Shared Travelogue

Every day in the evening two of our expedition members will write a travelogue.

They will write about their activities, people they meet, food and feelings. They will also add some photos.

Every evening two other expedition members will write the travelogue. So everybody will at least write two travelogues.

Start reading and enjoy!

And for some pictures; click the following link: https://photos.app.goo.gl/dBvxW98H7qdf9SLi6

Day 1 Kenya here we come :-)

Day 2 Masai Mara here we come!

Sunday 16th of February

by Anne&Maud

Vandaag zijn we gestart aan onze reis in Kenia. Om 6.15 uur zijn we geland op het vliegveld van Nairobi. Eenmaal geland moesten we allereerst door een ebola-check. Nadat we natuurlijk allemaal goedgekeurd waren, mochten we ons visum aan gaan vragen. Hierna konden we de bagage ophalen en wachten op Carmen van Bergen, samen met de chauffeurs John en Iventus.

We aten wat bij een koffietentje en konden genieten van de eerste zon tussen de regen door. Nadat Carmen van Bergen ook was geland konden we in de safaribusjes op weg naar de Masai Mara. Onderweg kregen we onze eerste indruk van Kenia. We zagen in het begin vooral stedelijke gebouwen, die afgewisseld werden met armoedige huizen en sloppenwijken. Dit maakte veel indruk op ons.

Nadat we uit de grote stad waren werd het landschap groener en konden we de mooie natuur van Kenia bewonderen. Door de vele regen was er ontzettend veel groen. Ook liepen er veel schapen, koeien en geiten langs de kant van en over de weg. Mensen met grote zakken en manden op hun hoofd werden gepasseerd door ons in de busjes.

Na een poosje gereden te hebben, kwamen we een grote groep apen tegen. De beesten waren niet schuw en liepen gewoon langs de weg. Vlak hierna zijn we gestopt bij een uitkijkpunt over de rift valley. Deze vallei rijkt volgens John van Egypte tot aan Mozambique. Hier hebben we met zijn allen foto´s gemaakt.

Onze lunch kregen we in een dorpje aan de rand van de Masai Mara. Dit was de eerste keer dat we lokaal eten aten. Verder op de route kwamen we een busje met pech tegen, waarna we de Amerikaanse en Japanse toeristen in onze bus meenamen naar de ingang van de Masai Mara.

Toen we eenmaal bij de poorten aankwamen, kwamen er allerlei Masai vrouwen naar ons toe met spulletjes die ze maar al te graag aan ons wilden verkopen. Er werden polaroids van de vrouwen gemaakt met de camera van Joep.

En dan nu natuurlijk het meest leuke deel van de dag, onze allereerste safari! Tijdens onze safari zagen we cheeta´s, buffels, bavianen, zebra´s, olifanten, dikdiks, topis, struisvogels, gieren, jakhalzen, Egyptische ganzen, wilde zwijnen, hyena´s, gazelles en gnoes.

Omdat we te laat uit het park waren, moesten we via een omweg naar ons kamp. Het was voor ons ineens vrij duidelijk waarom dit niet de hoofdweg was. Dit duurde uiteindelijk dus nog veel langer dan gedacht, waardoor we in het donker aankwamen. Hierdoor hebben we uiteindelijk wel ontzettend veel andere dieren gezien. Na een lange dag vielen we allemaal snel en diep in slaap.

Voor foto's klik hier.

Day 3: Spot the big 5!

Monday 17th of February

by Wouter&Anne

We gingen vandaag al vroeg uit de veren , de dieren zijn namelijk het actiefst in de vroege ochtend. Na een (Engels) ontbijt om 6.30 stapten we weer in de safari busjes. We waren nog maar nog maar net bezig met wakker worden op het moment dat we de eerste giraffen op ons af zagen lopen. De giraffen waren in het gezelschap van onder andere kuddes buffels, topis, dikdiks, impalas, tomsom gazelles en grand gazelles. Vijftig meter verderop was de weg geblokkeerd door een groep zebras die vlak voor ons de weg overstaken!

Verder tijdens de safari zagen we giraffen, bavianen, hagedissen met rare kleurtjes, jakhalzen en gieren. Onze chauffeur kreeg een bericht via de radio over gespotte leeuwen. We reden er naartoe, waarna we de leeuwen in de bosjes zagen liggen. De chauffeur vond dat we het niet goed genoeg konden zien en reed de bosjes in, een meter van de leeuwen af. De leeuwen vonden dit daarentegen niet zo leuk en lieten dit ook duidelijk merken, waarna de chauffeur zijn raampje maar even dichtdraaide en we snel vertrokken. We reden een klein stukje verder en zagen het karkas van een buffel, wat natuurlijk ontzettend lekker rook.

