மாலைப் பொழுதினிலே ஒருநாள் ,
மலர்ப் பொழிலினிலே
கோலக் கிளிகளுடன் குயில்கள்
கொஞ்சிடும் வேளையிலே
மாலைக் குலவும் மகள் மருகன்
, மாமதி போல் முகத்தான்
வேலொன்று கையிலேந்தி என்னையே
விழுங்குவான் போல் விழித்தான். ( செஞ்சுருட்டி)
------------------------------------------------------------------------------------------------------
நீலத் திரைக்கடல் போல் என்நெஞ்சம்
நிமிர்ந்து பொங்கிடவும்
நான் அப்புறம் நோக்கி நாணி நான்
யாரிங்கு வந்ததென்றேன்
ஆலிலை மேல் துயின்று புவனம்
அனைத்துமே அளிக்கும்
மாலின் மருமகன் யான் எனையே
வேலன் முருகன் என்பார். (பெஹாக் )
----------------------------------------------------------------------------------------------------
சந்திரன் வெண்புறும் உன் முகத்தில் ,
சஞ்சலம் தோன்றுவதேன் ?
சொந்தம் இல்லாதவளோ ? புதிதாய்
தொடர்ந்திடும் உறவோ?
முந்தைப் பிறவிகளில் உன்னை நான் ,
முறையினில் மணந்தேன்!
எந்தன் உயிரல்லவோ கண்மணி
ஏன் இந்த ஜாலம் என்றான்! (ஸிந்துபைரவி )
-------------------------------------------------------------------------------------------------
உள்ளம் உருகிடினும் உவகை
ஊற்றுப் பெருகிடினும்
கள்ளத் தனமாகக் கண்களில்
கனல் எழ விழித்தேன்.
புள்ளி மயில் வீரன் மோகனப்
புன்னகை தான் புரிந்தான்.
துள்ளி அருகில் வந்தான் ,என்கரம்
மெல்லத் தொடவும் செய்தான் ( மோஹனம் .)
----------------------------------------------------------------------------------------------------
பெண்மதிப் பேதமையால் அவன் கை
பற்றிடவும் துணிந்தேன்
கண் விழித்தே எழுந்தேன் துயரக்
கடலிலே விழுந்தேன்
வண்ண மயிலேறும் பெருமான்
வஞ்சனை ஏனோ செய்தான்
கண்கள் உறங்காவோ அத்துணைக்
கனவைக் கண்டிடேனோ! (நாதநாமக்ரியா )
****************************************************************************************