Μέθοδος Νοητικής Απεικόνισης Ρόλου διαδικτυακά 

  Υποκριτική Τέχνη & Αυτογνωσία σε Βάθος: Online Σεμινάρια (Φιλοσοφία Ρόλου, Ν. Απεικόνιση, Φωνή, Αυτοσχεδιασμός)

 Ένα μοναδικό online ταξίδι που συνδέει την τέχνη της υποκριτικής με τη φιλοσοφική σκέψη και την προσωπική εξέλιξη! Τα σεμινάριά μας προσφέρουν μια ολιστική προσέγγιση:

• Φιλοσοφική Ανάλυση Ρόλων: Εμβαθύνετε στην ουσία των χαρακτήρων, τα αρχέτυπα και τα βαθύτερα νοήματα πίσω από τους ρόλους που παίζουμε στη σκηνή και τη ζωή.

• Νοητική Απεικόνιση Ρόλου: Μετατρέψτε τη θεωρία σε πράξη, ενσαρκώνοντας ρόλους εκ των έσω και δουλεύοντας παράλληλα με μοτίβα συμπεριφοράς.

• Ορθοφωνία: Δώστε φωνή στις ιδέες και τα συναισθήματα με καθαρότητα και δύναμη.

• Αυτοσχεδιασμός: Απελευθερώστε την έκφραση, την ευελιξία και τη δημιουργική σας σκέψη. Για ηθοποιούς, δημιουργούς και όσους αναζητούν μια βαθύτερη κατανόηση της ανθρώπινης συνθήκης μέσα από την τέχνη της ερμηνείας.

Εξερευνήστε τα όρια της τέχνης και του εαυτού σας!

Το εργαστήρι είναι τόσο για εκείνους που αγαπούν το θέατρο όσο και για εκείνους που τους αρέσει η γνώση του εαυτού, γιατί μέσα από τους ρόλους κατανοούμε καλύτερα τον εαυτό μας και τον κόσμο. 

Γίνεται κάθαρση ,όπως είπε ο Αριστοτέλης .

Αυτογνωσία: Κατανοούμε καλύτερα τον εαυτό μας και τις  σχέσεις μας με τους άλλους.

- Συναισθηματική Έκφραση: Ασφαλής τρόπος να βιώσουμε και να εκφράσουμε τα συναισθήματα.

- Κοινωνικές Δεξιότητες: Ενισχύει την  αυτοπεποίθηση στην καθημερινότητα μας 

- Θεραπευτική κατανόηση : Μας βοηθάει να δούμε τα τραύματα που έχουμε μέσα μας 

Οφέλη στον εαυτό μας : προώθηση της ψυχικής ευεξίας, απελευθέρωση καταπιεσμένων συναισθημάτων ,εσωτερική ηρεμία και ανανέωση, καλλιέργεια της φαντασίας και της υποκριτικής μας.

Κάθε θεατρικό έργο έχει μία μικρή ή μια μεγάλη φιλοσοφική βάση. 

Από τους αρχαίους Τραγωδούς μας έως τον Σαίξπηρ τον Τσέχωφ, τον Μπρέχτ 

και τους νεότερους θεατρικούς συγγραφείς, 

τα θεατρικά τους έργα είναι διαποτισμένα με φιλοσοφικές ιδέες.

Το θέατρο είναι διασκέδαση ,είναι και αυτογνωσία 

Θεραπευτικό Θέατρο

Η Δύναμη του Θεάτρου: Πέρα από τη Διασκέδαση

Το θέατρο σίγουρα είναι διασκέδαση, συντροφιά, γνώση, είναι και... χειροκρότημα. Είναι κάθαρση του νου για τον ηθοποιό και τον θεατή. Με το θέατρο συνειδητοποιούμε, βλέπουμε την αλήθεια ζωντανή, χάρη στους ρόλους που ζωντανεύουν οι Ηθοποιοί. Και αυτή η σοφία αποτυπώνεται πιο καλά μέσα μας, όταν την δεις σε δράση. Τότε το θέατρο μας αλλάζει, αλλάζει τον κόσμο.

Θέατρο ως Καθρέφτης & Ναός Αυτογνωσίας

Με το θέατρο ερχόμαστε σε επαφή με τα αστέρια, τα αστέρια του πνεύματος. Και όταν συναναστρέφεσαι με Αστέρια, κάτι θα κερδίσεις... Με το θέατρο ο νους <φωτίζεται>, η ψυχή παίρνει δύναμη, ο κόσμος γίνεται πιο ορατός. Αρκεί να το πλησιάσεις, το θέατρο, με ταπεινότητα...

