Post date: Jun 26, 2010 2:55:59 PM
Het is heel bijzonder werk van Gerhard Ribka met een heel bijzondere schare van verzamelaars. De introverte plastieken zijn gemaakt in klei en nadien gegoten in glas. Ze hebben de resten van de mal nog op zich zitten alsof ze zo uit de sneeuw zijn gestapt. De figuurtjes zijn met liefde geboetseerd, misschien wel op de veranda als het warm is of bij het haardvuur in de winter. Deze nijverheid doet niet vermoeden dat Ribka een grote naam is tot in de USA toe.Als ik kijk naar zijn werk, ben ik verbaasd hoe zacht en speels het is. Ribka werkt veel met het medium beeld, dat is een relatief nieuw onderdeel in zijn werk. Hij geniet van het fysiek contact met was en de zeer directe manier waarop een beeld evolueert. Beeldhouwen lijkt daarmee veel eenvoudiger dan het tekenen. Hij werkt met beelden uit zijn gedachten. Die komen uit een innerlijke bron zoals dromen en dagdromen. Hij vindt aanvulling op deze 'bron' door het lezen van poëzie of sprookjes. Ribka vindt zijn inspiratie ook uit 'gevonden' beelden, film stills, oude foto's, folk of prehistorische kunst.