Mondharp

Definities; Recreatie (KNA) Muziekinstrument (PAN Functie) Mondharp (Pan-typen 11-01)

De mondharp is, hoewel eenvoudig en klein, toch een echt muziekinstrument. Ze werden waarschijnlijk vanaf het eind van de 12e eeuw, vooral als instrument bij volksmuziek, gebruikt. Ze zijn vooral in ijzer of brons uitgevoerd. In Nederland werd het instrument tot in deze eeuw “tromp” genoemd. Een mondharp bestaat uit een stevige metalen beugel (een oog met twee tanden) met, in het midden, een dun flexibel trilijzer (tongetje, haak, veertje of krul). Het trilijzer wordt aan de boog gelast. Het wordt bespeeld door de benen van de mondharp evenwijdig tussen de lippen te klemmen, zodanig dat het trilijzer vrij kan bewegen. Door met de vinger het trilijzer te beroeren, ontstaat er een grondtoon. De mondholte fungeert hierbij als klankkast. Verandering van de vorm van de mondholte, door deze te verkleinen of te vergroten, leidt tot toonverandering.