H ποίηση, και η τέχνη γενικότερα, λειτουργεί σαν ένα πρίσμα που διαθλά τα βιώματά μας. Μέσω της διάθλασης αναδεικνύονται λογίων λογιών αποχρώσεις, δια της ποιητικής ενέργειας θραύσματα μεταφέρονται μεταξύ άλλων προσώπων και τόπων γύρω μας, μια αέναη ανταλλαγή ενέργειας συντελείται κρατώντας μας σε εγρήγορση. Οι μορφές μεταλλάσσονται και η ίδια η ποιητική γραφή αλληλεπιδρά με άλλους τρόπους έκφρασης και τούτο αποτυπώνεται σε νέους ιριδισμούς στο σώμα του κειμένου.
Στην ποιητική της διάθλασης, η γραφή τροφοδοτείται από τρόπους όπως το βίντεο, η μουσική και το θέατρο.