เรื่องมีอยู่ว่า..

ในอดีต บริเวณรอบหมู่บ้านมีต้นไผ่หรือต้นซอขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น จนดูราวกับเป็น "วังของต้นซอ" ชาวบ้านจึงเรียกพื้นที่นี้ว่า “วังซอ” ตามลักษณะของธรรมชาติที่รายล้อม

ต้นซอเป็นไม้พื้นถิ่นที่ชาวบ้านนิยมปลูกไว้ให้ร่มเงา ใช้ประโยชน์จากลำต้นในการสร้างบ้านเรือน ตลอดจนปลูกไว้ประดับตกแต่งภายในบ้าน เพราะเชื่อว่าเป็นไม้มงคล ให้ความร่มเย็นเป็นสุข

จากภูมิปัญญาและความผูกพันกับธรรมชาติแห่งต้นซอ ชื่อของหมู่บ้านจึงถูกตั้งตามสภาพแวดล้อมว่า “บ้านวังซอ” และใช้เรียกขานกันมาจนถึงปัจจุบัน

เรื่องมีอยู่ว่า...

ชุมชนดั้งเดิมของหมู่บ้านแห่งนี้ ตั้งอยู่ที่ราบลุ่มริมลำห้วยแม่ประจันต์ มีชื่อว่า “บ้านเนินหนองพลับ” เป็นถิ่นฐานของชาวไทยทรงดำที่อพยพมาจากตำบลห้วยท่าช้าง

ต่อมาเกิดเหตุน้ำท่วมซ้ำซาก ทำให้ไม่สามารถอยู่อาศัยหรือทำกินได้อีก ชาวบ้านจึงตัดสินใจย้ายชุมชนมายังพื้นที่ดอนใกล้เคียง ซึ่งมีต้นตะคร้อยักษ์ขนาดใหญ่ หลายคนโอบ ยืนต้นแผ่กิ่งก้านให้ร่มเงาอยู่ริมลำห้วย

ต้นตะคร้อจึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของสถานที่แห่งใหม่นี้ และเป็นที่มาของชื่อชุมชนใหม่ว่า “บ้านท่าตะคร้อ” ซึ่งต่อมากลายเป็นชื่อเรียกของตำบล “ท่าตะคร้อ” ในปัจจุบัน

เรื่องมีอยู่ว่า...

ชาวบ้านในพื้นที่แห่งนี้ได้ใช้ “หนองน้ำสาธารณะ” ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางหมู่บ้านเป็นแหล่งน้ำในการดำรงชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการอุปโภคบริโภค หรือเพาะปลูกในวิถีเกษตรกรรม

หนองน้ำดังกล่าวมีลักษณะเป็น “รูปวงรี” โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ สะดุดตาใครหลายคน จึงกลายเป็นที่มาของชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านหนองรี”

เดิมพื้นที่นี้เป็นส่วนหนึ่งของบ้านวังซอ หมู่ที่ 1 ตำบลหนองหญ้าปล้อง อำเภอเขาย้อย ก่อนที่ชุมชนจะเติบโตและแยกตัวออกมาตั้งเป็นหมู่บ้านใหม่ในเวลาต่อมา

เรื่องมีอยู่ว่า..
เดิมพื้นที่บริเวณนี้เป็นป่าเขารกทึบ ไม่มีผู้คนอยู่อาศัย กระทั่งมีชาวบ้านจากตำบลห้วยท่าช้าง เดินทางเข้ามาหาของป่าเพื่อนำไปขาย ต่อมาได้พากันอพยพขึ้นมาเพื่อแสวงหาที่ดินทำกินใหม่

ในช่วงแรกมีผู้เข้ามาตั้งถิ่นฐานเพียง 3 ครัวเรือน ที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย พึ่งพาธรรมชาติและช่วยเหลือเกื้อกูลกัน จึงเป็นที่มาของชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านสามเรือน”

หมู่บ้านแห่งนี้ได้รับการยกฐานะเป็นหมู่บ้านอย่างเป็นทางการเมื่อปี พ.ศ. 2522

เรื่องมีอยู่ว่า...

หมู่บ้านทุ่งเคล็ดเป็นชุมชนที่แยกตัวออกมาจากบ้านหนองรี หมู่ที่ 3 ตำบลท่าตะคร้อ อำเภอหนองหญ้าปล้อง จังหวัดเพชรบุรี

บริเวณพื้นที่ตั้งหมู่บ้านมีต้นไม้ชนิดหนึ่งขึ้นอยู่หนาแน่นบริเวณชายทุ่งนาริมเชิงเขา ซึ่งชาวบ้านเรียกกันว่า “ต้นเคล็ด” จึงพากันเรียกชื่อหมู่บ้านแห่งนี้ว่า “บ้านทุ่งเคล็ด” ตามลักษณะพรรณไม้ที่โดดเด่นในท้องถิ่น และใช้เรียกต่อกันเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

เรื่องมีอยู่ว่า... 

ชุมชนบ้านพุบอนเกิดจากการรวมตัวของกลุ่มชาวบ้านที่แยกมาจากตำบลห้วยท่าช้างและตำบลหนองปรง อำเภอเขาย้อย เข้ามาบุกเบิกที่ทำกินในพื้นที่เชิงเขาซึ่งเป็นที่ราบชัน

ภายในหมู่บ้านมีลำห้วยสายหนึ่งไหลผ่าน เรียกว่า “ห้วยด่าน” และมีหนองน้ำธรรมชาติที่เรียกว่า “พุบอน” ซึ่งรอบหนองน้ำแห่งนี้มีต้นบอนขึ้นอยู่หนาแน่น ชาวบ้านจึงพากันเรียกชื่อหมู่บ้านตามลักษณะเด่นนี้ว่า “บ้านพุบอน” และใช้ชื่อนี้สืบต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน

เรื่องมีอยู่ว่า...

ในอดีตบริเวณนี้เป็นพื้นที่ธรรมชาติที่มี หนองน้ำขนาดเล็ก รายล้อมด้วยพันธุ์ไม้พื้นถิ่น โดยเฉพาะต้นไม้ชนิดหนึ่งที่ชาวบ้านเรียกว่า “มะไฟ” ซึ่งออกผลเป็นช่อคล้ายละไม รสเปรี้ยวอมหวาน และกินได้เมื่อสุกแก่

ด้วยลักษณะเด่นของพื้นที่ที่มีทั้ง หนองน้ำ และ ต้นมะไฟ จำนวนมาก ชาวบ้านจึงเรียกบริเวณนี้ว่า “หนองมะไฟ”

เมื่อกาลเวลาผ่านไป ประชากรเริ่มเพิ่มขึ้น มีการตั้งบ้านเรือนอยู่อาศัยอย่างถาวร จึงใช้ชื่อตามธรรมชาติเดิมนั้นว่า

“บ้านหนองมะไฟ” มาจนถึงปัจจุบัน

เรื่องมีอยู่ว่า...

จากเดิมพื้นที่นี้เป็นส่วนหนึ่งของ หมู่ 2 บ้านท่าตะคร้อ ซึ่งมีประชากรหนาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยจำนวนครัวเรือนที่เพิ่มมากขึ้น จึงได้มีการ แบ่งแยกหมู่บ้าน เพื่อการบริหารจัดการที่สะดวกและทั่วถึงยิ่งขึ้น

พื้นที่ที่แยกออกมาอยู่ทาง ทิศเหนือของบ้านท่าตะคร้อเดิม ชาวบ้านจึงเรียกชื่อใหม่อย่างง่ายและชัดเจนว่า

“บ้านท่าตะคร้อเหนือ”