Historia

Zalążkiem Jastrzębi był samodzielny zastęp harcerzy o tej samej nazwie założony niezależnie od Karaceny przy parafii w Łańcucie na Podzwierzyńcu, pod opieką księdza Marka Dudy. Posiadał wówczas własne barwy i proporzec. 29 XII 2010 r. na mocy rozkazu L6/10 został oficjalnie włączony do 4 RDH jako trzeci zastęp drużyny. Jednocześnie celem rozwiązania zbieżności nazw pierwszego zastępu z Rozborza i nowego z Podzwierzyńca (oba nazywały się "Jastrzębie"), nazwę pierwszego zmieniono na "Sokoły". Pierwszym zastępowym trzeciego zastępu został Michał Baran, a wśród jego harcerzy był późniejszy przyboczny Kacper Telesz. W czerwcu 2011 r. Jastrzębie otrzymały prawo noszenia proporca, który w tamtym czasie miał kształt beżowego trójkąta z brązowymi haftowanymi zdobieniami i frędzlami. We wrześniu tego samego roku w rozkazie L6/11 nastąpiła zmiana zastępowego na mł. Tomasza Telesza.

W lutym 2012 r. podczas kategoryzacji zastępów drużyny w ramach kampanii bohater Jastrzębie otrzymały miano III Szwadronu i barwy tegoż pododdziału 10 PSK, natomiast na obozie w Majdanie Sopockim na zastępowego mianowany został mł. Rafał Niemiec. Począwszy od roku harcerskiego 2012/2013 Jastrzębie rozpoczęły długotrwałą passę sukcesów w punktacji zastępów hufca i chorągwi. Ukoronowaniem tego okresu było trzecie z rzędu zwycięstwo w rywalizacji zastępów na zlocie Podkarpackiej Chorągwi Harcerzy "Szczyty IV" w maju 2015 r. Jako nagrodę za zdominowanie punktacji Jastrzębie otrzymały w wieczne posiadanie proporczyk zastępu dębowego.

Następna zmiana na funkcji zastępowego miała miejsca na niesławnym obozie w Żdżarach, kiedy Roch Pelc zastąpił na tej funkcji Rafała Niemca. Jastrzębie przeszły okres przejściowy po obozie bez strat w ludziach i wymagały podziału z powodu przeludnienia. Tym samym rozkazem L1/16 z 17 I 2016 r. wydzielił się z nich czteroosobowy zastęp próbny na czele z zastępowym Rochem, pierwszy działający w centrum Łańcuta, który dwa lata później otrzymał nazwę Kobuzy. Nowym zastępowym Jastrzębi został wówczas Jakub Szczepański. Na zimowisku "Rzeczpospolita Szlachecka III" w Jabłonkach zastęp startował pod sztandarem Awanturników. Przyjęta taktyka nie sprawdziła się w rywalizacji i w przeddzień elekcji zastęp posiadał jedynie 15 tysięcy kresek wobec 55 tysięcy posiadanych przez frakcję Wiśniowieckich (Białe Kruki - zastępowy Grzegorz Panek). W tej sytuacji Jastrzębie postanowiły porzucić walkę o tron Rzeczypospolitej i pomóc Osmanom (Kobuzy - zastępowy Paweł Kalinowski), liczącym dwóch przedstawicieli, z którymi dzielili kwaterę. Kilka dni wcześniej podczas gry terenowej Osmanie pomogli Awanturnikom gdy tamci znajdowali się w kropce, ratując ich tym samym od kompromitacji. W połączeniu z silną chęcią zaszkodzenia Wiśniowieckim, zastępowy Jakub w zaskakującym ruchu odwdzięczył się przekazując w trakcie elekcji całość awanturniczych kresek Osmanom, które pozwoliły im wyprzedzić w rywalizacji Wiśniowieckich. Tym samym Jastrzębie sprzedały Rzeczpospolitą.

