Archief 2006

Deurne Belgie "de Quaaije Werelt" juny Anno 2006

Van de ene kwaaije wereld beland in de andere, we maken er ons maar niet meer druk om. Op de vlucht voor de wraak van Addinga en via allerlei ontberingen zijn we uiteindelijk beland in het zonovergoten Belgie. Zolang struikrovers, soldeniers en anderen met macht en zwaard ons maar niet lastig vallen zijn wij al tevreden.

In Deurne was het goed vertoeven. We konden ons neerzetten in een kampement dat goed was beveiligd tegen het gespuis. Er waren soldaten en huurlingen in overvloed. Op gezette tijden was het wapengekletter luid en duidelijk aanwezig, gelukkig was het niet tegen ons gericht.

Wij voelden ons veilig en konden ons bezig houden met waar we goed in zijn; wein, weib und gesang.

De gerechten uit ons zo innig geliefde Westerwolde vielen in de smaak van den Belg en dat

waarderen wij zeer!

Het was een groot kampement met lieden uit allerlei streken. We hebben oude vrinden ontmoet en ons opperbest vemaakt, al was het af en toe met handen en voeten "spreken".

Ook mochten we even binnen kijken in het naburige Sterckshof, een schitterend kasteel met een overvloed aan zilver in al haar pracht en praal. Zo iets hadden we nog nooit gezien.

We keken onze ogen uit!

Jenne Berentsdoghter

Eindhoven oktober anno 2006

Onderweg hebben we nog enige dagen een gastvrij onthaal genoten op de burcht te IJsselstijn, alwaar we werden vergast op roerige verhalen over het recente beleg aldaar. Het had die stakkers daar niet meegezeten, dat kon men zo wel zien.Men had de stad belegerd en na weken van ontberingen had men eindelijk weer te wat te eten, wat nog met ons werd gedeeld ook. Gelukkig hadden wij onderweg gejaagd en we hebben gezamelijk een waar feestmaal genoten.Toen we onze weg vervolgen werden we getroffen door ziekte en kwamen in zwaar weer terecht waarbij onze scharminkelijke ezel het helaas niet overleefde.Weken waren wij onderweg en uiteindelijk kwamen we uitgeput terecht in een zonnig Endehoven.Te Endehoven konden we een paar dagen uitrusten om ons vervolgens in het feestgedruis storten van de kersemis aldaar. Er was volop vertier voor jong en oud. Tot in de nachtelijke uren werd er doorgefeest. Tot onze vreugde kwamen we onze oude vriendin Noord, de verhalenverteller, weer tegen. Het zat de bedelaar Jobbe echter niet mee want hij kreeg wel wat geldstukken toegeworpen maar die bleken vals te zijn! En oneer! Er waren oplichters bezig de jonge kinderen te leren hoe ze konden beurzensnijden!Voor de nabije toekomst rest ons de taak een onderkomen te vinden voor de komende winter. Het lijkt ons namelijk niet verstandig om nu terug te keren naar ons eigen Westerwolde.

Jenne.

Ter Apel augustus anno 2006

In het hol van "de leeuw Addinga " betraden wij enigszins op onze hoede de markt rondom het Klooster van Ter Apel. Wij wisten dat de westerwolders niet Addingagezind zijn, gingen op in de massa en er was voldoende bescherming van de soldeniers van over verre. Dat bood ons veiligheid en de soldaten van Addinga schitterden in afwezigheid. Ons geheim bleef veilig!

De markt was schitterend en het deed ons goed even terug te zijn in ons eigen Westerwolde.

Luyden van heinde en ver waren gekomen om hun waar aan de man te brengen. Potsenbakkers, ambachtslui, waarzeggers, krijgslieden en speelluyden zorgden voor een mooi geheel. Voor groot en klein was er meer dan genoeg te beleven.

Dat de bescherming optimaal werkte bleek wel uit de verijdeling van een strooptocht door de alerte nachtwacht Tietz!

Gelukkig was er een chirurgijn aanwezig want Meint werd gekweld door een enorme etterende buil op zijn hoofd die hij had opgelopen na het verwijderen van een hersensteen. De arme man werd gek van de koppijn en koortsen. Na rap ingrijpen van de chirurgijn was Meint verlost van zijn ellende. Er zat wel een vreselijke lucht aan de zaak en we moesten ons bedapperen maar na een dag bijkomen was Meint hersteld. Bravo voor de heelmeester!

Na twee zeer goede dagen verlieten wij onder bescherming van goed getrainde huurlingen Westerwolde.

Jenne.