃຊ້ໃນລະບົບທຸລະກິດ ຊ່ວຍເກັບຕົວເລກ ແລະ ຂ່າວສານເພື່ອຊ່ວຍໃນການດຳເນີນທຸລະກິດແລະການຕັດສິນໃຈ ເຊັ່ນ ລະບົບການເກັບຂໍ້ມູນລູກຄ້າ ອັນໄດ້ແກ່ ຊື່ ທີ່ຢູ່ ສິນຄ້າທີ່ຊື້ຂາຍ ການຈ່າຍເງີນ ຂອງລຸກຄ້າເປັນຢ່າງຢ່າງໃດ ມີການຕິດໜີ້ຫຼືໜີ້ສູຍຫຼືບໍ່ຢ່າງໃດ ຊຶ່ງລະບົບຂໍ້ມູນຂ່າວສານນີ້ອາດຈະໃຊ້ຫຼືບໍ່ແມ່ນຄອມພິວເຕີກໍໄດ້ ການແຜນຂໍ້ມູນຢ່າງມີປະສິດທິພາບເປັນກຸຍແຈສຳຄັນທີ່ນຳໄປສູ່ຄວາມສຳເລັດໃນດ້ານທຸລະກິດຢ່າງຫລາຍ

4. ລະບົບງານປະມວນຜົນຂໍ້ມູນ (Data – Processing System)

ໝາຍເຖິງ ລະບົບຂໍ້ມູນຂອງຄອມພິວເຕີທີ່ຖືກພັດທະນາຂຶ້ນເພື່ອຕອບສະຫນອງຄວາມຕ້ອງການຂອງທຸລະກິດເພື່ອໃຊ້ປະວນຜົນຂໍ້ມູນຈຳນວນຫລາຍໆ ເປັນປະຈຳ ເຊັ່ນ ການປະວນຜົນເງີນເດືອນ ສິນຄ້າ ເປັນຕົ້ນ ລະບົບງານປະວນຜົນຂໍ້ມູນຈະເປັນລະບົບທີ່ຊ່ວຍຫຼຸດເວລາໃນການປະຕິບັດງານລົງ ໂດຍອາໄສຄວາມສາມາດຂອງຄອມພິວເຕີມາທົດແທນການປະວນຜົນຂໍ້ມູນດ້ວຍຄົນ

5. ລະບົບຂໍ້ມູນຂ່າວສານເພື່ອການບໍລິຫານ (Management Information System) 

ໝາຍເຖິງ ລະບົບທີ່ນຳຂໍ້ມູນມາເຮັດວຽກວິເຄາະ ໂດຍມີຈຸດປະສົງເພື່ອສ້າງຂໍ້ມູນໃຫ້ກັບນັກບໍລິຫານເພື່ອປະກອບການຕັດສິນໃຈ ຫຼື ເອີ້ນລະບົບນີ້ວ່າ MIS ລະບົບນີ້ເປັນລະບົບງານຂໍ້ມູນຄອມພິວເຕີ (Information System) ແບບໜຶ່ງ ຊຶ່ງຕ້ອງການປັດໄຈ 3 ປະການ ຄື

1. ຄົນ(People)

2. ຮາດແວຣ໌ (Hardware)

3. ຊອບແວ (Software)

6. ລະບົບຊ່ວຍການຕັດສິນໃຈ (Decision Support System) 

ໝາຍເຖິງ ລະບົບການເຮັດວຽກງານທີ່ຈະມີລັກສະນະໂຄງສ້າງການເຮັດວຽກງານຄ້າຍກັບລະບົບຂໍ້ມູນຂ່າວສານເພື່ອການບໍລິຫານ (MIS) ຈະແຕກຕ່າງກັນທີ່ ລະບົບນີ້ບໍ່ໄດ້ມີການນຳຂໍ້ມູນມາໃຊ້ເພື່ອປະກອບການຕັດສິນໃຈເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ລະບົບນີ້ຈະນຳຂໍ້ມູນມາກໍ່ການວິເຄາະພ້ອມກັບພິຈາລະນາເຖິງທາງເລືອກທີ່ເປັນໄປໄດ້ທັງໝົດຂອງທຸລະກິດ ແລະ ລາຍງານຜົນໃຫ້ນັກບໍລິຫານຮູ້ວ່າທາງເລືອກໃດທີ່ລະບົບເຫັນວ່າດີທີ່ສຸດ ແລະ ທາງເລືອກໃດທີ່ບໍ່ດີທີ່ສຸດ ເຖິງແມ່ນວ່າລະບົບນີ້ຈະກໍ່ການສະເໜີທາງເລືອກຕ່າງໆ ໃຫ້ກັບຜູ້ໃຊ້ ແຕ່ສຸດທ້າຍແລ້ວການຕັດສິນໃຈເລືອກຂຶ້ນຢູ່ກັບການຕັດສິນໃຈຂອງຜູ້ບໍລິຫານ ລະບົບນີ້ຮຽກອີກຢ່າງວ່າ DSS

