ตามหลักภาษาไทยแบ่งได้ 7 ชนิด คือ

 1. คำที่ใช้เรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ เรียกว่า คำนาม   คำนามจะเป็นชื่อที่เกี่ยวกับคน สัตว์ สิ่งของ หรืออาจเป็นคำเกี่ยว

กับนามธรรม เช่น   

• • • นามเกี่ยวกับคน  เช่นพ่อ แม่ ปู่ ย่า สุกรี เจี๊ยบ ปิ๋ว

    •  นามเกี่ยวกับสัตว์ เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย ปู ปลา

    • นามเกี่ยวกับสิ่งของ

                 - ร่างกาย เช่น มือ หูตา

                 - ของใช้ เช่น ดินสอ แก้ว

                 - ที่อยู่อาศัย เช่น บ้าน ตึก

                 - ธรรมชาติ เช่น ลม น้ำ ไฟ ดิน ดาว

                 - นามที่เป็นนามธรรม เช่น ความดี ความรัก ความชั่ว

2. คำที่ใช้แทนชื่อคน สัตว์ สิ่งของ เรียกว่า คำสรรพนาม เช่น    ผม เธอ ท่านคุณ ข้าพเจ้า

3. คำที่แสดงอาการหรือแสดงสภาพของคำนามหรือคำสรรพนาม เรียกว่า คำกริยา เช่น    นั่ง พูด กิน เดิน อ่าน เที่ยว นอน 4. คำที่ใช้ประกอบคำอื่นให้มีเนื้อความชัดเจนขึ้น เรียกว่า คำวิเศษณ์ เช่น สวย งาม ดี ชั่ว สด

5. คำที่ใช้นำหน้าคำนาม คำสรรพนาม หรือ คำกริยา ที่ทำหน้าที่คล้ายนาม เพื่อบอกให้รู้หน้าที่ ี่หรือตำแหน่งของคำเหล่านั้น เรียกว่า คำบุพบท เช่น   ใน บน ของ ที่ จน    

6. คำที่ใช้เชื่อมคำหรือความให้เป็นเรื่องเดียวกัน เรียกว่า คำสันธาน เช่น     และ จึง ถ้า เพราะ

7. คำที่เปล่งเสียงออกมาเพื่อแสดงความรู้สึกหรืออารมณ์ เรียกว่า คำอุทาน เป็นคำที่เปล่งออกมาโดยมิได้ตั้งใจจะให้มีความหมายประการใด แต่สามารถสื่อให้รู้สึกว่ามีความรู้สึกอย่างไร เช่น    อุ๊ย โอ๊ย เอ๊ะ อพิโธ

คำต่างๆไม่ว่าจะเป็นคำนาม คำสรรพนาม คำกริยา คำวิเศษณ์ คำบุพบท คำสันธาน และคำอุทานจะเข้าประโยคโดยการเรียงคำในประโยค คำใดจะทำหน้าที่อะไร และจะเป็นคำชนิดใดนั้น จะดูได้จากตำแหน่งของคำในประโยค เช่น
คำว่า " ขัน "เราไม่สามารถจะบอกได้ว่าเป็นคำนา คำกริยา หรือคำวิเศษณ์ จนกว่าคำนั้นจะเข้ารูปประโยค เช่น

• • • ไก่ ขันตอนเช้า

    • ฉันลุกขึ้นนำ ขันไปตักน้ำล้างหน้า

    • ฉันเห็นเจ้าปุยเดินมาดูน่า ขัน

   คำว่า " ขัน " เมื่อเข้าประโยคจะบอกหน้าที่ของคำในประโยคว่า ขัน คำแรกเป็นคำกริยา ขัน คำที่สองเป็นคำนาม

 และขันคำที่สามเป็น คำวิเศษณ์