Uiteindlijk was het tijd voor de lunch, waaruit bleek dat de leeuwen nog niet genoeg van ons hadden. We zochten een mooi plekje uit onder een boom, waar we kleedjes neerlegden en genoten van onze lunch. Na een paar minuten te hebben gezeten, werd er door de chauffeurs beweerd dat we terug de bus in moesten, omdat er leeuwen in de buurt waren. Meneer van den Einden zei natuurlijk vol overtuiging dat dit een grap was. Een ander busje kwam ons waarschuwen, toch geen grapje dus... We reden verder en volgden de leeuwen van ontzettend korte afstand.

Na ons spannende avontuur gingen we naar de rivier om hier een tour te krijgen onder leiding van een ranger. Aan de oever van de rivier lagen krokodillen en nijlpaarden. Een buik van een krokodil was vrij dik. We stelden de vraag wat de krokodil had gegeten aan de ranger, die vervolgens antwoordde dat er zich een kalfje van een nijlpaard in de buik van de krokodil bevond, tja...

Op de terugweg zagen we een giraffe in de bosjes, wat zorgde voor komische foto´s. De andere giraffe liep recht de weg over. Een geslaagde dag dus!

Voor foto's klik hier.

Day 4: Last day in the Mara and off to Kisumu

Tuesday 18th of February

by Maud&Kas

Het ontbijt stond vandaag weer op tijd voor ons klaar. 05:15 om precies te zijn. Na alle koffers weer te hebben ingeladen zijn we in het donker op onze laatste safari gegaan. Heerlijk wakker worden bij de opkomende zon. We begonnen de dag goed na het zien van een kudde olifanten, giraffen en leeuwen. we zouden een uurtje op safari gaan, maar dat resulteerde in 3 uur. Wel zagen we op het laatste moment nog het luipaard wat er voor zorgde dat we 4 van de Big Five hebben gezien. Na de safari zijn we gelijk door gereden naar Kisumu, dit was een reis van zo'n 8 uur. Het is alleen geen straf om de reis door het mooie landschap van Kenia te maken, je komt langs rivieren, theeplantages, rijstvelden en woonwijken. Op een gegeven moment stopten we langs de weg om te gaan picknicken, bij een plekje waar ze theebladeren verpakten. In het begin zagen we een klein jongentje die nogal verlegen naar ons keek, dit komt omdat ze daar zelden blanken zien. Naarmate er meer mensen kwamen wilde iedereen met ons op de foto en ze waren heel blij met het eten dat we aan hun gaven.

Na ongeveer een half uur reden we weer verder en kwamen we langs allemaal dorpjes die allemaal erg zelfvoorzienend waren door de landbouw en de vele marktkraampjes langs de weg. Het is heel indrukwekkend om te zien hoe mensen hier leven.

Toen we na de lange busreis aankwamen in Kisumu bij het Sooper Guest House was iedereen vooral blij dat we weer internet verbinding hadden na 3 dagen zonder met de buitenwereld gecommuniceerd te hebben. Nadat iedereen was gesettled op de kamers gingen we eten. Speciaal voor ons klaargemaakt door Molly en Hellen. We mochten meekijken hoe de kip met veren en al de pan in ging en later werd geplukt en gekookt. Hier in Kenia laten we niks staan, dus ook de poten en de kop werden geserveerd. Hierbij eten we hier ook elke dag verse groente en fruit.

Voor foto's klik hier.

Day 5: St Clare Children's Home and the Jubilee market

Wednesday 19th of February

by Joep&Floor

Na een warme nacht stond het ombijt al om 7:30 op ons te wachten, het bestond uit heerlijk getoast brood met sap naar keuze en een lekker gekookt eitje. Vervolgens gingen we naar een grote supermarkt toe, hier gingen we lekkernijen halen voor de kinderen van st.Clare's waar we later op de dag naartoe zouden gaan. Overal op de straat werden we aangekeken en hoorden we mensen ''mzungu'' roepen, dit betekent blanke in het Swahili.

Vervolgens gingen we met het openbaar vervoer in een knus en vooral volgepakt busje naar st.Clare's Childrens Home. De lieve kindjes waren ingelicht dat er zogeheten ''mzungus'' kwamen en waren meteen lekker fanatiek, ze juichten toen we binnen kwamen, maakten meteen selfies met onze smartphones & stelden zich netjes voor.

