Het Genootschap voor de Opheffing van Kapitalistische Productieverhoudingen
"Wanneer de productiekrachten zich zonder enige verandering van de productie-verhoudingen niet verder kunnen ontwikkelen, dan speelt de verandering van de productieverhoudingen de voornaamste en beslissende rol."
(Mao Zedong, 1937, "Over de Tegenstelling")
Uitgangspunt: Binnen het kapitalisme/imperialisme is er chronische overcapaciteit sinds 1974.
Resultaat verscherpte concurrentie en versnelde monopolievorming en "centralisatie" "bezit productiemiddelen" langs geïntegreerde productielijn. Omwille van het behoud van concurrentiepositie (van de monopolies, de ketens van monopolies, de "regionale" delen van monopolies in een bepaalde "imperialistisch centrum") is er een "opbod" in continu verhogen van uitbuitingsgraad van de werkende bevolking IN dat "imperialistisch centrum".Objectieven (Hier een concreet voorbeeld (nog in uitvoering weliswaar) over de onderstaande algemene "Objectieven")
- In iedere strijdsituatie waaraan men deelneemt (tegen ontslagen, tegen sluitingen, tegen besparingen, tegen racisme, tegen oorlog, tegen fascisering,...) met een zo concreet mogelijk analyse bewustmaken aan het geheel van (mede-)strijdvoerders wat de echte oorzaken zijn van de aanleiding van die strijd.
De basisoorzaak van de meeste maatschappelijke problemen die, ondanks het feit dat ze aanleiding geven tot klassen-strijd,
steeds verder degraderen: De fundamentele (chronische) overcapaciteitscrisis tegen de welke het kapitalisme/imperialisme aanhikt sinds 1974. De gevolgen zijn; een verscherping van de concurrentie, een versnelling van monopolievorming, een constant opdrijven van productiviteit en tegelijk vernietiging van (verouderde, te kleinschalige) productie-capaciteiten. De verscherping van de concurrentie houdt ook in, gewapende conflicten, gewapende interventies, handelsoorlogen. De verscherping van de concurrentie zorgt ook voor een constante verhoging van de uitbuitingsgraad, op bepaalde plaatsen erger en scherper, waardoor op andere plaatsen dit (voorlopig) wat minder snel gebeurt hetgeen op die laatste plaatsen aanleiding geeft tot de ideologie: “Misschien kunnen we door te smeken om 'oude verworvenheden te herstellen' HIER ontsnappen aan die constante verhoging van de uitbuitingsgraad”. Hierdoor wordt het bewustzijn deel te zijn van één werkende klasse aangetast. Maar de enorme verarming op bepaalde plaatsen (in de wereld, en in de maatschappij bij bepaalde lagen van de bevolking) maakt duidelijk, dat hervormingen afsmeken geen oplossing bieden. hervormingen nastreven als "antwoord" op een bepaalde besparing is de politiek gevolgd door reformisten die (als burgerij) de noodzakelijke revolutie moet "afwenden".Daar waar hervormingen, slechts tijdelijk en altijd onvolledig op bepaalde plaatsen en bij bepaalde delen van de werkende bevolking SCHIJNBAAR een oplossing bieden, zullen de KOSTEN voor de burgerij, van die hervorming verhaalt worden en de situatie VERSLECHTEREN op ANDERE plaatsen voor ANDERE delen van de werkende bevolking.
- Werken aan het klassenbewustzijn van de werkers.
Door de enorme "vermaatschappelijking van de productie, (gaande van grondstofwinning, constructie van productielijnen, de "raffinage" van de grondstoffen, de productie van "tussenproducten", de "wetenschappelijke organisatie" van de productie, de logistieke "verwerking" van de producten, de "distributie" van de producten)..., is er een enorme UITBREIDING van de werkende klasse. Als die werkers zich één klasse ZULLEN VOELEN, organiseert zich een enorme antikapitalistische strijdmacht. (“Het kapitalisme/imperialisme brengt zijn eigen doodgravers voort”)
Objectief: -Onmaskeren, bewust maken (vb-en)
Een voorbeeldvan bij mijn werk bij Danone
Via discussie IN de respectievelijke "strijdsituatie" gevoerd, het objectief - als zijnde te beoordelen als een "overwinning" - zo hoog mogelijk stellen.Een eis, een doelstelling in de strijd moet zich geen rekenschap geven over evt. "haalbaarheid" binnen het kapitalistisch systeem of voor de kapitalisten. Zo wordt duidelijk dat de belangen van de werkende klasse, haaks staan op die van de kapitalisten en dat het voortbestaan van het kapitalisme remmend werkt voor de belangen van de werkende klasse. HET OP VOORHAND stellen van een doelstelling die zeker NIET "onmogelijk" is of zeker" haalbaar" voor het kapitalisme of voor de kapitalisten, is anti-revolutionair REFORMISME – voorbeeld: de miljonairstaks.
