Embedded Files
Biomaterijali
Biomaterijali - materijali kompatibilni sa živim organizmima, a namijenjeni su za terapeutske ili dijagnostičke svrhe u humanoj medicini i veterini
Upotrebljavaju se kako bi nadoknadili gubitak kostiju, zubi, hrskavice ili mekih tkiva.
William Bonfield - začetnik modernog razvoja biomaterijala, među prvima je prepoznao važnost razumijevanja mehaničkih svojstava nadomjestaka te njihove prilagodbe onima prirodnoga koštanog tkiva
Početci primjene biomaterijala sežu još u vrijeme Egipćana, Azteka i Rimljana koji su se koristili zlatom, a narod Maja ljušturama školjaka za popravak i nadomjestak zuba.
Tek otkrićem i tehnološkim razvojem omogućena je proizvodnja metala poput titanija i njegovih legura, koji se nadalje upotrebljavaju kao biomaterijali za izradu proteza kuka, dentalnih umetaka te pločica i vijaka za fiksaciju kosti.
Zubni nadomjestci koji oponašaju korijen zuba i pričvršćuju se za kost čeljusti najčešće su izgrađeni od titanija i njegovih legura.
Nakon srastanja s koštanim tkivom na njega se pričvršćuje krunica ili most koji su građeni od kompozitnih materijala.
Starenje ljudske populacije stvara potrebu za što većim razvojem biomaterijala.
Starenje dovodi do sve češćih oštećenja ili bolesti koštanog tkiva i zuba.
Kosti - visokoporozne strukture građene od anorganske tvari i hidroksiapatita (Ca10(PO4)6(OH)2) koji čini 65 - 70 % ukupne koštane mase, a ostatak mase čine organske tvari (većinom kolagen) i voda
Kolagen i voda
Kolagen i voda
Hidroksiapatit
Hidroksiapatit
Glavni mineralni dijelovi zuba: dentin i caklina
Dentin - sličnog svojstva kao koštano tkivo
Zubna caklina - većinski građena od hidroksiapatita
Kompozitni materijali - umjetno dobiveni višefazni materijali željene kombinacije svojstava pojedinih komponenata
Razvoj biomaterijala za regeneraciju koštanog tkiva usmjeren je na bioaktivne kompozitne materijale koji se pri fiziološkim uvjetima kontrolirano razgrađuju i postupno zamjenjuju obnovljenim tkivom.
Ne iziskuju uklanjanje nadomjestaka dodatnim kirurškim zahvatima kao što je to slučaj kod metalnih nadomjestaka.
Prvi materijali koji su se upotrebljavali u restaurativnoj stomatologiji bili su dentalni amalgami potencijalno toksični za ljudski organizam.
Danas su zamijenjeni kompozitnim materijalima koji se sastoje od organske matrice i anorganskih čestica punila.
Page updated
Google Sites
Report abuse