Vervolgens gingen we verder kennismaken, dit deden we om te beginnen in de speeltuin die we later zouden gaan voorzien van een nieuwe lik verf. Joep maakte foto's met zijn polaroid camera en gaf ze vervolgens aan de kinderen, dit leidde tot een hele grote wilde groep kinderen die om polaroids kwamen vragen.

Daarna ging Kas een potje voetballen met de oudere leerlingen en gingen de meiden de nagels lakken van alle meiden én jongens, dit lees je zeker goed! Zelfs de jongens waren helemaal enthousiast over de nagellak. Na dit gedaan te hebben kregen alle kinderen een flesje met bellenblaas, dit resulteerde in een speelveld vol met bellen!

Als laatste activiteit voor de middaglunch gingen we dansen op de muziek, Floor had haar box meegenomen en Kas speelde daar vervolgens muziek op. Het dansen leidde tot hele komische momenten, Carmen van Bergens showde haar dansmoves maar kon zeker niet op tegen de mooie Afrikaanse dansmoves van de oudere leerlingen. Het gevoel voor ritme en soepele heupen straalde ervan af.

Tijd voor de lunch. Na het bidden was het aan ons de eer om als eerste eten op te scheppen, er waren weer uitgebreide keuzes. De staf van st.Clare's Childrens Home vond dat wij geen honger mochten lijden, meneer van den Einden stond een seconde te lang stil en dus werd er meteen een extra grote lepel met rijst op zijn bord gegooid. Bijna iedereen van ons kon zijn bord niet leeg eten en daarom gaven de meesten van ons het overige eten aan de kinderen, zij wisten hier wel raad mee! Echt niet normaal wat er allemaal in die kleine buikjes past.

Na de lunch was het tijd voor het harde werk, Wouter en mevrouw Hommes gingen proberen om een wasmachine te repareren terwijl de rest de speeltuin van een nieuwe verflaag aan het voorzien waren. De wasmachine repareren kwam helaas niet uit de verf, Wouter en mevrouw Hommes hadden werkelijk waar hun uiterste best gedaan maar het mocht niet baten. De ratten hadden de elektriciteitskabels helaas kapot gebeten. Na 1,5 uur geverfd te hebben was het schilderen van de speeltuin klaar, alle toestellen zagen er weer prachtig uit!

We hadden allemaal nog een tas met leuke spullen meegenomen om te verdelen onder de kinderen, de tas bestond uit potloden, pennen, gummen, notitieblokken, knuffels en nog veel meer. Ook hier waren de kinderen erg blij mee!

Nadat we alle verf met thinner van ons af hadden gehaald was het tijd om afscheid te nemen, de kinderen voorzagen ons nog van een prachtig gezongen liedje en waren dolgelukkig om te horen dat we ze aanstaande zondag nog zien om samen naar de kerk te gaan. Tot slot liepen alle mensen nog mee tot de poort om ons uit te zwaaien.

We gingen met het openbaar vervoer terug naar onze verblijfplaats, het was wederom een gezellige en drukke reis. We maakten eerst nog een tussenstop in Kisumu om boodschappen in te slaan, ook hier kwamen er veel mensen naar ons toe vanwege onze blanke huid. Na het winkelen hebben we nog even relaxed in een parkje waar Kas en Joep hebben mee gevoetbald met een team en vervolgens. Daarna was het weer tijd om terug te keren naar het Sooper Guest House.

Bij aankomst kwam de regen met bakken uit de lucht, daardoor was de elektriciteit uitgevallen. Vervolgens kwam meneer van den Einden met het goede idee om te douchen op het dakterras. Dit zeg je natuurlijk geen twee keer, vijf minuten later stonden we bijna allemaal op het dakterras om in de stromende regen te ''douchen.''

Na het lekkere eten gemaakt door Kas en Carmen kwam er een einde aan deze lange maak zeker hele leuke dag!

Voor foto's klik hier.

Day 6: The day of the artist

Thursday 20th of February

by Floor&Maud

We begonnen de dag met een heerlijk ontbijtje; Mandazi, een soort oliebol met citroensmaak vanbinnen (Kas en Maud) aten kwark; bulkseason. We vertrokken om 08:00 naar een workshop waar we gingen leren hoe je van oud papier met behulp van de waterhyacinth en een aantal technieken, nieuw papier kan maken. Mocht je interesse hebben in hoe dit in zijn werk gaat; klik dan hier voor het stappenplan van mevrouw Hommes. Van dit papier hebben we kaarten gemaakt met blikversiering en koperdraad, ook hebben ze ons de vuilnisbuilt laten zien, hier halen ze hun materialen vandaan, op de vuilnisbult wordt al het vuilnis gesorteerd op materiaal.

