ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΕ ΛΕΒΗΤΕΣ ΑΤΜΟΥ

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΕ ΛΕΒΗΤΕΣ ΑΤΜΟΥ

Σύνταξη : Στροφύλας Αριστείδης

Μηχανολόγος – Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

της Πολυτεχνικής Σχολής του Παν/μιου Πατρών

μέλος Τ.Ε.Ε. αρ. μητρώου 36818

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ :

1. ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΠΙΘΑΝΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΕΡΟΥ

2. ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΠΙΘΑΝΗ ΥΠΕΡΠΙΕΣΗ

3. Η ΥΔΡΑΥΛΙΚΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΜΟΛΕΒΗΤΑ

4. Η ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΤΜΟΛΕΒΗΤΑ ( Τεχνική έκθεση φθορών )

Δύο είναι τα κύρια ζητήματα που αφορούν την ασφαλή λειτουργία των ατμολεβήτων :

1. Η πιθανή έλλειψη νερού και

2. Η πιθανή υπερπίεση στο εσωτερικό του λέβητα

1. ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΠΙΘΑΝΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΕΡΟΥ

Η πιθανότητα έλλειψης νερού είναι η πιό επικίνδυνη κατάσταση που μπορεί να δημιουργηθεί κατά την λειτουργία του λέβητα. Κανονικά ο σχεδιασμός του λέβητα ειναι τέτοιος που όλα τα ελάσματα που εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες (και ιδιαίτερα σε φλόγα) είναι βρεχόμενα από την άλλη πλευρά. Ετσι λοιπόν η κατώτερη στάθμη νερού εντός του λέβητα ορίζεται μερικά χιλιοστά ( συνήθως 30-50mm) πάνω απο τους αυλούς των καυσαερίων.

Η διατήρηση της στάθμης του νερού εντός του ατμολέβητα εξασφαλίζεται από ηλεκτροκίνητες αντλίες και ένα αυτόματο σύστημα επιτήρησης στάθμης νερού (με πλωτήρα ή με ηλεκτρόδια). Το αυτόματο σύστημα επιτήρησης ορίζει τρεις στάθμες νερού εντός του λέβητα που εξυπηρετούν τις παρακάτω λειτουργίες :

• Ανώτερη στάθμη νερού, αυτόματη παύση της αντλίας τροφοδοσίας νερού στον ατμολέβητα.

• Κατώτερη στάθμη νερού, αυτόματη έναρξη λειτουργίας της αντλίας τροφοδοσίας νερού.

• Στάθμη συναγερμού, που βρίσκεται κάτω από την κατώτερη στάθμη νερού, όπου έχουμε αυτόματη διακοπή της λειτουργίας του καυστήρα και αυτόματη φωτεινή και ηχητική σήμανση.

α. Γιατί είναι επικίνδυνη η έλλειψη νερού στον ατμολέβητα ?

Η απάντηση είναι ότι στην περίπτωση έλλειψης νερού ο ατμολέβητας μπορεί να εκραγεί ( να «σκάσει» ) σε πίεση μικρότερη από την πίεση λειτουργίας και μάλιστα όταν οι αυτοματισμοί έναντι υπερπίεσης λειτουργούν κανονικά.

Αυτό συμβαίνει διότι σε χαμηλή στάθμη νερού αρχίζουν να αποκαλύπτονται ( και άρα παύουν να είναι βρεχόμενα ) τμήματα των ελασμάτων του λέβητα (και ραφές συγκόλησης) που εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες ή ακόμα και φλόγα.

Οι πρώτες περιοχές που αποκαλύπτονται είναι τα ελάσματα του θαλάμου α΄ αναστροφής καυσαερίων ( από τον φλογοθάλαμο προς την πρώτη δέσμη αυλών ) και στην συνέχεια ο ίδιος ο φλογοσωλήνας ( το άνω μέρος του). Η έλλειψη νερού συνεπάγεται υπερθέρμανση των περιοχών αυτών (πολλές φορές μέχρι σημείου θερμικής παραμόρφωσης ) και άρα κατακόρυφη μείωση των αντοχών των ελασμάτων και ειδικά των ραφών συγκολήσεων.

Ετσι δημιουργείται πολύ μεγάλη πιθανότητα λόγω της εσωτερικής υπερπίεσης (που φυσικά είναι μικρότερη από την πίεση λειτουργίας να γίνει μεγάλη διάρρηξη (ας υποθέσουμε σε μεγάλο μήκος κάποιας συγκόλησης) που θα οδηγήσει στην έκρηξη.

