Embedded Files
Επιμέλεια ιστοσελίδας: ΚΟΣΜΑΣ ΠΑΝΟΣ-ΜΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ-ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Τμήμα Α2 της Α΄ Τάξης - Α΄ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού
Σχολικό έτος 2021-2022
Ο όρος υπερθέρμανση του πλανήτη δηλώνει μία ειδική περίπτωση κλιματικής μεταβολής και αναφέρεται στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και των ωκεανών της γης. Ο όρος είναι εν γένει ουδέτερος ως προς τα αίτια πρόκλησης της υπερθέρμανσης, ωστόσο έχει επικρατήσει να υποννοεί την ανθρώπινη παρέμβαση. Αποδίδεται συχνά με διαφορετικό τρόπο, ως πλανητική (υπερ)θέρμανση ή παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, ενώ άλλες φορές ταυτίζεται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου που αποτελεί έναν μηχανισμό υπερθέρμανσης του πλανήτη
Διαγραμμα
Η επίσημη επιστημονική θέση πάνω στις κλιματικές μεταβολές, όπως αυτή εκφράζεται από την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (ΔΕΑΚ) του ΟΗΕ, είναι πως η μέση θερμοκρασία του πλανήτη έχει αυξηθεί 0.6 ± 0.2 °C από τα τέλη του 19ου αιώνα και πως η αύξηση αυτή οφείλεται σημαντικά στην ανθρώπινη δραστηριότητα των τελευταίων 50 ετών. Σχετικά με τις κλιματικές μεταβολές που αναμένονται μελλοντικά, επικρατεί ένα σημαντικό ποσοστό αβεβαιότητας σε επίπεδο επιστημονικών προβλέψεων. Το θέμα αποτελεί επιπλέον ένα αμφιλεγόμενο πολιτικό ζήτημα, που σχετίζεται με την ανάγκη λήψης πολιτικών μέτρων αντιμετώπισης του προβλήματος της παγκόσμιας θέρμανσης, εκ μέρους των κυβερνήσεων
Αίτια του φαινομένου!
Οι κλιματολογικές παράμετροι μεταβάλλονται τόσο μέσα από φυσικές "εσωτερικές" διαδικασίες όσο και από εξωτερικές παρεμβάσεις, ανθρώπινες ή μη (όπως η ηλιακή δραστηριότητα ή η έκλυση αερίων του θερμοκηπίου από ηφαίστεια). Αν και οι κλιματολόγοι αποδέχονται το γεγονός της αύξησης της θερμοκρασίας της Γης, ως προς τα αίτιά του υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες.
Επιπτώσεις
Προβλέπεται ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη θα έχει επιπτώσεις τόσο στο περιβάλλον όσο και στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Στις κυριότερες από αυτές συγκαταλέγονται η αύξηση της στάθμης των θαλασσών καθώς και διαφορετικά ακραία καιρικά φαινόμενα. Για τη στάθμη της θάλασσας, οι επιστήμονες μιλούν για άνοδο κατά πέντε εκατοστά ανά δεκαετία, με την περιοχή της Θεσσαλονίκης να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πλέον ευάλωτες της Μεσογείου. Η εκτίμηση των επιπτώσεων της συγκέντρωσης των αερίων θερμοκηπίου στην γενικότερη οικολογική ισορροπία, αποτελεί πεδίο επιστημονικής αντιπαράθεσης καθώς υπάρχουν πολλές διαφορετικές παράμετροι που αλληλεπιδρούν και πολλά στοιχεία που πρέπει να συνεκτιμηθούν.
Πως βρέθηκε το φαινόμενο
Το 1838 ο Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και αστρολόγος Ζοζέφ Φουριέ ανακάλυψε το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όπου η ατμόσφαιρα της Γης μας, συγκρατεί την θερμότητα και έτσι συμβάλλει την αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας του. Ως συνέπεια αυτού του φαινομένου δημιουργήθηκε το λιώσιμο των πάγων σε ολόκληρο το παγωμένο τμήμα του πλανήτη μας. Οι πάγοι λιώνουν με γρήγορους ρυθμούς και προκαλούν περιβολών πάγων. Ο Χάμις Πρίτσαρντ πιστεύει ότι για αυτό ευθύνεται η αλλαγή του ανέμου και οι φυσικές καιρικές μεταβολές, όπως και η τρύπα του όζοντος. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι εάν συνεχίσουν να λιώνουν οι πάγοι η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί κατά πολύ με αποτέλεσμα νησιά και πόλεις να βυθιστούν κάτω από το νερό. Οι πόλεις που θα βυθιστούν κάτω από το νερό είναι:
το Λονδίνο,
η Νέα Υόρκη,
η Βενετία,
η Κοπεγχάγη,
η Στοκχόλμη
και πολλές ακόμη, όπως επίσης πάρα πολλά μικρά και μεγάλα νησιά. Ο χάρτης της Γης μας δεν θα είναι πλέον ποτέ όπως τον ξέρουμε. Ο καθηγηγητής Eric Larour ανέφερε ότι η βαρύτητα είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Εξηγεί ότι οι επιφάνειες πάγου είναι τεράστιες μάζες που ασκούν έλξη στον ωκεανό και όταν οι πάγοι συρρικνώνονται, αυτή η έλξη μειώνεται και έτσι η θάλασσα απομακρύνεται από τις μάζες. Επίσης ένας άλλος παράγοντας για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι η περιστροφή της Γης, αφού όταν επιστρέφεται οι μάζες του πάγου αλλάζουν θέση με αποτέλεσμα να αναδιανέμεται το νερό στη Γη. Από το λιώσιμο των πάγων θα επηρεαστεί και η Ελλάδα. Τα περισσότερα μικρα νησιά και πολλές πόλεις της Ελλάδας θα βυθιστούν κάτω από το νερό της θάλασσας. Στο παρελθόν θα ανήκει η Θεσσαλονίκη, η Χαλκιδική, η Δυτική Πελοπόννησος, η Αττική και η Στερεά Ελλάδα.
Πηγές
^ http://www.grida.no/climate/ipcc_tar/wg1/007.htm Αρχειοθετήθηκε 2007-06-01 στο Wayback Machine.
^ Πόρισμα της ΔΕΑΚ για τη συγκέντρωση μεθανίου Αρχειοθετήθηκε 2012-08-05 at WebCite
^ Πόρισμα της ΔΕΑΚ για την επίδραση της ηλιακής δραστηριότητας
^ Πόρισμα της ΔΕΑΚ για την θαλάσσια στάθμη
^ Μετρήσεις του δορυφόρου TOPEX/Poseidon (ΔΕΑΚ) Αρχειοθετήθηκε 2011-01-12 στο Wayback Machine.
Naomi Oreskes, Science, vol. 306, no. 5702, p. 1686
Πηγές
^ http://www.grida.no/climate/ipcc_tar/wg1/007.htm Αρχειοθετήθηκε 2007-06-01 στο Wayback Machine.
^ Πόρισμα της ΔΕΑΚ για τη συγκέντρωση μεθανίου Αρχειοθετήθηκε 2012-08-05 at WebCite
^ Πόρισμα της ΔΕΑΚ για την επίδραση της ηλιακής δραστηριότητας
^ Πόρισμα της ΔΕΑΚ για την θαλάσσια στάθμη
^ Μετρήσεις του δορυφόρου TOPEX/Poseidon (ΔΕΑΚ) Αρχειοθετήθηκε 2011-01-12 στο Wayback Machine.
Naomi Oreskes, Science, vol. 306, no. 5702, p. 1686
Page updated
Google Sites
Report abuse