Hierna zijn we met de tuktuk naar de Masai market gegaan. Dit is een hele kleine winkelstraat met een aantal kraampjes die zich bevonden in hutjes. Het is hier zo goedkoop dat je niet met een briefje van 1000 shilling (€10 euro) kan betalen omdat ze daar niet genoeg wisselgeld voor hebben. Op deze markt draait de verkoop om onderhandelen, de verkopers vonden ons als blanke mensen natuurlijk hartstikke interessant en wilden allemaal graag dat we bij hun in het kraampje kwamen kijken, en dat kon je merken :) Meestal betalen we nog niet eens de helft van de vraagprijs. Met 30 graden in de volle zon shoppen is toch wat anders dan wat wij gewend zijn dus zijn we met rode en bezwete koppies iets gaan drinken op een 'terrasje' aka een hutje van hout met een golfplaat erover, een koelkast en wat stoelen.

We zouden hierna boodschappen gaan doen voor het avondeten tot we verrast werden: Molly (contact persoon Amara) had voor ons geregeld dat we in een luxe hotel een duik in het zwembad konden nemen. We zijn snel langs ons hotel gegaan om zwemkleding aan te trekken. Toen we de tuktuk instapten op weg naar het zwembad bleek dat het hotel 2 locaties heeft....zoals verwacht gaat alles hier anders en wij kwamen aan bij het verkeerde hotel! enthousiast stapten we weer in een tuktuk en nu bracht deze pons naar de juiste plek, heel fijn om even af te kunnen koelen met een hapje en drankje.

Daarna zijn we terug gegaan naar ons hotel en hebben we mogen genieten van de kookkunsten van Kas en Anne. Aardappels, groente, vlees, lekker Hollandse pot en een heerlijke fruitsalade als toetje. Na deze 'relax dag' gaan we dadelijk op tijd naar bed om morgen weer hard te kunnen werken!

Voor foto's klik hier.

Day 7: A day for the deaf blind

Friday 21st of February

by Maud&Joep

Vandaag gingen we naar St. Antony primary school for deaf & blind. Dit is een woonplaats voor gehandicapte kinderen waar ze de zorg krijgen die ze nodig hebben en tegelijkertijd een school voor locale kinderen om inkomsten te genereren.

Bij aankomst maakten we eerst kennis met alle kinderen, de gehandicapte kinderen uit project therapie waren weer erg blij om Carmen en Evelien te zien. Wij vonden het heel indrukwekkend en best heftig om de kinderen zo te zien.

Nadat we de zuster hadden ontmoet was het tijd voor een openingsceremonie, de kinderen zongen het volkslied van Kenia luidkeels mee en de zuster deed nog een speech.

Het was vervolgens tijd voor lunch , we mochten geen honger lijden van de zuster en zei dat we pas naar huis mochten als Wouter dik was geworden. Er stond zoveel eten op de tafel. Het bestond uit soep, rijst, vis, aardappelen, groentes, Keniaanse oliebollen, plakrijst en nog veel meer.

Nadat we een goede bodem hadden gelegd wat het tijd voor het serieuze werk, we gingen een mooie muurschildering maken die bestond uit de Big Five, het idee was super alleen de uitvoering iets minder. Ook gingen Carmen en Evelien alle rolstoelen checken, die zagen er gelukkig nog prima uit.

Tot slot was er een voorstelling die misschien wel 1,5 uur duurde. De zuster, elke docent en vrijwilliger kwamen aan het woord. Ook hadden de leerlingen een dansje ingestudeerd, het was aan ons vervolgens de eer om hieraan mee te doen.

Daarna zijn we terug gereden naar het hotel om even om te kleden, we gingen namelijk uiteten bij Buddy's! We hebben hier heerlijk kunnen genieten van onze overheerlijke pizza. Om alles compleet te maken hebben we ook nog even een dansje gedaan met de locale bewoners op de muziek van een band.

Voor foto's klik hier.

