“flute” แปลว่า ขลุ่ย แต่คนไทยเราไม่นิยมเรียกขลุ่ยแบบตะวันตกว่า “ขลุ่ยตะวันตก”, “ขลุ่ยยุโรป” หรือ “ขลุ่ยฝรั่ง” แต่นิยมเรียกทับศัพท์ภาษาอังกฤษแทน ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิด เพราะเป็นชื่อเฉพาะและทำให้รู้ความหมายว่าหมายถึง “ขลุ่ยแบบตะวันตก”
ควรทำให้เป็นบรรทัดฐานเดียวกัน
ความจริงมีผู้ได้ทับศัพท์นี้เป็นภาษาไทยไว้แล้วโดยใช้รูปว่า “ฟลูต”1 ซึ่งเป็นการทับศัพท์โดยอิงอาศัยหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน แต่เนื่องจากยังมีการใช้กันอยู่หลายรูป โดยสะกดด้วย “ต” บ้าง “ท” บ้าง ใช้สระ “อู” เสียงยาวบ้าง สระ “อุ” เสียงสั้นบ้าง ใส่วรรณยุกต์บ้าง ไม่ใส่วรรณยุกต์บ้าง เรื่องนี้จึงควรมีการแสดงวินิจฉัยให้เห็นชัดเจนตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน
ศัพท์ว่า “FLUTE” มีพยัญชนะอยู่ 3 ตัว มีสระอยู่ 2 ตัว ได้แก่
พยัญชนะ F, L และ T
สระ U และ E
รูปภาษาไทยที่พบว่าใช้กันอยู่มี 8 รูป คือ
เสียงยาว: ฟลูต, ฟลูท เสียงยาวและมีวรรณยุกต์: ฟลู้ต, ฟลู้ท
เสียงสั้น: ฟลุต, ฟลุท เสียงสั้นและมีวรรณยุกต์: ฟลุ้ต, ฟลุ้ท
วินิจฉัย “สระ”: ควรออกเสียงยาวหรือสั้น?
ในสระทั้ง 2 ตัวคือ “U” และ “E” นั้น
สระ “U” เป็นสระที่ใช้ในการออกเสียง ส่วนสระ “E” ไม่ได้ใช้ในการออกเสียง โดยเป็นสระที่ประกอบเข้ากับพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดคือ “T”
ในตารางเทียบสระภาษาอังกฤษ ของราชบัณฑิตยสถาน สระ “U” ในภาษาอังกฤษ เทียบเป็นสระภาษาไทยได้ดังนี้
เนื่องจากศัพท์ว่า “flute” ในภาษาอังกฤษ ไม่ได้ออกเสียงด้วยสระ “อะ” หรือ “อิ” และไม่ได้ออกเสียงสั้นโดยใช้สระ “อุ” แต่ออกเสียงยาวโดยใช้สระ “อู”
ด้วยเหตุนี้ เมื่อทับศัพท์นี้เป็นภาษาไทยจึงควรใช้สระ “อู”
วินิจฉัย “พยัญชนะ”: ควรใช้พยัญชนะตัวใด?
พยัญชนะทั้ง 3 คือ F, L และ T เทียบตามตารางเทียบพยัญชนะภาษาอังกฤษ ของราชบัณฑิตยสถานได้ดังนี้
“F” เทียบพยัญชนะ “ฟ” ในฐานะที่เป็นทั้งพยัญชนะต้นและตัวสะกด
“L” เทียบพยัญชนะ “ล” ในฐานะที่เป็นพยัญชนะที่ประกอบกับพยัญชนะต้น
“T” เทียบพยัญชนะ “ท” ในฐานะที่เป็นพยัญชนะต้นและ “ต” ในฐานะที่เป็นตัวสะกด
ในศัพท์นี้พยัญชนะ “T” เป็นตัวสะกดจึงควรใช้พยัญชนะ “ต”
อนึ่ง พยัญชนะ “T” ที่ประกอบกับ สระ “E” เป็น “TE” ที่ทำหน้าที่เป็นตัวสะกด ราชบัณฑิตยสถานไม่ได้แสดงหลักเกณฑ์ไว้ จึงเห็นควรออกเสียงตามเป็นจริงของภาษาเดิมคือ ออกเสียงพยัญชนะ “T” เป็นตัวสะกดเท่านั้น ซึ่งในที่นี้ควรใช้พยัญชนะ “ต” ในภาษาไทยตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน
เมื่อรวมพยัญชนะทั้ง 3 และสระ เข้าด้วยกันแล้ว ได้รูปว่า “ฟลูต”
วินิจฉัย “วรรณยุกต์”: ควรใส่วรรณยุกต์ด้วยหรือไม่?
เนื่องจากภาษาอังกฤษไม่มีวรรณยุกต์ ราชบัณฑิตยสถานจึงกำหนดหลักเกณฑ์ไม่ให้ใช้วรรณยุกต์ในการทับศัพท์ ดังนี้
หลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาอังกฤษ ราชบัณฑิตยสถาน
๕. การใช้เครื่องหมายวรรณยุกต์ การเขียนคำทับศัพท์ ไม่ต้องใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์ ยกเว้นในกรณีที่คำนั้นมีเสียงซ้ำกับคำไทย จนทำให้เกิดความสับสน อาจใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์ได้
เมื่อรวมพยัญชนะและสระเข้าด้วยกันโดยไม่ต้องมีวรรณยุกต์ ได้รูปทับศัพท์เป็นภาษาไทยว่า “ฟลูต”
เชิงอรรถ
1 ณัชชา โสคติยานุรักษ์, พจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์ (พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2543), หน้า 73
บรรณานุกรม
- ณัชชา โสคติยานุรักษ์. พจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2543
- ราชบัณฑิตยสถาน. หลักเกณฑ์การทับศัพท์