Irreler Wasserfalle en de Enzbachfall

Waterstand:      +/- 165cm

Temperatuur:   begon met een comfortabele 5 graden maar eenmaal bij de Enzbachfall rond het vriespunt met een ijzig windje

Op 2 februari zijn we met Polo, Bart, Bram en René op stap gegaan naar de Irreler wasserfalle. Het plan was eerst om naar Frankrijk te rijden om daar onze skills te oefenen op een monstergolf, maar de avond van te voren leek het erop dat de golf niet hoog genoeg zou zijn. Eenmaal 's ochtends, met alle freestyle spullen al terug in de kast en de dikke boten op het dak, was Polo zo stom om toch nog even de waterstand te bekijken. En je raadt het al…. die stond super voor een weekendje Frankrijk. Gelukkig kon Bart (die toch niet mee ging) wel lachen om ons verdriet. Enfin, Irreler Wasserfalle stond ook goed en die had ik ook nog niet gevaren plus een dag niet gekajakt is een dag niet geleefd!

Dus vroeg weg om René op te halen, want het is vanuit René nog 250km, ff een minuutje het onderstuk scouten voor degenen die er nog nooit waren geweest en gaan met die banaan! Polo was de hele reis al bezig dat het een ww 3/4 stuk is en dat Nyke de laatste keer daar ging zwemmen, dus het eerste stuk was ik nogal zenuwachtig. Maar na het eerste serieuze vervalletje (een stroming op een rotsblok waar je kei leuk kon boofen) begonnen we allemaal weer te wennen aan onze dikke boten. Na het bovenste stuk, een minder verblokt stuk als daaronder, is er een rustig stukje om te relaxen en je voor te bereiden want daarna komt het stuk onder de brug. Het stuk met het meeste verval. Direct onder de brug is er een verval met rechts in de bocht een keerwater, perfect om te oefenen dus! Bijna direct na het uitvaren van het keerwater versmalt de rivier wat door wat rotsblokken in de linkerkant van de rivier waardoor een lichte s-bocht ontstaat waar je eigenlijk gewoon doorheen word gespoten. Hierna is het feest bijna voorbij op nog wat kleine vervalletjes na voor het uitstappunt. En dat was de eerste keer Irreler weer! Het grote voordeel van de Irreler Wasserfälle is dat het ongeveer 1,5 kilometer lopen is en je dan gewoon nog een keer kan gaan. Een super stuk dus om flink te oefenen.

Iedereen was wel een beetje aan het stunten, maar er is natuurlijk een reden dat ik een stukje moest schrijven. Iemand moest er gaan zwemmen… Gelukkig ik niet. Een Duitse vaarder ging zwemmen en werd gered door Polo. Ondertussen stond ik op de kant en was Polo van alles aan het gebaren. Aangezien ik geen doventolk bij had voor slechtzienden dacht ik wat dichterbij naar het water te lopen waar de steen wat glad was van mos en water. Maar dat is geen zwemmen!!!!

Het was best hard werken als je geen dik water meer gewend bent. En de adrenaline en kou waren best een aanslag op de energiereserves. Dus na vijf keer varen was het weer genoeg geweest. Om de dag in stijl af te sluiten zijn we naar Neuerburg gereden, een plaatsje dertig kilometer stroomopwaarts. Midden in het dorpje ligt de Enzbachfall, een klein watervalletje van ongeveer drie meter. De aanvaart is wat smal maar een boofslag is niet echt nodig omdat het water niet echt recht naar beneden valt. Al met een leuk einde van de dag dus.

Martijn