Γιατί όμως θα γίνει έκρηξη και όχι διαρροή ?

Ισχυρή έκρηξη θα γίνει όταν, κατά την στιγμή της διάρρηξης, στο εσωτερικό του λέβητα υπάρχει ακόμα μία σοβαρή ποσότητα νερού και μάλιστα η έκρηξη θα είναι τόσο μεγαλύτερη όσο περισσότερη είναι η ποσότητα αυτή. Η έκρηξη οφείλεται στο γεγονός ότι το νερό αυτό ( θερμοκρασίας μεγαλύτερης των 100οC) βρίσκεται ξαφνικά σε συνθήκες ατμοσφαιρικής πιέσεως και άρα συμβαίνει «ακαριαία» ατμοποίηση, δημιουργώντας ένα τεράστιο όγκο ατμού.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα ατμολέβητα πιέσεως λειτουργίας 10 bar, μέσης ικανότητας ατμοπαραγωγής περί τους 5 τόνους ατμού την ώρα. Σε ένα τέτοιο τυπικό λέβητα το περιεχόμενο του σε νερό κατά την κανονική λειτουργία είναι περίπου 10 – 12 m3, ενώ η θερμοκρασία του περίπου 184οC. Αν σταματήσει η τροφοδότηση νερού ενώ η κατανάλωση ατμού συνεχίζεται τότε προφανώς η πίεση του ατμού στο εσωτερικό του λέβητα πέφτει και μία ποσότητα του νερού ατμοποιείται με συνέπεια τον υποβιβασμό της στάθμης του νερού. Εστω ότι η πίεση έπεσε στα 6 bar, ο καυστήρας έχει πάρει εντολή (λόγω χαμηλής πίεσης) και δουλεύει και τα ελάσματα (λόγω της χαμηλής στάθμης) αρχίζουν να έχουν θερμική καταπόνηση από φλόγα. Αυτή τη στιγμή έστω ότι έχουμε ακόμα 5 – 6m3 νερό μέσα στον λέβητα που η θερμοκρασία του θα είναι 165οC (για πίεση 6bar) και γίνεται η διάρρηξη.

Το περιεχόμενο νερό (5m3) από την πίεση των 6 bar και θερμοκρασία 165οC, θα βρεθεί σε συνθήκες ατμοσφαιρικής πιέσεως, απελευθερώνοντας ενέργεια (διαφορά ενθαλπιών) 697 – 419 = 278 KJ / Kgr άρα 5.000 Χ 278 = 1.390.000 KJ, ενώ η θερμότητα ατμοποίησης είναι 2.257 KJ / Kgr με συνέπεια να ατμοποιηθούν «ακαριαία» 1.390.000 / 2.257 = 615 kgr νερού, που θα καταλάβουν όγκο 615 Χ 1,673 = 1.032m3

β. Πως προστατεύουμε τον ατμολέβητα σε περίπτωση έλλειψης νερού ?

Η προστασία γίνεται με έναν (τουλάχιστον) αυτοματισμό που σταματά την λειτουργία του καυστήρα σε πιθανή έλλειψη νερού. Οπως προαναφέρθηκε κάθε ατμολέβητας διαθέτει ένα αυτόματο σύστημα επιτήρησης στάθμης νερού με βάση το οποίο διδεται η εντολή για ON – OFF της αντλίας τροφοδότησης νερού. Στην χαμηλή στάθμη δίνεται εντολή για εκκίνηση λειτουργίας της αντλίας, ενώ στην υψηλή στάθμη δίνεται εντολή για παύση λειτουργίας. Η διασύνδεση αυτού του αυτόματου συστήματος ΜΟΝΟ ως προς την λειτουργία των αντλιών σε καμμία περίπτωση δεν μας εξασφαλίζει έναντι του κινδύνου απο έλλειψη νερού.