Το Θέατρο είναι:

• Φιλοσοφία που γράφεται από ποιητές και ζωντανεύει από ηθοποιούς.

• Διαλογισμός ρόλων και συναισθημάτων.

• Ναός αυτογνωσίας.

• Τρόπος για να ζεις!

(Λειτουργεί και δια ζώσης σεμινάριο στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός στην Αθήνα , δείτε εδώ )

Θεραπευτικό Θέατρο: Αλλάζοντας Μοτίβα Συμπεριφοράς

Δεν είναι, όμως μόνο αυτό. Είναι και θεραπεία/διόρθωση συμπεριφοράς.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε πρόβλημα με τον θυμό, νευριάζουμε με το παραμικρό. Βέβαια, εδώ μπορεί να υπάρχουν και εσωτερικά ζητήματα που έχουν δημιουργήσει αυτήν την συμπεριφορά, και ένας ψυχολόγος θα ήταν ο ιδανικός για να μας βοηθήσει στην ανάλυση και θεραπεία τους.

Εμείς στο θέατρο γινόμαστε "ψυχολόγοι του ρόλου", γιατί για να ερμηνεύσεις πρέπει να κατανοήσεις. Όποια και αν είναι η αιτία του προβλήματος (π.χ., του θυμού), αυτό που συχνά συνειδητοποιούμε είναι ότι η δυσλειτουργική έκφρασή του (όπως το να νευριάζουμε με το παραμικρό) δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα, δημιουργεί προβλήματα ακόμα και στην υγεία μας.

Η Μέθοδος: Δημιουργία Ρόλου & "Πρόβα Ζωής"

Πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του θεάτρου;

1. Φτιάχνοντας έναν ρόλο του εαυτού μας, χωρίς το πρόβλημα π.χ. του ανεξέλεγκτου θυμού. Σαν να παίζαμε σε μια παράσταση έναν χαρακτήρα πράο, που σε κάθε τι που θα μπορούσε να τον εκνευρίσει, εκείνος θα αντιδρούσε με ένα χαμόγελο (ή με όποια άλλη επιθυμητή συμπεριφορά).

2. Κάνοντας καθημερινά "πρόβα" τον ρόλο αυτό σε πραγματικές συνθήκες. Φανταστείτε για μία ώρα την ημέρα (π.χ., όταν πάτε για ψώνια, σε μια βόλτα), ό,τι και να σας συμβεί που θα μπορούσε να σας θυμώσει, εσείς απλά να αντιδράτε συνειδητά όπως ο ρόλος που έχετε επιλέξει (π.χ., χαμογελάτε). Και όσο διαρκεί η ανάγκη για οργή, εσείς συνεχίζετε την επιλεγμένη αντίδραση μέχρι να σβήσει μέσα σας η ενέργεια του θυμού.

3. Δημιουργώντας επίτηδες συνθήκες εξάσκησης. Θα μπορούσατε να δημιουργήσετε ή να παρατηρήσετε μικρά ερεθίσματα (π.χ. σκοντάφτω, μου πέφτουν τα κλειδιά) και η αντίδρασή σας να είναι αυτή που επιθυμείτε και "προβάρει" ο ρόλος σας (π.χ., χαμόγελο αντί για εκνευρισμό).

Αυτό σιγά σιγά μπορεί να γίνει συνήθεια και να αντιδράτε έτσι και όταν σας συμβαίνει κάτι απρόοπτα. Κάποιες φορές ένας ηθοποιός που δουλεύει έναν ρόλο, μπορεί να μπει τόσο βαθιά σε αυτόν που κάποια θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του ρόλου να τα υιοθετήσει στον δικό του χαρακτήρα, εφόσον το επιθυμεί. Είναι πιο εύκολο να κάνεις δικό σου ένα χαρακτηριστικό όταν το έχεις "προβάρει" τόσες φορές μέσω ενός ρόλου. Είναι πιο εύκολο να το αποδεχτεί ο εγκέφαλος μας, αφού το έχει ξαναζήσει μέσα στο θέατρο.