Day 8: Clean up and culture

Saterday 22nd of February

by Anne&Kas

Vadaag hebben we een clean-up actie gehouden in de sloppenwijk 'Mayatta', samen met de voetbalclub Urusi. De dag begon om 07:00 uur, toen we al klaar voor het ontbijt zaten, met als laatkomer wederom Michel. Na het ontbijt vertrokken we om 8:30 uur naar de sloppenwijk in de welbekende matatu, de lokale bus. Eenmaal bij de sloppenwijk werden we als erg belangrijke gasten onthaald met zelfs een speciaal ingehuurde dj. Na de wijken verkend te hebben begonnen we met het opruimen. We vertrokken in twee teams, één team ging het onkruid en gras korter hakken met een soort mes. Het andere team ging het afval van de grond rapen en in zakken stoppen. Het duurde een tijdje voordat de lokale buurtbewoners gingen helpen. De bewoners stonden in het begin vooral toe te kijken, maar na verloop van tijd en wat aanmoediging ging bijna iedereen helpen. Het resultaat was goed te zien. Na ongeveer twee uur schoon te hebben gemaakt met de buurtleden van Urusi en andere vrijwilligers verzamelden we weer bij de dj op het plein en konden we luisteren naar alle speeches en bedankjes. Uiteindelijk zette de dj de muziek aan en gingen de kinderen uitbundig dansen, wij werden natuurlijk ook aangemoedigd om mee te doen.

Na ongeveer een half uur te hebben gedanst werden we nog verder rondgeleid door de wijk en werd het sports centre van de Amara Foundation aan ons laten zien. Daarna was het tijd om weer terug te keren met de matatu naar ons hotel.

Na dat iedereen weer een beetje was opgefrist gingen we naar het museum van Kisumu. Het was een museum waar allemaal historische objecten lagen die bij de historie van Kenia horen. Ook was er een dorp opgesteld van de traditionele Keniaanse stammen. Hier waren ook mensen die gekleed waren in de traditionele klederdracht van de stammen en legden ze alles uit over de levenswijze binnen de stammen.

Als kers op de taart gingen ze nog traditioneel voor ons dansen en zingen en werd iedereen aangemoedigd om mee te dansen, niet iedereen vond dit even leuk. Verder in het museum kwamen we bij het reptielen gedeelte aan waar je levende slangen, krokodillen en schildpadden kon bewonderen.

Met de tuktuk reden we naar de voetbalclub Urusi. Hier speelden we een wedstrijd samen met en tegen de jongens van de club. Tijdens de wedstrijd zijn er helaas wel een aantal gewonden gevallen. Michel heeft een dikke enkel en Anne heeft een wond op haar been en hand. Kas heeft ons enige doelpunt gemaakt. Nadat de wedstrijd afgelopen met een 1-1 stand, moesten er penalty's genomen worden. Helaas verloren we deze met 4-5. Na de wedstrijd was er nog tijd voor een praatje en werden er foto's gemaakt. Al met al, wederom een geslaagde dag!

Voor foto's klik hier.

Day 9: Go to church and meet our video friends

Sunday 23rd of February

by Floor&Carmen

Vanochtend zijn we na het ontbijt om 07:45 met de tuk tuk naar de kerk gegaan. Het ritje duurde wel 45 minuten, we zijn helemaal binnendoor gereden vanwege de markt. Na een lange tijd hobbelen reed de ene tuk tuk gewoon naar boven en kwam gewoon aan bij de kerk, de andere stopte helaas halverwege een steile berg door een tekort aan brandstof. Dus moesten we verder lopen naar de kerk, het was eventjes heel stijl maar,gelukkig viel het mee. De kerkdienst was erg bijzonder, maar er was een veel langere preek dan verwacht en er werd veel minder gedanst dan gehoopt, ook werkte de microfoon niet zo goed en was het jammer dat we het niet konden verstaan

Na de mis zijn we zijn we met de kinderen van St. Clare's naar hun kinderopvang gelopen. We hebben heerlijk gespeeld met de kinderen, onder een boompje gezeten met lekkere schaduw, een paar zonnestralen en een heerlijk briesje. Daarna zijn we met zijn allen gaan eten, een vol bord met rijst met of vlees of groenten of een ei met groenten erbij, heerlijk.

Toen we met de tuk tuk waren aangekomen bij de Kajilu berg, hebben we de kinderen van St.Francis primary school ontmoet. Met hen zijn we samen de berg opgelopen, iedereen heeft leuke gesprekken gehad met de kinderen daar. En de meesten hebben een stukje op de piki piki (motor) naar boven gereden, het was heel erg warm en er was helaas niet veel water, maar het is ons allemaal gelukt om boven aan de berg te komen. Toen we boven waren hebben we lekker wat gedronken en zijn we met zijn allen terug naar beneden gegaan met de piki piki's (de motoren), lekker crossen door het zand, daarna waren onze gezichtjes dan ook goed bruin door het zand. Daarna zijn we met de leerlingen van St. Francis Primary School frietjes gaan eten en hebben we afscheid genomen van ze voor vandaag.