Αυτό μπορεί να συμβεί για τους παρακάτω λόγους :

· Η εντολή είναι «ψευδής» (συνήθως στην περίπτωση που το σύστημα επιτήρησης είναι σε «βαρελάκι» που είναι συνδεδεμένο παράλληλα στον ατμολέβητα) επειδή έχει «μαγκώσει» ο πλωτήρας ή έχει «βραχυκυκλώσει» το αντίστοιχο ηλεκτρόδιο στάθμης ή έχει «μπουκώσει» με λάσπη - άλατα το «βαρελάκι»

· Η εντολή δίνεται αλλά η αντλία δεν δουλεύει λόγω ηλεκτρολογικού προβλήματος (έχει «ρίξει» θερμικό ή ασφάλεια)

· Η εντολή δίνεται, η αντλία δουλεύει αλλά για κάποιο λόγο το νερό δεν εισέρχεται στον λέβητα. ( πχ. δεν υπάρχει νερό στην δεξαμενή τροφοδοτικού νερού, η αντλία δεν «τραβάει», έχει ξεχαστεί κάποια βάννα κλειστή κλπ ).

Γι΄ αυτό τα συστήματα επιτήρησης στάθμης ( με πλωτήρα ή με ηλεκτρόδια ) διαθέτουν μία επιπλέον ρυθμιζόμενη επαφή (εκτός των ON – OFF της αντλίας) για παύση λειτουργίας του καυστήρα σε πιθανή έλλειψη νερού. Η επαφή αυτή είναι ένα επιπλέον ηλεκτρόδιο στάθμης στο «σύστημα με ηλεκτρόδια» ή ένας επιπλέον υδραργυρικός διακόπτης στο «σύστημα με πλωτήρα». Η αξιοποίηση αυτής της επαφής είναι αναγκαία και άκρως απαραίτητη ( έχω δεί πολλούς λέβητες στους οποίους δεν έχει διασυνδεθεί), αλλά και πάλι δεν μας προστατεύει απο την «ψευδή» ένδειξη αφού είναι στο ίδιο χώρο.(πχ. αν «μαγκώσει» ο πλωτήρας τότε και η αντλία δεν θα δουλέψει και το σύστημα επιτήρησης δεν θα σταματήσει τον καυστήρα)

Αρα (κατά την γνώμη μου) απαιτείται ένας ανεξάρτητος (επάλληλος) αυτοματισμός παύσης λειτουργίας του καυστήρα σε πιθανή έλλειψη νερού.

Εάν είναι «σύστημα με ανεξάρτητο ηλεκτρόδιο» μπορεί να τοποθετηθεί στον κύριο ατμοθάλαμο του λέβητα ( σε μία «τυφλή» φλάτζα στην οροφή του λέβητα ), εάν είναι «σύστημα με επιπλέον πλωτήρα» μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα «βαρελάκι» στην άλλη πλευρά του λέβητα.

Ενας άλλος ανεξάρτητος αυτοματισμός (επιπλέον του ανωτέρω), που έχει εφαρμοστεί τα τελευταία χρόνια με άριστα αποτελέσματα είναι ο έλεγχος της θερμοκρασίας των καυσαερίων στην έξοδο του λέβητα με ένα setpoint. Παρακολουθούμε την θερμοκρασία των καυσαερίων του λέβητα που σε κανονική λειτουργία κυμαίνεται από 180 - 230 οC και ορίζουμε ένα set point σε υψηλότερη θερμοκρασία (πχ. στους 250 οC), που σταματά την λειτουργία του καυστήρα. Εάν ο ατμολέβητας αρχίζει να μένει από νερό τότε η θερμοκρασία των καυσαερίων ανεβαίνει ( αφού δεν ψύχονται) και γίνεται αντιληπτή από τον αυτοματισμό.

Υπενθυμίζεται ότι η παύση λειτουργίας του καυστήρα σε πιθανή έλλειψη νερού πρέπει να συνοδεύεται από φωτεινή και ηχητική σήμανση (φαροσειρήνα)

Πρέπει να αναφέρω ότι από την εμπειρία μου (σχεδόν 30 χρόνια) όπου έχουν εφαρμοστεί τα παραπάνω 3 επάλληλα συστήματα ελέγχου στάθμης δεν είχαμε ούτε μία αστοχία.

γ. Κάθε πότε και πως ελέγχουμε το σύστημα επιτήρησης στάθμης νερού και τον αυτοματισμό «παύσης λειτουργίας του καυστήρα σε πιθανή έλλειψη νερού?

Ο έλεγχος του συστήματος είναι πολύ εύκολος και μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή ακόμα και κατά την κανονική λειτουργία του ατμολέβητα.