Ενισχύοντας την Αλλαγή: Θετικές Δηλώσεις & Οραματισμός

Έχουμε ακούσει ότι οι θετικές δηλώσεις βοηθάνε. Γίνεται! Αλλά θετική δήλωση δεν είναι όταν αναφέρεις το πρόβλημα (γιατί ο εγκέφαλος το πρόβλημα ακούει και μπορεί να το εκλάβει σαν εντολή).

• Λάθος διατύπωση: "Σήμερα ότι και να μου συμβεί δεν θα θυμώσω". (Ο εγκέφαλος ακούει "θυμώσω").

• Σωστή διατύπωση: "Ό,τι συμβαίνει είναι για να χαμογελάσω" ή "Σήμερα είναι η μέρα που χαμογελάω".

Αυτό, αν το κάνουμε καθημερινά, μπορεί να γίνει συνήθεια. Σκεφτείτε να το ενισχύσουμε και με τη δημιουργία ρόλου, σαν να κάνουμε πρόβα! Θα είναι ακόμα πιο δυνατό.

Επιπλέον, θα μπορούσαμε να οραματιστούμε τον εαυτό μας, βλέποντάς τον με το μάτι του νου (νοητική απεικόνιση) να κάνει αυτό που θέλουμε να έχουμε στην συμπεριφορά μας. Το σημαντικό εδώ είναι να αισθανόμαστε ότι ισχύει αυτό που βλέπουμε. Καλό είναι να κάνουμε αυτή την άσκηση με ησυχία και αφού πριν έχουμε χαλαρώσει σώμα και νου, γιατί τότε ο νους μας είναι πιο δεκτικός. Ο νους τείνει να μοιάσει με εκείνο που τροφοδοτείται. Ο νους μας καταλαβαίνει εικόνες και λόγια και τα μεταφράζει σε συναισθήματα. Ό,τι αισθανόμαστε, αυτό τείνουμε να δημιουργήσουμε.

Η Σημασία της Κατανόησης & της Πρόθεσης

Θα μπορούσαμε, παράλληλα με την εξάσκηση του νέου ρόλου, να αναρωτηθούμε και μόνοι μας (μέσα σε ένα ήσυχο περιβάλλον, αφού χαλαρώσουμε με μερικές ανάσες) γιατί έχουμε αυτή την συμπεριφορά που θέλουμε να αλλάξουμε. Αν επιμείνουμε και το κάνουμε συχνά, ίσως μπορέσουμε να καταλάβουμε το γιατί. Η ψυχή απαντά όταν τη ρωτάς. Η κατανόηση της αιτίας του προβλήματος είναι η μισή λύση.

(Ίσως έχουμε ακούσει το «Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε». Η δικαιολογημένη οργή πιθανόν να πρέπει να υπάρχει όταν π.χ. υπάρχει αδικία. Όχι όμως να νευριάζουμε με το παραμικρό και ασήμαντο).

Σημείωση: Οι τεχνικές θεάτρου και νοητικής απεικόνισης που περιγράφονται εδώ και χρησιμοποιούνται στα εργαστήριά μας στοχεύουν στην προσωπική ανάπτυξη, την αυτογνωσία και τη βελτίωση της έκφρασης και της διαχείρισης συμπεριφορών. Αποτελούν ισχυρά εργαλεία αυτοβελτίωσης, αλλά δεν υποκαθιστούν την επαγγελματική ψυχολογική ή ψυχιατρική διάγνωση και θεραπεία για βαθύτερα ψυχικά ζητήματα. Εάν αντιμετωπίζετε σοβαρές δυσκολίες, σας προτρέπουμε να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας.

        4 μαθήματα   

Τρίτη  6/5/25 στις 8μμ

 Τρίτη 13/5/25 στις 8μμ

Τρίτη 20/5/25 στις 8μμ

Τρίτη 27/5/25 στις 8μμ

Διάρκεια κάθε μαθήματος 2 ώρες 

κόστος 40€ για τα 4 μαθήματα 

(Παρακολουθήστε το πρώτο μάθημα και αν σας αρέσει συνεχίζεται ,πληρώνοντας την συνδρομή ,αλλιώς σταματάτε χωρίς καμία άλλη υποχρέωση )

μέσω skype 

εγγραφή στην φόρμα εδώ 

πληροφορίες sktzsktz@gmail.com

6970045355

(Το ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς

την πρώτη μέρα που διστάσαμε να πάρουμε μιαν απόφαση

ή που σταθήκαμε εύκολοι σε μιαν αναβολή.