1. ພະນັກງານຕ້ອນຮັບ ແລະ ຜູ້ໃຫ້ບໍລິການ (Clerical and Service Staff) ໝາຍເຖິງ ພະນັກງານທີ່ມີຫນ້າທີ່ກ່ຽວກັບການຈັດກິດຈະກຳ ຫຼືຈັ ດເຮັດຂໍ້ມູນໃນລັກສະນະທີ່ໃຊ້ປະຈຳວັນ (Day – to – Day Information) ໃນທຸລະກິດຫຼືໃນຫນ່ວຍງານທີ່ສັງກັດຢູ່ ເຊັ່ນ ການພິຈາລະນາຂໍ້ມູນການໃຫ້ສິນເຊື່ອສຳລັບລູກຄ້າແຕ່ລະຄົນ ການບັນທຶກ ແລະຕັດສຕອກ ຫຼື ການພິມຈົດຫມາຍໂຕ້ຕອບ ຈະເຫັນໄດ້ວ່າພະນັກງານກຸ່ມນີ້ມັກຈະເປັນພນັກງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໂດຍກົງກັບຂໍ້ມູນທີ່ເປັນຂໍ້ມູນພື້ນຖານທີ່ຈະນຳໄປສູ່ຂໍ້ມູນທີ່ເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຝ່າຍບໍລິຫານຕໍ່ໄປ

2. ຫົວໜ້າຫນ່ວຍ ຫຼື ຊຸບເປີໄວເຊີ (Supervisory Staff) ໝາຍເຖິງ ຜູ້ທີ່ເຮັດຫນ້າທີ່ຄວບຄຸມກິດຈະກຳທີ່ເກິດຂື້ນປະຈຳວັນຂອງທຸລະກິດ ຫຼື ອາດເວົ້າອີກຢ່າງໜຶ່ງ ຄື ບຸກຄົນກູ່ມນີ້ຈະເຮັດຫນ້າທີ່ຄວບຄຸມການປະຕິບັດງານໃນກຸ່ມຂອງພະນັກງານຕອນຮັບ ແລະ ຜູ້ໃຫ້ບໍລິຫານ (ກຸ່ມທີ່ 1) ອີກທີ່ໜຶ່ງ ເຊັ່ນ ຫົວໜ້າຮັບໃບສັ່ງຊື້ອາດຈະຕ້ອງການລາຍງາຍສະຫຼຸບປະຈຳວັນກ່ຽວກັບການຮັບໃບສັ່ງຊື້ທັງໝົດເພື່ອຈະເປິງການໝູນວຽນຂອງການຂາຍປະຈຳວັນ ຫຼື ຫົວໜ້າຫນ່ວຍຜະລິດຕ້ອງການລາຍງານສະຫຼຸບວ່າຜົນຜະລິດປະຈຳວັນຂອງແຕ່ລະຜະລິດຕະພັນມີຈຳນວນເທົ່າໃດ ເປັນຕົ້ນ

3. ຜູ້ຈັດການ ຫຼືຜູ້ ບໍລິຫານລະດັບກາງ (Middle Management and Professional) ໝາຍເຖິງ ບຸກຄົນທີ່ເຮັດວຽກກ່ຽວກັບແຜນງານທຸລະກິດ ຊຶ່ງໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ຈະເປັນແຜນງານໄລຍະສັ້ນ ເຮັດຫນ້າທີ່ຄອຍຖ້າຄວບຄຸມ ແລະ ຈັດການໃຫ້ການປະຕິບັດງານຂອງຫນ່ວຍງານທີ່ມີເປັນໄປຕາມແຜນງານໄລຍະສັ້ນທີ່ໄດ້ວາງໄວ້ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ຄວາມສົນໃຈກ່ຽວກັບການປະຕິບັດງານ ຫຼື ກິດຈະກຳທີ່ເກິດຂື້ນປະຈຳວັນແຕ່ສົນໃຈທີ່ງານ ຫຼື ກິດຈະກຳທີ່ເກີດເປັນໄລຍະເວລາຕໍ່ເນື່ອງກັນດົນກວ່ານັ້ນ ເຊັ່ນ ໄລຍະເວລາ 1 ເດືອນ ຫຼື 3 ເດືອນ ແລະ ຍັງເຮັດຫນ້າທີ່ເປັນຜູ້ລວບລວມ ແລະ ກັ່ນຕອງຂໍ້ມູນຕ່າງໆເພື່ອນຳສະເໜີຕໍ່ຜູ້ບໍລິຫານລະດັບສູງຕໍ່ໄປ ຊຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ບໍລິຫານລະດັບສູງມີເວລາຄິດງານທາງດ້ານນະໂຍບາຍ (Policy) ແລະ ແຜນງານໄລຍະຍາວ (Long Term Plan) ໄດ້ຫລາຍຂຶ້ນອີກດ້ວຍ ເຊັ່ນ ນາຍຊ່າງວິສະວະກອນຜູ້ຄຸມງານ ຫົວໜ້າແຜນກບັນຊີ  ຜູ້ຈັດການຝ່າຍບຸກຄົນ ຫຼື ຫົວໜ້າຝ່າຍຕ່າງໆ ເປັນຕົ້ນ 