Αν το σύστημα (με πλωτήρα ή με ηλεκτρόδια) είναι προσαρμοσμένο σε «βαρελάκι» παράλληλα με τον ατμολέβητα τότε :

Αν υπάρχουν βάννες απομόνωσης κλείνω τις βάννες και δημιουργώ τεχνητή έλλειψη νερού στο «βαρελάκι» ανοίγοντας την βάννα εκκένωσης του (στρατσωνα - καθαρισμός). Θα πρέπει να «πάρει» η αντλία και να σταματήσει ο καυστήρας.

Αν δεν υπάρχουν βάννες απομόνωσης (κατά κανόνα οι κατασκευαστές δεν βάζουν βάννες απομόνωσης στο «βαρελάκι» για να αποκλειστεί ή πιθανότητα «ψευδούς» ένδειξης αν κάποια βάννα ξεχαστεί κλειστή) τότε πρώτα αποκλείω την λειτουργία της αντλίας τροφοδοτικού νερού ( την βάζω στο OFF ή κατεβάζω την ασφάλεια της ) και μετά αρχίζω τον προοδευτικό «στρατσωνισμό» του λέβητα ώστε να πέσει η στάθμη του νερού και να δω αν θα σταματήσει ο καυστήρας.

Προσοχή !!!. Η παύση λειτουργίας του καυστήρα πρέπει να γίνει προτού «χαθεί» το νερό από τον υαλοδείκτη στάθμης νερού, αλλιώς θα πρέπει να γίνει επαναρύθμιση.

Ο έλεγχος του συστήματος με την θερμοκρασία των καυσαερίων είναι ακόμη πιο εύκολος αφού απλά υποβιβάζω το set point και πρέπει να σταματήσει ο καυστήρας.

Καλό είναι ο παραπάνω έλεγχος να γίνεται περιοδικά ανά μία εβδομάδα περίπου ενώ ο «στρατσωνισμός» - καθαρισμός των συστημάτων επιτήρησης καθημερινά (υαλοδείκτης στάθμης νερού, «βαρελάκι» (πλωτήρα ή ηλεκτροδίων))

δ. Ορισμένες περιπτώσεις που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή

· Η παρουσία λάσπης στο τροφοδοτικό νερό αυξάνει την πιθανότητα «φραξίματος» στο «βαρελάκι» και ειδικά στον σύστημα με πλωτήρα

· Η παρουσία ριπαντικών ουσιών στα επιστρεφόμενα (συμπυκνώματα) και ειδικά λαδιών δημιουργεί προβλήματα στα ηλεκτρόδια στάθμης («ψευδής» ένδειξη) και χρειάζονται πιό τακτικά καθαρισμό.

· Μετά από το πέρας κάθε υδραυλικής δοκιμασίας, επανελέγχουμε την λειτουργία του συστήματος γιατί κατά την υδραυλική δοκιμασία μπορεί να έχουν βραχυκυκλώσει τα ηλεκτρόδια ή να έχει μαγκώσει ο πλωτήρας. (ειδικά στα ηλεκτρόδια είναι προτιμώτερο κατά την υδραυλική δοκιμασία να έχουν αφαιρεθεί)

ε. Τι πρέπει να κάνω αν ο λέβητας «μείνει» από νερό ?

Υπάρχουν όμως πολλές εγκαταστάσεις ατμολεβήτων όπου τα επάλληλα συστήματα που αναφέρονται παραπάνω δεν έχουν εγκατασταθεί και πολλές φορές έχει «μείνει» ο λέβητας από νερό. Αν κατά την μετάβαση μας στο Λεβητοστάσιο, δούμε ότι ο «λέβητας» δεν έχει νερό τι πρέπει να κάνουμε ?

1. Αν δεν έχει σταματήσει ο καυστήρας τον βάζω αμέσως στην θέση OFF

2. Αν ακούγονται «τριγμοί» ή «κτύποι» (αποτέλεσμα θερμικών διαστολών) απομακρύνουμε αμέσως όλο το προσωπικό από τον χώρο, πηγαίνουμε σε μία απομακρυσμένη κατανάλωση ατμού και «ξεπρεσάρουμε» το δίκτυο ατμού και τον ατμολέβητα.