Iets later zijn we met de melkman terug gereden in de laadbak van de auto, een bak vol met blanken, de bevolking vond het hartstikke interessant. Nu lekker nakletsen op de rooftop, goodnight.

Voor foto's klik hier.

Day 10: Meet our friends in Hambale

Monday 24th of February

byJoep&Kas

Vandaag stond het bezoek aan st.Francis Primary School op het programma. Bij aankomst maakten we kennis met zuster Linet, we werden warm onthaald en kregen meteen iets lekkers aangeboden. Naast alleen een school is het tegelijkertijd ook een kostschool, een deel van de leerlingen overnacht doordeweeks op de school. Op de school is zelfvoorziening belangerijk, tijdens de rondleiding kregen we koeien,kippen, varkens en nog veel meer te zien. Vervolgens hebben we gekeken naar de bibliotheek en computerruimte die compleet gesponsord is door de Amara foundation.

Nadat we lunch hadden gehad gingen we een les seksuele voorlichting bijwonen. Het respect van de leelingen naar de docent toe was mooi om te zien, dat geldt ook voor de concentratie van de kinderen.

Daarna was het tijd om naar het speelveld te gaan, alle klassen waren uit dus kwamen een kijkje nemen. Door alle enthousiaste kinderen werd het een totale chaos, iedereen was omringd door een stuk of twintig kinderen. Er waren uiteindelijk leerlingen aan het volleyballen, voetballen, badmintonnen en basketballen.

Na alle activiteiten was het tijd om naar huis te gaan met de matatu, morgen staat er ook weer een drukke dag op de planning bij St.Francis Primary School. In het hotel was er even tijd om te relaxen! We konden op ons gemak koken, kaarten, boodschappen doen en noem het zo maar op.

Morgen staat de wekker weer erg vroeg dus daarom duiken wij nu lekker onze bedden in.

Voor foto's klik hier.

Day 11: Project time @St. Francis Primary school Hambale

Tuesday 25th of February

by Floor&Wouter

Zoals gisteren gezegd, ging vandaag de wekker gewoon weer lekker vroeg. Wat deze ochtend niet gewoon was, is dat we (ruim) optijd aankwamen op St.Francis Primary School!

Vandaag geen ontvangst met oliebollen, maar meteen aan de bak. We wilden vanavond namelijk optijd zijn om de sunset zien bij Dunga Hill. Het plan was om vandaag aan de acht kinderen waarmee we geskypet hadden les te geven. Echter werden we in het klaslokaal begroet door 54 leerlingen. We begonnen dus maar met de geschiedenis les waarna we naar buiten gingen voor een gymles. We hebben de Kenianen wat dansjes geleerd waarna we potjes handbal, voetbal en volleybal hebben gespeeld.

Na de gymles gingen we weer terug naar het lokaal, ditmaal wel met de acht leerlingen. We hebben hier verschillende spelletjes gedaan: 30 seconds, een feitjes quiz, nederlandse lekkernijen proeven, spijkerpoepen en koekhappen.

Net als gisteren kregen we weer een lekkere lunch, ditmaal vegetarisch. Na de lunch waren de rollen omgedraaid, nu waren het de Keniaanse leerlingen die voor ons een feitjes quiz hadden gemaakt. We kregen feitjes over Kenia te horen waarvan wij moesten zeggen of ze waar of onwaar zijn. Hierna moesten we naar de grote hal voor entertainment. Deze entertainment bleek te bestaan uit prachtig vertelde verhalen, liedjes en een toneelstuk. Het entertainment heeft echt een indruk op ons gemaakt. Alle stukken waren erg strak opgevoerd en ook de gezichten deden goed mee zullen we maar zeggen.

Na het entertainment kwam het moment waar wel allemaal op hadden gewacht, we kregen weer oliebollen in het kantoortje! Met weer een vol buikje gingen met de schoolbus en leerlingen van de school weer terug naar Sooper.

Nadat we kort de tijd hadden om even bij te komen van de drukte van St. Francis, vertrokken we naar Dunga Hill voor een diner met uitzicht over het Victoria Lake. Van de zonsondergang hebben we helaas niet veel kunnen zien door een dikke laag wolken. Wel wisten we het een gezellige laatste avond te maken!

Voor foto's klik hier.

Day 12: Last day in the Kisumu and off to Nairobi

Wednesday 26th of February

by Evelien&Michel

De laatste dag in Kenia aangebroken.