W okresie po podziale zastępu dołączali do niego różni nowi harcerze, z których większość po krótkim czasie odchodziła. Stały Trzon zastępu stanowili wówczas druhowie Jakub Szczepański, Kacper Sawicki i Jakub Urban. W takim składzie (oprócz Jakuba Sandomierskiego) zastęp pojawił się zarówno na zimowisku, jak i na obozie w Hucie Polańskiej, gdzie jako gościa przydzielono do niego dha Ernesta Fusa z Tarnogrodu.

W 2017 r. na obozie w Wysokiej Głogowskiej Leszek Mac zakończył drugą kadencję drużynowego i zastąpił go Jakub Mróz. Równocześnie rozpoczął się początkowo niejawny proces wyodrębnienia się z Karaceny nowej drużyny harcerzy pod wodzą Rafała Niemca - Pancernych. W tej sytuacji w drużynie nastąpiła wymiana kadr - nowymi przybocznymi zostali Grzegorz Panek i Jakub Szczepański, a zastępowymi Kamil Mróz (Białe Kruki) i Kacper Sawicki (Jastrzębie). Jastrzębie uzupełnione o nowych harcerzy z jesiennego naboru weszły w następny rok harcerski z rozpędu wygrywając biwak niepodległościowy i zimowisko w Józefowie, jednak nie zdołały utrzymać tej passy do obozu w Świętokrzyskiem.

Kolejna zmiana na funkcji zastępowego nastąpiła wraz z rozpoczęciem roku harcerskiego 2018/2019 - na czele zastępu stanął Szymon Drabicki, a Kacper Sawicki został jego nieformalnym opiekunem. Na zlocie trzydziestolecia ZHR pojawiło się czterech harcerzy zastępu:

• Kacper Sawicki (opiekun)

• Szymon Łukarski (podzastępowy)

• Seweryn Pyda

• Adam Kołodziej

Po trwającej półtorej roku kadencji, w trakcie której Szymon został dodatkowo przybocznym, nowym zastępowym został Szymon Łukarski. Na podzastępowego mianowano dodatkowo Seweryna Pydę, celem możliwości ich wymiany na funkcjach i ewentualnego porównania ich zdolności. Zmiana nastąpiła po raz pierwszy przed obozem w Wysokiej Głogowskiej w 2020 r. gdy Szymon bez zapowiedzi zrezygnował z wyjazdu. W trakcie obozu wyszły na światło dzienne efekty zaniedbań poprzedniego zastępowego, oraz konflikty między harcerzami przez co Jastrzębie zajęły ostatnie miejsce w punktacji ze stratą 400 punktów do lidera. W tej sytuacji Rada Drużyny rozważała nawet rozwiązanie zastępu do czego jednak nie doszło. Zamiast tego usunięto z funkcji Seweryna Pydę z misją założenia nowego zastępu w Woli Dalszej/Małej a tymczasowym zastępowym Jastrzębi został ponownie Kacper Sawicki. 

Po roku trwania w niepewności, na obozie w Zawadkach w 2021 r. zastęp został ostatecznie powierzony Mikołajowi Janorze, a w jego szeregach pojawiło się liczne grono druhów będących świeżo po naborach w centrum Łańcuta. Zastęp po opuszczeniu Podzwierzyńca działał w ścisłej współpracy z Kobuzami, a na wiosnę 2022 r. był najliczniejszym zastępem drużyny. Na obozie w Potoku-Senderkach duża liczebność Jastrzębi w połączeniu z determinacją zastępowego Mikołaja i będącego jego nieformalną prawą ręką Seweryna Pydy pozwoliła zwyciężyć im w obozowej punktacji zastępów.

Wraz z rozpoczęciem roku harcerskiego 2022/2023 na funkcję nowego zastępowego został powołany wyw. Jeremiasz Jurek przeniesiony w tym celu z Kobuzów. Dzięki udanemu naborowi jesiennemu na przełomie 2022 i 2023 roku w zastępie ponownie uformowała się grupa harcerzy z Podzwierzyńca i okolic. Umożliwiło to planowanie powrotu Karaceny na Podzwierzyniec w dłuższej perspektywie.