Macht als beproeving
Leiders dienen rechtvaardig te zijn in hun oordeel. Een goed voorbeeld zijn voor hun onderdanen en zich houden aan de wetten en regels. Ze dienen godvrezend en betrouwbaar te zijn; geen begeerte (winstbejag, corruptie, etc.) na te jagen. Ze moeten geen misbruik maken van hun macht, door bijv. niet-capabele vriendjes op hoge posten te plaatsen.
Vandaar dat de Islam leiderschap niet alleen als een roeping, maar ook als een beproeving beschouwt. Als leiders niet in staat zijn de verantwoordelijkheden die ze op zich nemen, op rechtvaardige wijze te vervullen, staat hun schande, spijt en tenslotte de hel te wachten...
Zoals onze heilige boeken vermelden:
"O David, waarlijk hebben Wij jou gemaakt tot een regeerder in het land; dus vel een rechtvaardig oordeel tussen de mensen en volg niet de begeerte, opdat deze jou niet zal doen afdwalen van het pad van Allah. Voor degenen die afdwalen van het pad van Allah, is er waarlijk een strenge straf, omdat zij de dag van de Afrekening vergaten." (Koran 38:26)
“Laat de macht in het land, (in handen) van degenen die niet geloven, jou niet misleiden. Een kort genoegen! Dan wordt hun verblijfplaats de hel. En slecht is de rustplaats.” (Koran 3:196-197)
“Een publieke functie is iets wat je toevertrouwd wordt en iets wat op de Dag der Opstanding schande en spijt veroorzaakt, behalve voor degene die haar met gevoel voor rechtvaardigheid aanvaardt en de erbij behorende verplichtingen vervult.” (Gezegde van de Profeet Mohammed)
Bijbel: “Gij moet onder het gehele volk omzien naar flinke, godvrezende en betrouwbare mannen, die winstbejag haten, en hen aanstellen als oversten van duizend, oversten van honderd, oversten van vijftig en oversten van tien.” (Exodus 18:21)
Hindoeîsme: “De leider dient zich te onthouden van slechte neigingen omdat deze een verkeerde voorkeur tonen, wat een slecht voorbeeld is voor hun onderdanen.” (Yajur Veda)
“Slechts die persoon is acceptabel als leider, die zich houdt aan de wetten en regels.” (Rigveda)