Waterloopbos

Het Waterloopbos was van 1952 tot 1995 eigendom van het Waterloopkundig Laboratorium in Delft, dat hier een nevenvestiging had onder de naam Waterloopkundig Laboratorium "De Voorst". In 35 grote schaalmodellen van zeearmen en havens, zoals van de Deltawerken en de haven van Lagos, werden proeven gedaan om de invloed van waterbouwkundige werken op de loop van het water te kunnen voorspellen. Omdat de bodem van het bos ca. 5 meter lager ligt dan het peil van het Vollenhovermeer was het eenvoudig om waterlopen na te bootsen: men groef sloten en kanalen om het water naar de modellen te leiden en met behulp van schuiven werd de aanvoer ervan geregeld. De afvoer verloopt via de Zwolsevaart, waarvan het peil weer twee meter lager ligt.

Uiteindelijk is het bos verlaten omdat computermodellen de plaats van schaalmodellen hebben ingenomen. Sommige proefopstellingen werden afgebroken. Het terrein is nu opengesteld voor publiek. Het bos is erg vochtig vanwege de vele proefopstellingen, waardoor er een speciale habitat is ontstaan. Sinds 2002 is de grond eigendom van Natuurmonumenten, die het bos voor bezoekers toegankelijk heeft gemaakt. Natuurmonumenten is bezig alle overgebleven proefopstellingen weer schoon te maken zodat ze toonbaar zijn voor het publiek. Verder is er een bezoekerscentrum gebouwd, waar men kan kennismaken met de geschiedenis van en de natuur in het gebied.