Muzyka i muzycy

Muzycy

Ricardo Barros, Kierownik muzyczny inscenizacji "Lord Hay's Masqe" (maj 2013)

Mercurius

  • Ricardo Barros – keyboard

  • Lisete de Silva – recorders

  • Liam Byrne - viola da gamba

http://www.mercuriuscompany.co.uk/

Baroque Future

    • Aldona Bartnik - sopran;

    • Kasia Justyńska - flety;

    • Adrian Gawłowski - flety;

    • Władysław Kosendiak - cynk/corneto

    • Magdalena Garbacz - skrzypce barokowe;

    • Julia Karpeta - viola da gamba (sopranowa/basowa);

    • Radek Dembiński - viola da gamba;

    • Szczepan Dembiński - wiolonczela barokowa;

    • Mateusz Ławniczak - śpiew i gitara;

    • Fabiana Raban - instrumenty perkusyjne

CV Ricardo

Magdalena Garbacz, Kierownik muzyczny styczniowego koncertu

Magda

Muzyka w Maskach

Maska zazwyczaj zaczynała się od 'antymaski' - komicznych, egzotycznych lub groteskowych postaci, po których na scenie pojawiali się tancerze z właściwej Maski, która z kolei kończyła się tańcem towarzyskim szlachty.

Biorąc pod uwagę niezwykłą różnorodność tonów i postaci ujętych w dramacie i tańcu Maski nie jest zadziwiające, że muzyka jest równie różnorodna. Od powagi aktorów, poprzez cudaczność wiedźm i szaleńców w 'antymasce' do radosnych celebracji szlacheckich; muzyka w Masce obejmuje szeroki zakres dramatycznej ekspresji.

Podczas gdy kompozytorzy byli zaznajomieni z pisaniem muzyki do szlacheckich tańców takich jak allemande i galiarda, czy komponowaniem ekspresywnych pieśni, to egzotyczne postacie antymaski wymagały niezwykłej pomysłowości. Kompozytorzy musieli napisać coś, co było właściwie muzyką programową: szaleńcy drżą i wzruszają ramionami, biegają wkoło; są smutni, a po chwili maniakalnie rozradowani; potem przytłoczeni strachem i niepokojem…

Nie przetrwał kompletny zapis muzyki z żadnej Maski, lecz różne źródła dostarczają około czterystu fragmentów z gatunku; w większości są to tańce. Współcześni muzycy w współpracy z historykami tańca są w stanie odkryć tempo i nastrój z modnych tańców szlacheckich, ale, jako że nie ma żadnych źródeł dotyczących muzyki w antymasque musimy, tak jak sami kompozytorzy, kierować się naszym poczuciem dramatyzmu. Muzyka w antymasce często przerywana jest pauzami, czasami na początku, lecz także w trakcie frazy. Uważa się, że te 'długie nuty' były okazją dla muzyków by stworzyć dramatyczny efekt po fragmentach aktorskich. Podobnej metody używali pianiści, którzy improwizowali muzykę podczas projekcji niemych filmów.

Muzyka z Maski, która przetrwała do naszych czasów, jest czasami anonimowa, ale znamy również muzykę dworskich kompozytorów takich jak Campion, Ferrabosco, Coperario, Johnson, Lanier, Lupo and Lawes. Prawdopodobnie była też wykorzystywana muzyka innych znanych kompozytorów, takich jak Dowland i Holborne. W repertuarze Maski znaleziono również kilka melodii, które później ukazały się w podręczniku tańca Playforda.