4. ຜູ້ອຳນວຍການ ຫຼື ຜູ້ບໍລິຫານລະດັບສູງ (Executive Management) ໝາຍເຖິງ ບຸກຄົນທີ່ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການວາງແຜນງານໄລຍະຍາວ ແລະ ການກຳນົດນະໂຍບາຍ ເພື່ອໃຫ້ທຸລະກິດນັ້ນດຳເນີນໄປໄດ້ຢ່າງມີເປົ້າໝາຍ ເປັນບຸກຄົນທີ່ເບິ່ງທຸລະກິດໄປຂ້າງໜ້າສະເໝີ ໂດຍປົກກະຕິມັກຈະເປັນແຜນງານໄລຍະຍາວກວ່າແຜນຂອງຜູ້ບໍລິຫານລະດັບກາງເປັນແຜນ ຕັ້ງແຕ່ 1 ປີ ຫຼື ຫລາຍກວ່ານັ້ນ ໂດຍຈະນຳຂໍ້ມູນໃນອາດີດມາໃຊ້ເປັນແນວທາງໃນການພິຈາລະນາເຖິງແນວໂນ້ມຕ່າງໆ ເພື່ອກຳນົດແຜນງານໄລຍະຍາວ ແລະ ນະໂຍບາຍຂອງທຸລະກິດຕໍ່ໄປ ຫນ້າທີ່ອີກປະການຄື ເປັນຜູ້ທີ່ຄອຍຖ້າຄວບຄຸມ ແລະ ຈັດສັນຊັບພະຍາກອນຕ່າງໆ ທີ່ຈຳເປັນໃນການດຳເນີນກິດຈະການຂອງທຸລະກິດ ເຊັ່ນ ເງີນທຸນ ແຮງງານ ເຄື່ອງຈັກ ທີ່ດິນ ຫຼືອາຄານຕ່າງໆ ເປັນຕົ້ນ ຊຶ່ງຈະຕ້ອງຄຳນຶງເຖິງພາບລວມຂອງທຸລະກິດທັງໝົດ ບໍ່ພຽງຈຸດໃດຈຸດໜຶ່ງໃນທຸລະກິດເທົ່ານັ້ນ ສະນັ້ນຜູ້ບໍລິຫານລະດັບສູງຈຶ່ງຕ້ອງການຂໍ້ມູນຊຶ່ງຜ່ານການກັ່ນຕອງມາແລ້ວເປັນຢ່າງດີ ເພື່ອສາມາດນຳໄປໃຊ້ໃນການຕັດສິນໃຈ ແລະ ວາງແຜນ ຫຼື ນະໂຍບາຍຕໍ່ໄປ

ຜົນຕອບແທນຂອງລະບົບ

ການດຳເນີນງານແຕ່ຜົນຕອບແທນທີ່ໄດ້ກໍ່ຍັງສາມາດແບ່ງອອກເປັນ 2 ​ແບບ ຜົນຕອບແທນທີ່ປະເມີນຄ່າໄດ້ ແລະ ຜົນຕອບ ແທນທີ່ບໍ່ສາມາດປະເມີນຄ່າໄດ້.

• ຜົນຕອບແທນທີ່ສາມາດປະເມີນຄ່າໄດ້ ຄື

-       ການເພິ່ມຍອດຂາຍ

-       ການຫລຸດຄ່າໃຊ້ຈ່າຍເອກະສານສຳນັກງານ

-       ການຫລຸດຄ່າລ່ວງເວລາທຳງານ

-       ການປະຢັດພະນັກງານ

-       ການເພິ່ມຊ່ອງທາງການຕະລາດແລະໂອກາດໃນການເພິ່ມຍອດຂາຍ

• ຜົນຕອບແທນທີ່ບໍ່ສາມາດປະເມີນຄ່າໄດ້ ຄື

-       ທັດສະນະຄະຕິຂອງລູກຄ້າທີ່ມີຕໍ່ອົງກອນດີຂຶ້ນ

-       ຜະລິດຕະພັນມີຄຸນນະພາບສູງຂຶ້ນ

-       ພະນັກງານມີຂວັນກຳລັງໃຈໃນການທຳງານດີຂຶ້ນ

-       ເພິ່ມປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ

-       ມີຄວາມຫນ້າເຊື່ອຖືຫລາຍຂຶ້ນ

-       ການຳສະເຫນີຂໍ້ມູນໄດ້ຕົງເວລາຫລາຍຂຶ້ນ