We starten erg vroeg, want om 6 uur zitten we allemaal beneden bij de receptie voor onze bootsafari op Lake Victoria.

Molly, onze lokale gids, heeft gezegd dat we er echt voor 7 uur moeten zijn, omdat anders de boot zal vertrekken.

1 tuktuk driver is er ook keurig op tijd. Alleen Samy, onze vaste driver, is nog nergens te bekennen.

We besluiten met de helft van de groep alvast te gaan, want de driver weet waar hij moet zijn zegt hij. Op die manier kunnen wij de boot mogelijk nog tegen houden.

Als we op een plek arriveren waar totaal geen bedrijvigheid is en een bootsman snel zijn boot gaat hozen, nadat onze driver hem aanspreekt, betwijfel ik of we goed zitten. Gelukkig belt op dat moment Carmen die meldt dat we inderdaad niet op de goede plek staan. We staan bij Kiboko (wat nijlpaard betekent) bay en we moeten naar real Dunga. Dus onze driver vertrekt als een gek richting real Dunga.

Bij aankomst is de andere tuk tuk er net en ook Molly arriveert net achterop de piki piki. Hier is zeker meer bedrijvigheid en de zon is aan het opkomen, wat super mooi is! We krijgen allemaal een reddingsvest aan voordat we aan boord mogen van ons privé-bootje. Tegelijk met ons varen ook vele vissers uit.

Op het water is het zo rustgevend; gisterenavond was het water zo wild met de wind, nu is het kalm en glijden we echt door het water. Iedereen is rustig; 6 uur is erg vroeg om op te staan en met dit rustgevende kabbelende water om ons heen blijft het stil aan boord.

We zien vissers, we zien vogels, we zien mensen hun was doen aan de rand van het meer, we zien de waterhyacint, we zien vogelnesten en....ook een nijlpaard! Aan 1 kant blijft de lucht mooi oranje kleuren. Terwijl aan de andere kant van de boot alles een blauwtint lijkt te hebben.

Onderweg ontdekken we dat het stijgende waterniveau heel veel heeft verwoest. Kiboko bay, waar Carmen en ik eerder wel eens zijn gaan zwemmen heeft ineens geen zwembad meer. Dit lijkt misschien puur een luxe probleem. Echter was er daar ook veel werkgelegenheid. En, als zelfs een hoger gelegen zwembad compleet verdwijnt, dan betekent dit ook echt wel iets voor de bevolking. Die zijn bijvoorbeeld hun woning kwijt! Dit komt toch wel even binnen.

Bij het aanmeren word ik schijnbaar net niet onthoofd door de boeg van een andere boot die al lag aangemeerd, doordat de schipper mij aan de kant duwt. 😬 Ik was me van geen kwaad bewust.

Na de boottrip gaan we met piki piki's naar Molly's keuken. Zij heeft een schoolkantine, waar twee werknemers werken. Daar krijgen wij ons ontbijt. Na het ontbijt besluiten we lopend terug naar het guest house te gaan, zodat we nog 1 keer alles echt kunnen beleven.

In het guest house gaan Michel en de kinderen relaxen. Ze gaan slapen, gebruik maken van de wifi of chillen in de zon op het dakterras. Carmen en ik gaan alle ingekochte Keniaanse producten verdelen en in de tassen doen.

Als de kinderen hun tassen gepakt hebben, gaat Michel met een paar kinderen nog even naar de supermarkt omdat ze nog wat lekkers willen kopen. Bij terugkomst blijkt dat ze toch ook nog heel graag nogmaals naar de Masai market willen. Als wij bijna klaar zijn bestellen we daarom 2 tuktuks. Carmen en ik gaan met nog 5 leerlingen naar de market. Iedereen koopt nog wat in. Op de markt laat ik foto's van de net in Nederland gemaakte sneeuwpoppen zien en iedereen is verbaasd en wil weten hoe dit werkt. Natuurlijk moet ik ook nog wat foto's maken van de verkopers voordat we weer terug gaan naar het guest house.

Eenmaal terug in het guest house hebben we een bespreking gepland staan op het dakterras. Molly is er al om voor de laatste keer voor ons te koken. We gaan per persoon 3 foto's bespreken. Ieder heeft foto's gekozen van momenten tijdens de reis die hij of zij mooi, grappig, heftig of indrukwekkend vond. Een mooi momentje en iedereen herkent de verhalen. Bijzonder is dat er weinig dezelfde foto's of momenten terug komen. Wat ook duidelijk naar voren komt is dat we als groep met veel respect voor elkaar met elkaar om zijn gegaan. En daar ben ik trots op! Fijn om deze momenten, in Kisumu op de rooftop, met deze groep te mogen delen.

