ใบความรู้ที่ 8 การอ้างอิงแทรกในเนื้อหา

การอ้างอิงแทรกในเนื้อหา

  วิธีการอ่านควรมีความสอดคล้องกับจุดมุ่งหมายในการอ่าน การศึกษาค้นคว้าโดยการอ่านแบบสำรวจ เป็นการอ่านอย่างรวดเร็ว เพื่อช่วยเลือกเรื่อง และรวบรวมบรรณานุกรม เมื่อเลือกเรื่องได้แล้วควรใช้การอ่านเพื่อเก็บประเด็นสำคัญ ซึ่งเป็นวิธีเดียวกับการอ่านเพื่อเตรียมสอบ นิยมใช้หลัก SQ3’R คือ สำรวจ ตั้งคำถาม ค้นหาคำตอบ บันทึก และทบทวน ดังนี้ (วิโรจน์ ถิรคุณ. 2543 : 167)

1. S (Survey) คือ การสำรวจส่วนประกอบของเรื่องที่อ่าน

2. Q (Question) คือ การตั้งคำถามเรื่องที่ต้องการรู้

3. R 1 (Read) การค้นหาคำตอบจากเรื่องที่อ่าน

4. R 2 (Recall) การจดบันทึกใจความสำคัญจากเรื่องที่อ่าน

5. R 3 (Review) การอ่านทบทวนเพื่อเชื่อมโยงความเข้าใจภาพรวมของเรื่อง

เมื่ออ่านพบเรื่องที่ตรงกับประเด็นสำคัญของเรื่องที่จะศึกษาค้นคว้าแล้ว ควรบันทึกในบัตรบันทึกข้อมูล หรือสมุดบันทึกการอ่าน และการศึกษาค้นคว้า หากมีการคัดลอก อ้างข้อความ หรือแนวคิดของผู้อื่นมาลงไว้ในบันทึก หรือผลงานของตนต้องมีการอ้างอิง (Citation) คือ การแสดงให้เห็นถึงแหล่งที่มาของข้อมูล หรือแนวคิดที่นามาใช้ในการเขียนรายงาน โดยการเขียนอ้างอิงแทรกในเนื้อหา และการเขียนบรรณานุกรม

การอ้างอิงแทรกในเนื้อหา รูปแบบการอ้างอิงแทรกในเนื้อหา ที่นิยมใช้มาก คือ ระบบนาม-ปี (Author date) โดยระบุชื่อผู้แต่ง ปีพิมพ์ และเลขหน้าที่อ้างอิง ถ้าผู้แต่งเป็นชาวต่างประเทศให้ลงเฉพาะชื่อสกุล หรือชื่อท้าย

รูปแบบการอ้างอิงแทรกในเนื้อหาจากหนังสือ คือ (มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. 2549 : 103)

(ชื่อผู้แต่ง.//ปีพิมพ์/:/เลขหน้าที่อ้างอิง)

ตัวอย่างการอ้างอิงแทรกในเนื้อหาจากสื่อสิ่งพิมพ์

“...หนังสือพิมพ์ เป็นสื่อใกล้ตัวที่มีเนื้อหาสาระหลายด้าน ทั้งข่าว บทความ สารคดี สาระบันเทิงด้านภาพยนตร์ ดนตรี กีฬา ปัจจุบันหนังสือพิมพ์ยังเพิ่มเติมเนื้อหาบทละครโทรทัศน์ เพื่อจูงใจผู้ชมละครที่ต้องการรู้เรื่องล่วงหน้า (ฟองจันทร์ สุขยิ่ง และคนอื่น ๆ. 2552 : 38)...”

การศึกษาค้นคว้าจากหนังสือ วารสาร หนังสือพิมพ์ มีรูปแบบการอ้างอิงแทรกในเนื้อหาเหมือนกัน ส่วนการอ้างอิงแทรกในเนื้อหาจากสื่อโสตทัศน์ และอินเทอร์เน็ต มีรูปแบบ คือ (ชื่อผู้แต่ง.//ประเภทของสื่อ.//ปีที่เผยแพร่) คำบอกประเภทของสื่อโสตทัศน์ เช่น รายการโทรทัศน์ รายการวิทยุ ภาพยนตร์ เป็นต้น จากซีดีรอมใช้คาว่า ซีดีรอม จากอินเทอร์เน็ตใช้คำว่า ออนไลน์

เมื่อมีการอ้างอิงแทรกในเนื้อหาทุกรายการจะต้องมีการลงรายการที่สอดคล้องกับบรรณานุกรม

เราจะเขียนรายการอ้างอิงประกอบทรัพยากรสารสนเทศได้อย่างไร?

            การเขียนข้อมูลบรรณานุกรมอ้างอิงวัสดุทรัพยากรสารสนเทศทั้งหมดนี้  ได้จัดทำตามรูปแบบของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.  บัณฑิตวิทยาลัย.  (2547).  คู่มือการจัดทำปริญญานิพนธ์และสารนิพนธ์.  กรุงเทพฯ: บัณฑิต วิทยาลัย  มหาวิทยาลัยฯ.

ตัวอย่างรูปแบบบรรณานุกรมหนังสือภาษาไทย

รูปแบบ

ชื่อ ชื่อสกุล.  (ปีที่พิมพ์).  ชื่อเรื่อง.  ครั้งที่พิมพ์.  เมืองที่พิมพ์: สำนักพิมพ์หรือผู้จัดพิมพ์.

ผู้แต่งคนเดียว

บุญช่วย ศรีสวัสดิ์.  (2547).  ไทยสิบสองปันนา.  พิมพ์ครั้งที่ 3.  กรุงเทพฯ: ศยาม.

ผู้แต่ง 2 คน    

ล้วน สายยศ; และ อังคณา สายยศ.  (2543).  การวัดด้านจิตพิสัย.  กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ผู้แต่งมากกว่า 3 คน  

จิราภา เต็งไตรรัตน์; และคนอื่นๆ.  (2544).  จิตวิทยาทั่วไป.  พิมพ์ครั้งที่ 3.  กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ผู้แต่งที่เป็นบรรณาธิการ  

สมใจ บุญศิริ, บรรณาธิการ.  (2538).  อินเตอร์เน็ต: นานาสาระแห่งการบริการ.  กรุงเทพฯ:

 สถาบันวิทยบริการ  จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ผู้แต่งชาวต่างประเทศ    

แอลเลน, เจมส์.  (2548).  คิดเห็นเป็นชีวิต= As a man thinketh.  พิมพ์ครั้งที่ 2.กรุงเทพฯ: โอ้พระเจ้า.

ผู้แต่งที่มีบรรดาศักดิ์

คึกฤทธิ์ ปราโมช, ม.ร.ว.  (2547).  สรรพสัตว์.  กรุงเทพฯ: ดอกหญ้า.

ผู้แต่งที่เป็นพระสังฆราชและมีเชื้อพระวงศ์ 

ปรมานุชิตชิโนรส, สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระ.  (2547).  โคลงดั้นเรื่องปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพน.  กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.

ผู้แต่งที่ใช้นามแฝง

ส. ศิวรักษ์.  (2538).  สีกากับผ้าเหลือง.  กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.

หน่วยงาน

กระทรวงสาธารณสุข.  (2542).  การสาธารณสุขไทย พ.ศ. 2540-2541.  กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผน สาธารณสุข
กระทรวงฯ.