- Binnen elke strijd, binnen elke situatie van klassenstrijd het bewustzijn binnenbrengen dat UITEINDELIJK de ECHT oplossing komt doordat de werkers zélf de “opheffing van de kapitalistische productieverhoudingen” realiseren.
Het kapitalisme is de hoogst mogelijke vorm van WAREN-economie. ALLE productie is erop gericht een product te maken dat VERKOCHT wordt aan KOPERS die die een INKOMEN hebben om aan hun als KOOPKRACHTIGE VRAAG geformuleerde BEHOEFTE-BEVREDIGING te voldoen.
Onder het kapitalisme worden de grondstoffen privé toegeëigend, en zijn de productiemiddelen zowel als de gerealiseerde productie, de distributie-middelen privé eigendom. Onder het imperialistisch stadium van het kapitalisme zijn de middelen voor grondstof-winning alsook deze productiemiddelen als ook de distributiemiddelen aaneen geschakelde en verbonden monopolies. Het eigenaarschap is in handen van een relatief kleine groep monopolie-kapitalisten die in meerdere of mindere de controle over al die middelen onderling “verdelen” door middel van “bondgenootschappen” dan wel door “concurrentie” afgedwongen.Tussen het - door de kapitalistische productiewijze (voor verkoop) beschikbaar gesteld - product en de overeenkomstige behoefte - waaraan door de aankoop van dat product “zou” voldoen - is BINNEN de kapitalistische productieverhoudingen géén overeenkomst.Nadat de werkers de kapitalisten hebben “onteigend” kunnen de kapitalistische productieverhoudingen OPGEHEVEN worden. Het zal dan mogelijk worden via ontwikkeling van de productiekrachten en op basis van NIEUWE productieverhoudingen, een productiewijze uit te bouwen die nieuw ontwikkelde producten voorbrengt die echt in overeenkomst zijn met de vastgestelde BEHOEFTE waaraan het TER BESCHIKKING GESTELDE product zo goed mogelijk voldoet. Iedereen zal “op één of andere manier” en op “overeen te komen manier” zijn of haar bijdrage leveren tot de productie en daardoor de “beschikking krijgen” van de producten “die hij of zij NODIG heeft”.
Doorheen de strijd moet door discussie, agitatie en propaganda het besef rijzen dat een uiteindelijke oplossing voor de (spontane) AANLEIDING van de respectievelijke strijd, uiteindelijk ligt in de opheffing van de kapitalistische productieverhoudingen.
- Uit een steeds concreter geformuleerde basis-analyse volgt een steeds concretere formulering van de strategie voor de opheffing van de kapitalistische productieverhoudingen
De inzichten, hoe een bepaalde strijd zou moeten verlopen, de stap van een strijd rond een “beperkt” objectief naar een uitbreiding van die strijd rond ruimer geformuleerde objectieven, naar een totale strijd “voor opheffing van kapitalistische productieverhoudingen”, zullen moeten groeien waarbij tegelijkertijd de ontwikkeling van de organisatie van de werkers mee zal ontwikkelen en overeenkomen. De “aaneensluiting” van de verschillende, eerst nog los van elkaar bestaande strijdsituaties gebeurt niet alleen kwantitatief maar ook kwalitatief. Het eerst nog los van elkaar staan van strijdsituaties is een gevolg van de inwerking van nog “oude” ideologieën (burgerlijk nationalisme, feodaal, de ideologie van het “oude” kolonialisme....) op de “strijdende volksmassa's” gekoppeld aan de geografische spreiding van die strijdsituaties. ( een nog verder uit te werken documentatie en analyse over: rol v.d. arbeidersklasse, imperialisme, socialisme)
Organisatie?
Het “Genootschap voor opheffing van kapitalistische productieverhoudingen” is niet wéér een nieuwe "organisatie" met bijkomende lidmaatschap waarbij bijkomende "verplichtingen" horen.
De bedoeling is, de basis-analyse collectief verbeteren (door de overal in de strijd reeds betrokken activisten) en zo concreet mogelijk toepasbaar maken in de verschillende strijdsituaties. Dit zou moeten kunnen leiden tot het concreet uitgewerkte voorstellen van een steeds betere en concretere (noodzakelijke) strategie.
In alle acties via de reeds bewust geworden activisten geplaatst IN die actie of strijdsituatie, de basisanalyse verspreiden en concretiseren a.h.v. de concrete strijd zelf -> leidt tot verbetering van basisanalyse -> leidt tot concreter worden van (noodzakelijke) strategie - de implicaties voor die strategie op de sector, regio, groep vàn die strijd.