Μια ταπείνωση, που δεν ανταποδόθηκε,

αναπηδάει μιαν άλλη ώρα, σαν μαχαίρι, μέσα σου

για να σκοτώσει ό,τι πιο πολύ αγαπάς.

Ένα μεγάλο, ακατόρθωτο όνειρο,

που του ’κλεισες την πόρτα,

κάθεται 'κεί απέξω χρόνια τώρα

κι όταν σε βρουν νεκρό,

κανείς δεν ξέρει ότι δεν άντεχες

ν’ ακούς αυτά τα τεράστια ματωμένα νύχια του

να γδέρνουνε την πόρτα σου.

Όλα όσα αρνηθήκαμε...

αυτό είναι το πεπρωμένο μας

—----------------------

ΝΑ ΖΕΙΣ. ΝΑ ΜΗ ΖΕΙΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ. Τι συμφέρει στον άνθρωπο. Να πάσχει, να αντέχει σωπαίνοντας τις πληγές από μια μοίρα που τον ταπεινώνει χωρίς κανένα έλεος ή να επαναστατεί. Να αντισταθεί στην ατέλειωτη παλίρροια των λυπημένων κόπων. Να πεθάνεις. Να κοιμηθείς. Αυτό είναι όλο. Να κοιμηθείς και να κοιμηθούν όλοι οι πόνοι που από αυτούς είσαι πλασμένος. Να μην ξυπνήσουν πια ποτέ. Αυτόν τον ύπνο να εύχεσαι για σένα. Να πεθάνεις. Να κοιμηθείς. Κι αν στον ύπνο σου έρθει ένα όνειρο; Τι θα είναι αυτό το όνειρο; Μετά τον αιώνα του σώματος ποιος ύπνος αναλαμβάνει τα όνειρα; Πώς ονειρεύεται ο θάνατος; Σε πιάνει φόβος αργείς Και ζεις. Και η πανωλεθρία διαρκεί ζώντας από τη ζωή σου. Τελείωσε τον κόσμο εσύ. Τέλειωσε την ζωή σου. Αυτήν την στιγμή. Τώρα. Μ’ ένα μαχαίρι. Ποιος προτιμάει να ζει ρημάζοντας μέσα στον χρόνο. Να τον αδικεί ο ισχυρός, να τον συντρίβει ο επηρμένος, να ερωτεύεται, να εκλιπαρεί τον αδιάφορο, να ανέχεται την ύβρι της εξουσίας τη νύστα του νόμου. Να νικά ο ανάξιος τον άξιο. Που η αξία του η ίδια τον έχει από πριν νικήσει. Ποιος θα άντεχε να κουβαλάει το ασήκωτο βάρος της ζωής, να σέρνεται να ερημώνει, να στραγγίζει ιδρώτας η ψυχή του αν δεν ήταν ο τρόμος. Γι' αυτό που στέκεται εκεί. Εκεί που αρχίζει ο θάνατος. Σ' αυτήν την άγνωστη γη. Που σε κανέναν ορίζοντα μακριά κανείς. Ποτέ δεν είδε. Κι εκείνοι που ξεκίνησαν και φύγαν ποτέ δεν ξαναφανήκαν στην πύλη. Ο φόβος ταράζει την θέληση και θέλεις να είναι ο εχθρός σου γνώριμος παρά να δεις να έρχεται καταπάνω σου το αγνώριστο» «ΎΠΑΡΞΗ; ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ; ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ. Τι είναι για την ψυχή το ευγενέστερο; Να ανεχτείς βέλη και λιθοβολισμό πρόστυχης μοίρας ή να σηκώσεις όπλο ενάντια σε ωκεανό από βασανιστήρια, να τους εναντιωθείς και να τα μηδενίσεις; Θάνατος. Ύπνος. Και μετά, μηδέν. Κι αν μ' έναν ύπνο βάζω τέλος στα μαρτύρια της καρδιάς και τα χιλιάδες άλλα πράγματα που κληρονόμησε η σάρκα; Αυτό είναι ολοκλήρωση ευλαβικότατα επιθυμητή. Θάνατος. Ύπνος. Ύπνος! Α! Και ίσως όνειρα. Μάλιστα. Εδώ η εμπλοκή. Γιατί σε τέτοιον ύπνο θανάτου, τι είδους όνειρα; Ενδέχεται να έρθουν, όταν θα 'χουμε ξεφορτωθεί αυτό το σάρκινο βασανιστήριο; Αυτό μας κόβει τη φορά.Ο συλλογισμός που κάνει αβάσταχτη μια ζωή που τόσο αβάσταχτα πολύ κρατεί. Γιατί, ποιος θα υπόμενε μαστίγιο, προσβολές εγκόσμιες, την αδικία του δυνάστη, τη βρισιά του αλαζόνα ή τις μαχαιριές του περιφρονημένου έρωτα, τον νόμο που θα λειτουργήσει καθυστερημένα, την προπέτεια της Εξουσίας, τα λακτίσματα που ο νομοταγής πολίτης δέχεται απ' τον αχρείο, όταν στο χέρι του είναι απ' όλα αυτά να απαλλαγεί μ' ένα μικρό, γυμνό μαχαίρι; Γιατί ποιος θ' ανεχόταν βόγγο, βάρος και ιδρώτα μιας άχαρης ζωής, εάν ο τρόμος πως κάτι που υπάρχει μετά θάνατον -η χώρα η άγνωστη που από το σύνορό της ταξιδιώτης κανείς δεν επιστρέφει- μουδιάζει τη βούληση και μας καταναγκάζει να υπομείνουμε τα τωρινά μαρτύριά μας, παρά ν' ανοίξουμε πανιά προς άλλα, άγνωστά μας