Zodra we klaar zijn vult het dakterras zich met Sharon (van de friettent) en haar kinderen, Austin (de melkman) en Jacob (een vriend van Carmen). Onze groep gaat uiteen. Nog even douchen of de laatste dingen in de koffer stoppen voor vertrek. Ik ga snel 2 jumpsuits pakken die naar Molly en Helena gaan. Beide hebben een plekje in mijn hart. Wat hebben zij goed voor ons gezorgd!

Daarna nodigen Carmen en ik het bezoek uit op onze slaapkamer om alle kleding, die wij als groep verzameld hebben en nog nergens anders uitgedeeld hebben, te verdelen. Alles vindt z'n plekje. Bij Jacob, de melkman, zijn zus, maar er gaat vooral veel naar Sharon. En dit verdienen ze. Het was super om ze weer te zien. Ook geven we de melkman nog een tas mee voor the school for deaf blind in Awasi. Daar gaat ook de laptop van Michel naartoe👌🏼 Als alles verdeeld is moeten Sharon en Jacob weer gaan. De melkman blijft bij ons en eet ook een hapje mee. Hij brengt all onze koffers naar het vliegveld.

Wij gaan samen met Molly en Helena in een door Molly geregeld busje naar het vliegveld. Daar nemen we afscheid van onze vrienden, waar Carmen het nog even moeilijk heeft, en gaan we door de scans om op onze vlucht naar Nairobi te wachten. Middels een tussenstop in Eldoret landen we veilig in Nairobi.

Ondanks een klein oponthoud in Nairobi waren we allemaal op tijd bij de gate en konden we gewoon met z'n 10-en boarden om naar huis te gaan😅✈

Wat hebben we een toptijd gehad! Deze eerste expeditie Kenia gaan we nooit meer vergeten!

Vlak voor vertrek kreeg de hele groep nog het volgende berichtje, kijk maar eens of je er uit kunt halen wie er wordt bedoeld....

Bijna 2 weken door Kenia gescheurd,

mooie tijd, veel gebeurd...

Eens even kijken of we iets meer weten over elkaar,

hieronder staan wat hints, kijk er maar eens naar...

Deze jongen wil alles weten,

maar als je meer weet, kun je ook meer vergeten!

Wel heel mooi hoe hij alles verklaart,

hulpvaardig is en elk klusje klaart! 😃

Vrolijk, gezellig en nog veel meer,

trapt in je grappen, keer op keer

Opvallend detail aan deze lieve gek:

benen van haar enkels tot aan haar haar nek!

Vanbuiten lijkt hij een echte bikkel,

eigenlijk meer als een tikkel:

Hard van buiten zacht van binnen,

weet hij (bijna 😅) iedereen voor zich te winnen

Deze echte instachick

heeft een gekke cameratick:

ziet ze die dan shinet ze volop

gelukkig is ze ook zonder camera top!

Vrolijke woordgrappenkunstenaar,

maakt mensen blij met woord en gebaar

Verliefd op Els, Molly en ja ja,

De me in social MEdia

Blond zusje met ogen blauw en groen;

ik had zo een zusterruil kunnen doen 😁

Met lopen soms een beetje last,

geen probleem: handje vast!

Goed voorbereid en always in control,

met gehavend lijf heeft ze toch veel lol 😂

Met de Keniaanse boys heeft ze veel sjans

maar alleen kleine Grace die maakt een kans!

Een eretitel verdient ze zeker

of anders misschien een mooie beker

Keihard gewerkt, met mooi resultaat

Je kunt wel zeggen: expeditie Kenia staat! 💪🏻

Super persoon met herkenbare lach

Kon zelfs omgaan met Joep z'n gedrag 😅

Verzet dagelijks haar achternaam, met plezier

Maakte onze tijd fantastisch hier!

Dat waren ze allemaal, een mooie groep

Nu neem ik mezelf even onder de loep:

Ik heb genoten van iedereen

Een fantastische ervaring vanaf dag één.

Wat mooi dat we dit hebben mogen beleven

De herinnering die blijft nog wel even!

We gaan naar huis, het vliegtuig in

maar dit is geen einde, pas het begin.

Veel gezien en meegemaakt,

dingen geleerd die ons hebben geraakt

laat het bezinken en laad weer op

Ik vind jullie stuk voor stuk helemaal top!

Dankjewel!

Voor foto's klik hier.

Day 13: Home sweet home

Page updated

Google Sites

Report abuse