Post date: Feb 13, 2011 6:42:44 PM
Δια να μάθης δε καλά ότι, και αν ακόμη περιπίπτουν εις αμαρτήματα οι ιερείς, συ δεν δικαιολογείσαι να γίνεσαι παρήκοος, ακουσε τί λέγει διά τους συγχρόνους του άρχοντας των (ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. 3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι.)(Ματθ. ΚΓ' 23). Καί όμως τι ημπορούσε να είναι χειρότερον από εκείνους, των οποίων τα πάθη διέστρεφαν τους μαθητάς των; Άλλα καί πάλιν δεν ηθέλησε να εκμηδένισει το κυρός των και να συστήση εις τον λαόν να παρακούη. Καί πολύ σωστά. Διότι, αν οί λαϊκοί ήθελαν λάβη τοιαύτην εξουσίαν, θα τους έβλέπατε νά καταληφθούν από την μανίαν να καθαιρούν καί να εκβάλλουν τους ιερείς από τό αγιον βήμα. ..."Οχι, δέν είναι επιτετραμμένον εις τους λαϊκούς, οφείλοντας υποταγήν, να εμφανίζονται επικριταί των Ιερέων και να αξιουν ότι αυτοί είναι αρμόδιοι να διορθώσουν την Εκκλησίαν. Διότι, εάν ό ένας και ό άλλος, μέ πρόφασιν νά διορθώσουν τα κακώς κείμενα, εκαμνον επέμβασιν εις τα Ιερατικά δικαιώματα, ούτε πρόφασις επεμβάσεως θά λείψη ποτέ, ούε θά γνωρίζωμεν ποίοι είναι είς τήν Έκκλησίαν οί άρχοντες καί ποιοι οί αρχόμενοι, αλλά θά επήρχετο γενικόν ανακάτευμα καί θαλάσσωμα.