—-----

«Άκου το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια».

«Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια» επανέλαβε κι ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

«Ο καιρός που αφιέρωσες στο τριαντάφυλλο σου είναι που κάνει το τριαντάφυλλο τόσο σημαντικό».

«Ο καιρός που αφιέρωσα στο τριαντάφυλλο μου…» είπε κι ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

«Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια» είπε η αλεπού. «Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Θα ‘σαι για πάντα υπεύθυνος για κείνα που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο σου…»

«Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο μου…» επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

________

 θα κάνουμε φιλοσοφική συζήτηση και αποσυμβολισμό των παραπάνω κειμένων ,αλλά και άλλων, για να βρούμε το νόημα τους, να καταλάβουμε πως μπορούν να μας βοηθήσουν στην ζωή μας .)

 Πληροφορίες για την Μέθοδο Νοητικής Απεικόνισης Ρόλου.

Γιατί κάνουμε πρόβες ; Για να μάθουμε τα λόγια; Έχετε  ακούσει που λένε να <κατέβει> ο ρόλος ή ακόμα δεν έχει <κατέβει> δεν έχει <ωριμάσει> ο ρόλος. Να κατέβει που ; Mα φυσικά εννοούμε να νιώσουμε τον ρόλο μέσα μας ,τα συναισθήματα ,να γίνουμε ο ρόλος. Αυτό ακριβώς κάνουμε στην Νοητική Απεικόνιση Ρόλου. Βλέπουμε τον ρόλο με τον νου μπαίνουμε απευθείας στο συναισθηματικό κόσμο του νου και βιώνουμε τα συναισθήματα . Άσκηση με την άσκηση θα μας είναι πιο εύκολο να <κατεβαίνει> ο ρόλος ,να συνειδητοποιούμε τον χαρακτήρα και αυτά που βιώνει ο ήρωας που θέλουμε να ερμηνεύσουμε.

Η αληθινή ιστορία του Τζιμ Κάρεϊ

Ο κωμικός Τζιμ Κάρεϊ πάντα πίστευε ότι θα είχε λαμπρό μέλλον, παρ’ όλο που μεγάλωσε στη φτώχεια και, για κάποιο διάστημα, η οικογένειά του έμεινε άστεγη σε ένα βανάκι.

Στην εφηβεία του, μετά το σχολείο, δούλευε κανονικό οκτάωρο ως επιστάτης. Όταν ο Κάρεϊ έκανε τα πρώτα του βήματα στο Χόλυγουντ δεν είχε καθόλου χρήματα, αλλά, σε μια τραγική επίδειξη νοερής απεικόνισης, υπέγραψε στον εαυτό του μια επιταγή 10.000.000 δολαρίων με προθεσμία 5 χρόνων. Στο απόκομμα έγραψε επίσης “Για παροχή υπηρεσιών”.