3. Αν δεν ακούγονται «τριγμοί» ή «κτύποι»

3.α. Αν φαίνεται το νερό στον υαλοδείκτη, κάνω στρατσώνα στον υαλοδείκτη για να αποκλείσω το ενδεχόμενο «ψευδούς» ένδειξης. Αν η ένδειξη είναι «αληθής» (δηλαδή υπάρχει νερό αλλά είναι λίγο) δεν υπάρχει πρόβλημα, αφήνω να κρυώσει ο λέβητας και ψάχνω το πρόβλημα

3.β. Αν δεν φαίνεται νερό στο υαλοδείκτη ή η παραπάνω ένδειξη είναι «ψευδής» βάζω την αντλία τροφοδοτικού νερού (χειροκίνητα ON), και τότε, αν με την είσοδο νέου τροφοδοτικού νερού

• δεν ακουστούν «τριγμοί» ή «κτύποι», συνεχίζω τη τροφοδότηση μέχρι το νερό να φανεί στον υαλοδείκτη

• ακουστούν «τριγμοί» ή «κτύποι», διακόπτω τη τροφοδότηση νερού και (ομοίως) «ξεπρεσάρουμε» το δίκτυο ατμού και τον ατμολέβητα από μία απομακρυσμένη κατανάλωση ατμού

4. Οι οδηγίες για απόσυρση καιόμενου υλικού ( στην περίπτωση στερεών καυσίμων ) από την εσχάρα καύσης, κατά την γνώμη μου, όχι μόνο δεν είναι σωστές αλλά είναι και επικίνδυνες, αφού η απόσυρση δημιουργεί (έστω και προσωρινά) έκλυση μεγάλων ποσών θερμότητας ( λόγω αναμόχλευσης του καιόμενου υλικού) και παρατείνει το χρόνο παραμονής του προσωπικού στην επικίνδυνη περιοχή

2. ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΠΙΘΑΝΗ ΥΠΕΡΠΙΕΣΗ

Ο κίνδυνος από πιθανή υπερπίεση στον ατμολέβητα είναι πολύ μικρότερος και συμβαίνει πολύ σπάνια αφού υπάρχουν αλληλοκαλυπτόμενα συστήματα που δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη εσωτερικής υπερπίεσης (προσωπικά υπερπίεση σε ατμολέβητα έχω συναντήσει μία φορά και αυτή μάλιστα ήταν επειδή δεν σταμάτησε η αντλία τροφοδότησης νερού λόγω προβλήματος στον πλωτήρα ελέγχου στάθμης νερού).

Τα αληλοκαλυπτόμενα συστήματα είναι :

1. Ο πιεσοστάτης λειτουργίας που δίνει εντολή παύσης λειτουργίας του καυστήρα

2.Ο πιεσοστάτης ασφαλείας που επίσης δίνει εντολή παύσης λειτουργίας του καυστήρα σε περίπτωση που δεν λειτουργήσει ο προηγούμενος ( αφού είναι εν σειρά συνδεδεμένος)

3. Το ασφαλιστικό ( αντιβάρου ή ελατηρίου) που διαθέτει ο ατμολέβητας ρυθμισμένο να ανοίγει σε πίεση 10% μεγαλύτερη από την πίεση λειτουργίας.

Επίσης ας σημειώσουμε ότι οι κατασκευαστές λεβήτων είναι ιδιαίτερα "απλόχεροι" στο πάχος των ελασμάτων που χρησιμοποιούν στην κατασκευή του λέβητα από πάχος που προκύπτει από τους υπολογισμούς αντοχής του λέβητα.

Οσον αφορά τα ασφαλιστικά έναντι υπερπίεσης τα ασφαλιστικά με αντίβαρο είναι σαφώς πιο αξιόπιστα από εκείνα του ελατηρίου. Πιο συγκεκριμένα είναι απίθανο να "κολλήσουν" και να μην λειτουργήσουν, ενώ αρκετές φορές έχω συναντήσει "κολλημένα" ασφαλιστικά ελατηρίου, που τελικά ανοίγουν, αλλά σε πίεση μεγαλύτερη από εκείνη που έχουμε ρυθμίσει. Οι κατασκευαστές τελευταία όλο και περισσότερο προτιμούν τα ασφαλιστικά ελατηρίου (προφανώς για λόγους κοστολογίου).