Het is de mate van ontwikkeling van politiek en ideologisch bewustzijn bij de “strijdende werkers” én de ontwikkeling van het AANDEEL van de “werkers in strijd betrokken” die leidt naar het INZICHT “hoe te organiseren”.
Voorbeelden, die CONCREET, UITGEBREID geanalyseerd kunnen worden door activisten zélf, geplaatst in de respectievelijke strijdsituatie en die geformuleerd worden op aangepaste wijze al naargelang zij op andere plaatse opnieuw GEPROPAGEERD worden
- De opwarming van de aarde en de band met de kapitalistische productiewijze van voedsel. De werkers werkzaam in de keten van door monopolies gecontroleerde (maar soms schijnbaar kleinschalige) bedrijven die (spontaan) klassenstrijd ontwikkelen tegen looninlevering, afdanking, verslechtering van arbeidsvoorwaarden en de (zelfstandige) werkers op de voedsel-grondstoffen (landbouw) bedrijven (ook en zeker die in de vroegere "kolonies" (bv Afrika) moeten door verwerven van kennis een klassenbewustzijn ontwikkelen: namelijk het besef dat ALLEN behoren tot EEN werkende klasse wier OBJECTIEVE belangen erin gelegen zijn in de "opheffing van de kapitalistische productieverhoudingen" en het overgaan tot installering van communistische productieverhoudingen.
-De idee (door studie, analyse én discussie) binnenbrengen in de "wereld van coöperatieven", dat iedereen werker is met dezelfde belangen, zowel "consument" als "producent" Binnen coöperatieven loon "uitbetalen" met "werkpunten", die "werkpunten" geven recht op producten en diensten van de coöperatieve. Tussen coöperatieven via ruil. coöperatieven in elkaar integreren: commune. industriële verwerking hoort bij productie van coöperatieve (commune)
De ontwikkeling van coöperatieven (en wie weet communes) moet de mensen mobiliseren: én een oplossing bieden voor directe noden én een voorbeeld zijn voor nieuw productie wijze. "andere" manier van produceren iedereen werker. Het besef moet ontwikkeld worden dat het bestaan van een coöperatieve geen statisch gegeven is. Ofwel gaat die ten onder, ofwel evolueert die naar een puur kapitalistisch bedrijf, ofwel wordt die betrokken in de klassenstrijd als een "verworvenheid" waarvan de werkers de verdediging ervan oppakken.
- Bij strijd tegen sluiting, afdanking, privatisering, verslechtering van werksituatie, herstructurering het opvatten van een bedrijfsanalyse of/ sectoranalyse als een héél concrete op het respectievelijk bedrijf ( of sector) toepassing van de basis-analyse.
De door de imperialistische burgerij bewust bij het geheel van de werkers ingebrachte verdeel-ideologie waarvan de migrant/vluchteling en de werkers met (redelijk nog recente) migratie-roots in Afrika, Azië en het kruispunt van die twee regio's met Europa, vooral het doelwit zijn, moet ONTMASKERD worden en bestreden doordat het GEHEEL van de werkers zich bewust worden dat het hen ALLEN uitbuitende kapitalistische productieverhoudingen moet opheffen.
- Het geheel van voortdurende "besparingen" en "bezuinigingen" die schijnbaar "nationaal" wordt georganiseerd, en van het geheel van "herstructureringen" (sluitingen en afdankingen na overnames en fusies van monopolies) zijn een gevolg van de doelstelling van de oprichting van de EU: de competitiviteit verhogen (ook en zeker in tijden van overcapaciteit) van dat deel van monopolies die de EU als "binnenlandse markt" beschouwd en van waaruit de "export" (ten koste van "concurrenten" elders) opgedreven moet worden.
- Godsdienst eenmaal ontstaan, als «uitleg» en «verklaring» van hoe de wereld en de maatschappij in elkaar zit, ontwikkelt zich eerst tot de ideologie van de heersende klasse om te bepalen wat haar maatschappelijke en culturele regels zijn. Vervolgens ontwikkelen de overheerste klassen binnen die godsdienst van de overheersers «hun eigen visie op maatschappelijke regels en cultuur» en zo «hun eigen» visie op die godsdienst. Een historisch materialistische analyse van de ontwikkeling van die maatschappij(en) en van de ontwikkelingen in de godsdienst IN die maatschappij(en) zal ook het bewustzijn van de overheerste klasse(n), van hun positie en mogelijkheden in hun eigen situatie, verhogen, en hen een strategie tot handelen leveren.
The Fellowship for the Abolition of Capitalist Relations of Production
"When it is impossible for the productive forces to develop without a change in the relations of production, then the change in the relations of production plays the principal and decisive role."
(Mao Zedong, 1937 in "On Contradiction")