Χρόνια ολόκληρα κουβαλούσε αυτήν την επιταγή στο πορτοφόλι του. Ο Κάρεϊ την κοιτούσε κάθε μέρα και φανταζόταν ότι θα αποκτούσε αυτά τα χρήματα.

Σύντομα έγινε ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους ηθοποιούς στη βιομηχανία του θεάματος, με κασέ άνω των 20.000.000 δολαρίων για κάθε ταινία του.

“Τα λεφτά δεν είναι το παν, αλλά είναι καλύτερα να κλαις μέσα σε μια Mercedes, παρά πάνω σ΄ένα ποδήλατο”. Τζιμ Κάρεϊ

Απόσπασμα από το βιβλίο ” Η απάντηση” των Allan & Barbara Peace από τις εκδόσεις Ιβίσκος

Αν ασχολείσαι με το θέατρο επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά, αν είσαι σε κάποια δραματική σχολή ή ερασιτεχνική ομάδα μπορείς παράλληλα να κάνεις και τις ασκήσεις νοητικής απεικόνισης ρόλου και να ενισχύσεις την υποκριτική σου ικανότητα. Όλα είναι θέμα νου.

Θα μπορούσες την νοητική απεικόνιση να την χρησιμοποιήσεις και σε άλλους τομείς της ζωής σου κάνοντας και μαθαίνοντας και άλλες ασκήσεις που έχουν να κάνουν με την νοητική απεικόνιση και τον θετικό τρόπο σκέψης.

Θα μάθεις πως μπορείς να χρησιμοποιείς την μέθοδο πάνω σε ένα ρόλο. Όσο πιο πολύ δουλεύεις  στην μέθοδο τόσο πιο γρήγορα και πιο βαθιά θα <κατεβαίνει> ο ρόλος και με τον καιρό, από μόνος σου θα απλοποιήσεις και θα φέρεις στα μέτρα σου την άσκηση. Θα δουλεύεις με χαρά και απλότητα. Ο νους δεν θέλει ζόρι.

Ο νους μας τείνει να μοιάσει με αυτό που τροφοδοτείται. Θυμηθείτε ,ίσως, όταν ήμασταν μικροί και βλέπαμε μια ταινία που μας άρεσε και θέλαμε να μοιάσουμε στον ήρωα να μιλάμε όπως αυτός να κοιτάμε όπως αυτός κ.α. Ο νους μας αντιγράφει αυτό που του αρέσει, ο νους μιμείται. Υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν την νοητική απεικόνιση για να βελτιώσουν την τεχνική τους σε διάφορα αθλήματα ,στην υγεία ή σε άλλους τομείς της ζωής. (δείτε περισσότερες πληροφορίες για άλλες χρήσεις της νοητικής απεικόνισης στο Medlook  , Sideralsport , Εναλλακτική δράση ,  Ψυχολογία για εμάς  )

Εμείς δεν θέλουμε απλά να κάνουμε νοητική απεικόνιση του ρόλου αλλά ταυτόχρονα να αισθανθούμε την συναισθηματική κατάσταση του ρόλου μέσα μας.

 Είμαστε μοναδικοί ,δυο άνθρωποι στον ίδιο ρόλο θα δώσουν ο καθένας την δική του μοναδική ερμηνεία και αυτή είναι η ομορφιά! 

Ας υποθέσουμε ότι εργαζόμαστε πάνω στον ρόλο της Αντιγόνης από το έργο του Σοφοκλή . Σκοπός μας είναι να δούμε την Αντιγόνη <ζωντανά> με τον νου μας. Πως θα γίνει αυτό. Ο εγκέφαλος μας μπορεί να γίνει πιο δεκτικός όταν είναι ήρεμος όταν χαλαρώνουμε. Θα πρέπει να χαλαρώσουμε σώμα και εγκέφαλο και αν στην καθημερινότητα μας ο εγκέφαλος μας λειτουργεί σε κατάσταση Β ,το συνειδητό επίπεδο, με την χαλάρωση θα μπει σε κατάσταση Α ,που είναι η κατάσταση που ο νους μας είναι πιο δεκτικός ,πιο δημιουργικός. Στο επίπεδο ΑΛΦΑ θα δούμε με το μάτι του νου ,θα οραματιστούμε ,τον ρόλο που θέλουμε π.χ. την Αντιγόνη. Θα δούμε την Αντιγόνη με τον δικό μας νου ,γιατί κάθε νους μπορεί να παρουσιάσει  διαφορετικά την Αντιγόνη και τον κάθε ρόλο ,για αυτό και κάθε ηθοποιός, στον ίδιο ρόλο ,έχει την δική του μοναδική ερμηνεία .Θα την παρατηρήσουμε πως είναι ο σωματότυπος της ,τι ρούχα φοράει και διάφορα άλλα . Θα δούμε την ψυχή της , πως αισθάνεται.  Αυτά και πολλά άλλα θα κάνουν τον νου ,τον δικό μας νου ,να δέχεται ως πραγματικό αυτό που βλέπει ,να κρατάει μνήμη και αυτό είναι πολύ βασικό...Έχουμε δει ότι χρειάζεται .Το περπάτημα της την φωνή της την ψυχή της . Τα είδαμε στο επίπεδο ΑΛΦΑ που ο νους, ο εγκέφαλος είναι πολύ πιο δεκτικός . Και αυτά θα τα έχουμε μαζί μας όταν ερμηνεύσουμε τον ρόλο.

