ประเด็นท้าทาย 

เรื่อง การจัดกิจกรรมการเรียนการสอน โดยใช้ Problem–based Learning ในรายวิชาเคมีเพื่องานอุตสาหกรรม เรื่องปริมาณสารสัมพันธ์ สำหรับนักศึกษาระดับชั้น ปวส. 1 สาขาเคมีอุตสาหกรรม

1. สภาพปัญหาการจัดการเรียนรู้และคุณภาพการเรียนรู้ของผู้เรียน

 จุดมุ่งหมายของการจัดการศึกษาคือการพัฒนาผู้เรียนใหมีคุณภาพสอดคลองกับบริบทของสถานศึกษาและความต้องการของสถานประกอบการ ตลอดจนมีคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ทั้งนี้เพื่อให้สามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีคุณภาพเป็นที่ต้องการของสังคม การจัดการเรียนการสอนในรายวิชาเคมีเพื่องานอุตสาหกรรม รหัสวิชา 30123-1017  เป็นรายวิชาในกลุ่มสมรรถนะวิชาชีพพื้นฐาน ในโครงสร้างหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.)  พุทธศักราช  2567  ประเภทวิชาอุตสาหกรรม กลุ่มอาชีพปิโตรเลียมและปิโตรเคมี  สาขาเคมีอุตสาหกรรม ซึ่งเป็นวิชาชีพพื้นฐานที่สำคัญที่ต้องนำความรู้ไปบูรณากับรายวิชาในกลุ่มสมรรถนะวิชาชีพเฉพาะเพื่อให้สามารถนำไปใช้ในการปฏิบัติงานในโรงงานอุตสาหกรรม  โดยมุ่งเน้นหลักการและทฤษฎีควบคู่กับการฝึกทักษะการลงมือทำปฏิบัติการ  เพื่อให้ผู้เรียนสามารถนำความรู้ไปปฏิบัติได้จริงในสถานประกอบการ แต่จากการประเมินผลการเรียนเนื้อหาในหน่วยการเรียนรู้เรื่องปริมาณสารสัมพันธ์ ของนักศึกษา พบว่า ผู้เรียนส่วนใหญ่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำกว่าร้อยละ 50  ซึ่งจากผลการประเมินข้างต้นถือว่ายังไม่ประสบผลสำเร็จตามเกณฑ์ที่ผู้สอนกำหนด  จากข้อมูลเบื้องต้นพบว่าผู้เรียนส่วนใหญ่เกิดจากการขาดความรู้ความเข้าใจในทฤษฎีและขาดการฝึกฝนกระบวนการคิดคำนวณในหัวข้อดังกล่าว  

     2. วิธีการดำเนินการให้บรรลุผลผู้เรียน

  จากการศึกษาปัญหาในการจัดการเรียนการสอน เรื่อง ปริมาณสารสัมพันธ์  รายวิชาเคมีเพื่องานอุตสาหกรรม รหัสวิชา 3123-1017 ของนักศึกษาระดับชั้น ปวส. 1 สาขาวิชาเคมีอุตสาหกรรม  ในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา พบว่าผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์การเรียนไม่ดีเท่าที่ควร ซึ่งนักศึกษาส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ความเข้าใจในทักษะการคิดคำนวณทางเคมีโดยเฉพาะเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับเรื่องปริมาณสารสัมพันธ์ ขาดการแก้ไขปัญหาความไม่เข้าใจในบทเรียนจึงทำให้ผู้เรียนไม่เข้าใจในบทเรียน นอกจากนี้ผู้เรียนอาจจะขาดแคลนสื่อการเรียนการสอนที่สอดคล้องกับความต้องการที่จะพัฒนาความรู้ทักษะของตนเอง ซึ่งปัญหานี้มีความต่อเนื่องมาจากในขณะที่กำลังศึกษาอยู่ในช่วงชั้นของมัธยมปลายที่ผ่านมาของผู้เรียน จึงส่งผลให้นักศึกษาไม่สนใจในการเรียน เกิดความเบื่อหน่าย และขาดความกระตือรือร้นสนใจใฝ่ศึกษาต่อมา จึงส่งผลให้มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนไม่บรรลุวัตถุประสงค์ตามเกณฑ์ที่คาดหวัง ดังนั้นจึงต้องทำการแก้ไขปัญหาโดยการปรับเปลี่ยนกระบวนการเรียนการสอนโดยจัดกิจกรรมการเรียนที่กระตุ้นให้ผู้เรียนมีส่วนร่วม การสร้างปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้สอนลงมือปฏิบัติ และให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติ โดยใช้กิจกรรมการเรียนการสอนแบบ Problem–based Learning ที่มีความสอดคล้องกับจุดประสงค์ สมรรถนะ และเนื้อหาที่เรียน ทำให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ มีทักษะการคิดคำนวณตามวัตถุประสงค์ ซึ่งส่งผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในระดับที่สูงขึ้น โดยมุ่งหวังให้ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในดีขึ้นและตรงความต้องการของสถานประกอบการ ดั้งนั้นเพื่อริเริ่มและพัฒนา(สูงกว่าวิทยฐานะ) จึงต้องปรับใช้กลยุทธ์หรือเทคนิคการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน เพื่อให้ผู้เรียนมีช่องทางและกิจกรรมการเรียนรู้ที่หลากหลายที่ผู้สอนได้คิดค้น ออกแบบ เพื่อใช้ประกอบการเรียนการสอน ในหน่วยการเรียนรู้เรื่องปริมาณสารสัมพันธ์ ในรายวิชาเคมีเพื่องานอุตสาหกรรม รหัสวิชา 3123-1017 อันจะก่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้และบรรลุตามวัตถุประสงค์ในรายวิชาต่อไป

3. ผลลัพธ์การพัฒนาที่คาดหวัง

       3.1 เชิงปริมาณ

    - ผู้เรียนไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหน่วยการเรียนรู้ เรื่อง ปริมาณสารสัมพันธ์ ในรายวิชาเคมีเพื่องานอุตสาหกรรม อยู่ในระดับร้อยละ 65 ขึ้นไป และส่งผลให้นักศึกษาที่เรียนในรายวิชาเคมีเพื่องานอุตสาหกรรม มีผลการเรียนในระดับ 2.00 ไม่ต่ำกว่าร้อยละ 70 ของจำนวณผู้เรียนทั้งหมด

    - ผู้เรียนไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 มีคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ตามเกณฑ์การประเมินที่กำหนด

3.2 เชิงคุณภาพ

   - ผู้เรียนได้เรียนรู้ผ่านกิจกรรมการเรียนการสอนแบบ Problem–based Learning ที่มีความสอดคล้องกับจุดประสงค์รายวิชา สมรรถนะรายวิชา เนื้อหาความรู้ ใบงาน ใบมอบงาน แบบฝึกหัด  และสื่อการสอน  ใช้ในการประกอบการเรียนรายวิชา ในรายวิชาเคมีเพื่องานอุตสาหกรรม  หน่วยการเรียนรู้ ปริมาณสารสัมพันธ์

ผลการปฏิบัติงาน