Ετσι και αλλιώς θα πρέπει κατά την επιθεώρηση του ατμολέβητα να γίνεται και επιθεώρηση και συντήρηση των ασφαλιστικών. Η συντήρηση των ασφαλιστικών συνίσταται στον καθαρισμό των εδρών σφράγισης, στην λίπανση των κινητών μερών (ειδικά του ελατηρίου) και τον έλεγχο της ρύθμισης τους. Σκόπιμο είναι η ρύθμιση να σημαδεύεται και να τονίζεται ότι δεν επιτρέπεται να επεμβαίνει κανείς σε αυτήν, γιατί πολλές φορές, λόγω μικρής διαρροής από το ασφαλιστικό ( κυρίως από έλλειψη συντήρησης της έδρας σφράγισης), αλλάζουν την ρύθμιση.(ειδικά στα ασφαλιστικά με αντίβαρο μετακινούν τον αντίβαρο πιο έξω).

Η εκτόνωση του ασφαλιστικού θα πρέπει να γίνεται σε ελεγχόμενο χώρο και κατά τρόπο που να αποκλείει την περίπτωση ατυχήματος (κάψιμο από ατμό η καυτό νερό).

Πως ελέγχω τα συστήματα προστασίας έναντι πιθανής υπερπίεσης ?

Κατά αρχάς θα πρέπει να έχουμε υπό όψη μας ότι η εκτόνωση ατμού από το ασφαλιστικό (ειδικά αν η πίεση είναι μεγαλύτερη από 4 - 5 bar) προκαλεί εκκωφαντικό θόρυβο και άρα αν κάνω την δοκιμή εν λειτουργία θα πρέπει το προσωπικό να είναι προετοιμασμένο.

Εν λειτουργία (με ατμοπαραγωγή) ελέγχω την ρύθμιση και καλή λειτουργία του βασικού πιεσοστάτη (λειτουργίας). Στην συνέχεια ο ηλεκτρολόγος βραχυκυκλώνει τον βασικό πιεσοστάτη και με τον ίδιο τρόπο ελέγχω την ρύθμιση και καλή λειτουργία του πιεσοστάτη ασφαλείας.(προφανώς ο πιεσοστάτης ασφαλείας θα πρέπει να είναι ρυθμισμένος λίγο υψηλότερα από τον βασικό ). Οι ρυθμίσεις των πιεσοστατών γίνεται με κανονική λειτουργία ( ατμοπαραγωγή).

Στην συνέχεια βραχυκυκλώνουμε και τον πιεσοστάτη ασφαλείας και βλέπουμε (εν λειτουργία) την πίεση υπό την οποία θα ανοίξει το ασφαλιστικό. Προσοχή !!! : η ρύθμιση του ασφαλιστικού έχει γίνει με υδραυλική πίεση (με νερό) με την βοήθεια της τροφοδοτικής αντλίας νερού του λέβητα.

Οπως είναι προφανές κατά την διαδικασία ελέγχου χρειάζεται αρκετές φορές να υποβιβάσουμε την πίεση του λέβητα (ξεπρεσάρισμα). Το ξεπρεσάρισμα μπορεί να γίνει ανοίγοντας κάποια κατανάλωση ατμού ή ακόμα καλύτερα από την στρατσώνα του ατμολέβητα ώστε να έχουμε άμεσο έλεγχο. Ειδικά όταν δοκιμάζω το ασφαλιστικό πρέπει να έχω ένα άνθρωπο έτοιμο στην στρατσώνα, ένα άνθρωπο στο διακόπτη του καυστήρα και σε καμία περίπτωση να μην υπάρχει άνθρωπος στην οροφή του λέβητα.

Τι διατομής ασφαλιστκά χρειάζεται ο ατμολέβητας ?

Είναι προφανές ότι τα ασφαλιστικά θα πρέπει να μπορούν να διοχετεύσουν ποσότητα ατμού μεγαλύτερη από εκείνη που μπορεί να παράγει ο ατμολέβητας με τον καυστήρα στην μεγαλύτερη σκάλα (έτσι ώστε να μην δημιουργηθεί επιπλέον υπερπίεση). Αν για παράδειγμα έχω έναν ατμολέβητα ικανότητας ατμοπαραγωγής 5 τον / h, θα πρέπει τα ασφαλιστικά να μπορούν να παροχετεύσουν ποσότητα ατμού πάνω από 5 τον / h. Οι προμηθευτές ασφαλιστικών ατμού διαθέτουν Πίνακες από όπου προκύπτει η ποσότητα του ατμού πού μπορεί να παροχετεύσει το ασφαλιστικό σε δεδομένη πίεση.

3. Η ΥΔΡΑΥΛΙΚΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΜΟΛΕΒΗΤΑ

(συνεχίζεται)