Στην αρχή των μαθημάτων δεν γίνεται χωρίς την κατάλληλη καθοδήγηση .Αργότερα θα μάθετε χωρίς να χρειάζεστε εξωτερική καθοδήγηση. Αφού ολοκληρώσουμε τον οραματισμό και με την μνήμη μας γεμάτη Αντιγόνη ,αρχίζουμε στο φυσικό πεδίο, στον αντικειμενικό κόσμο, να εκφραζόμαστε όπως αυτό που είδαμε με τον νου μας . Είμαστε ο ρόλος ,γιατί τον είδαμε εσωτερικά στο δυνατό επίπεδο ΑΛΦΑ. Όσο επαναλαμβάνουμε αυτή την άσκηση τόσο πιο βαθιά ,πιο αληθινά ,θα νιώθουμε τον ρόλο . Θα αποδίδουμε γεμάτοι εσωτερικότητα . Θα είναι τόσο δυνατό αυτό που θα αισθάνεστε αφού όταν θα έχει τελειώσει η άσκηση εσείς θα νιώθετε ακόμα την πληρότητα του ρόλου μέσα σας…

Το μάθημα απευθύνεται σε όσους αγαπούν τις εσωτερικές θεατρικές ασκήσεις και σε όσους θέλουν να γνωρίσουν έναν επιπλέον τρόπο προσέγγισης ενός ρόλου.

Κάθε ρόλος είναι μια ενέργεια που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε και να την αφήσουμε να μεγαλώσει μέσα μας ώστε να εκδηλωθεί με την φωνή και το σώμα μας.

Το θέατρο δεν είναι μόνο χειροκρότημα ,είναι και ο τρόπος να αγκαλιάσουμε την ύπαρξή μας ,να γνωρίσουμε ,να κατανοήσουμε ,να νιώσουμε πληρότητα και χαρά. Είναι θρησκεία χωρίς Θεό. Μπορούμε να κάνουμε θέατρο απλά σαν τρόπο ζωής .Η επιτυχία σε αυτό είναι προσωπική υπόθεση .

Η μέθοδος νοητικής απεικόνισης ρόλου δεν αντικαθιστά τον κλασικό τρόπο απόδοσης ενός ρόλου ,απλά ενισχύει, αφού σε κάθε περίπτωση ο νους ,ο εγκέφαλος τα κάνει όλα και εμείς εκεί εργαζόμαστε .

Είμαστε οι σκέψεις μας είμαστε ο ρόλος γιατί ο ρόλος είναι στην σκέψη μας.

Στο μάθημα χρησιμοποιούνται μέθοδοι υποκριτικής και ελέγχου του νου.

1  Άσκηση χαλάρωσης και επαφής με το επίπεδο ΑΛΦΑ. Άσκηση φαντασίας με συμμετοχή αισθήσεων στο επίπεδο  ΑΛΦΑ .

2 Άσκηση ρόλων στο επίπεδο ΑΛΦΑ 

.Ρόλοι(ενδεικτικά ) "Προμηθέας","Μήδεια","Άμλετ" "Οιδίπους" ,"Σαλώμη","Μπλάνς""Φεγγάρι"  Βιώνουμε τον ρόλο με τις αισθήσεις μας δημιουργώντας εικόνες  που ενισχύουν το να βιώνουμε ως πραγματικό αυτό που βλέπουμε και αισθανόμαστε με το νου και στην συνέχεια αποδίδουμε τον ρόλο ,στο συνειδητό  Β επίπεδο ,όπως τον βιώσαμε στο υποσυνείδητο Επίπεδο Α

3 Στο  επίπεδο ΑΛΦΑ δημιουργούμε χαρακτήρα που έχουμε από πριν σκεφτεί.

4 Άσκηση "Μπαλόνι" συνδυασμός σωματικής άσκησης και φαντασίας. 

5  Ενεργειακές ασκήσεις σώματος. 

6 Άσκηση εσωτερικής παρατήρησης ερμηνείας/ νοητικός σκηνοθέτης .

7 Ασκήσεις αναπνοής σε συνδυασμό με ασκήσεις φαντασίας. 

8 Ασκήσεις ενίσχυσης συναισθήματος με συνδυασμό οραματισμού φυσικού φαινομένου. 

9 Ασκήσεις σωματικής εκδήλωσις συναισθημάτων  με κατάλληλη εμψύχωση. 

10 Αυτοσχεδιασμοί ,ορθοφωνία.

 Ότι δουλέψουμε στο νοητικό/υποκειμενικό  πεδίο Α θα το δούμε βελτιωμένο στο φυσικό/αντικειμενικό κόσμο Β. 

Θα βιώσουμε κάθε κατάσταση ως πραγματική .

Θα απελευθερώσουμε την φαντασία μας .

Για να ερμηνεύσουμε ένα ρόλο πρέπει να τον φανταστούμε . 

Αναλύουμε τον ρόλο και αναζητάμε κοινά στοιχεία του ρόλου με τον χαρακτήρα μας ,αυτό μας βοηθάει να αισθανθούμε πιο οικείο τον ρόλο και έτσι να είναι πιο αληθινή η ερμηνεία μας ,αλλά ταυτόχρονα αποκτάμε επίγνωση των δικών μας θετικών /αρνητικών στάσεων συμπεριφοράς και έτσι μπορούμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας όπου χρειάζεται.

Με την ενασχόληση με τους ρόλους μπορούμε να βελτιώσουμε τον δικό μας <ρόλο> στην ζωή ,να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας .

Φιλοσοφούμε /αποσυμβολίσουμε τον ρόλο για να κατανοήσουμε βαθύτερα την Ιδέα που είναι ο ρόλος

Η Νοητική Απεικόνιση Ρόλου μας φέρνει σε επαφή με το βαθύτερο είναι μας και μας βοηθά να δούμε και να αισθανθούμε πιο καθαρά τον ρόλο μας.

Θα μάθουμε να δίνουμε μορφή με την φαντασία μας στον Νοητικό μας σκηνοθέτη  ,δηλαδή  στη φωνή του υποσυνείδητου μας που θα μας συμβουλεύει στον ρόλο μας. Απλά θα έρθουμε πιο βαθιά ,πιο κοντά στον εαυτό μας .

Ο Στανισλάφσκι μας λέει ότι το κέντρο των συναισθημάτων είναι στο Ηλιακό μας πλέγμα και το κέντρο του συνειδητού ο εγκέφαλος .

Με την Νοητική Απεικόνιση Ρόλου ασκούμε την φαντασία μας που είναι το κλειδί για να μπούμε στην τράπεζα των συναισθημάτων που είναι στο Ηλιάκο μας πλέγμα .

Με την Νοητική Απεικόνιση Ρόλου ,τις σωματικές ασκήσεις και την ανάλυση ρόλων θα μπορέσουμε να ξεκλειδώσουμε τους δικούς μας φραγμούς

"Μέχρι να περάσει κάτι από την φαντασία μου ,είναι ψέμα"

Στέλλα Αντλερ

"Ο Ηθοποιός πρέπει να αναπτύξει το σώμα του ,τη φωνή του. Το σημαντικότερο όμως που πρέπει να αναπτύξει είναι το μυαλό του"

Στέλλα Αντλερ

"Όταν δούλευα με τον Στανισλάφσκι στο Παρίσι ,τόνιζε τη σημασία της φαντασίας και πόσο σημαντική είναι πάνω στην σκηνή"

Στέλλα Αντλερ

"Το πόσο σύνθετη και ενδιαφέρουσα είναι μια δράση εξαρτάτε από την φαντασία "

Στέλλα Αντλερ

"Η φαντασία παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο"

Στανισλάβσκι