วัดกลางบ้านน้ำปลีก

ประวัติวัดกลางบ้านน้ำปลีก ต.น้ำปลีก อ.เมือง จ.อำนาจเจริญ

วัดกลางน้ำปลีกเป็นวัดเก่าแก่ยาวนานถึง 230 ปีโดยมีพระครูพิลา เป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งวัดขึ้นมาเมื่อปี พ.ศ.2335 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ.2340 พระที่บวชวัดนี้สังกัดมหานิกายแต่เดิมศาลาวัดเป็นอาคารไม้ยกพื้น ทรงไทยอิสานสมัยก่อนชาวบ้านนิยมเรียนหนังสืออยู่ที่วัด แล้ววัดกลางก็เคยเป็นโรงเรียนประชาบาลเมื่อปี พศ.2459วันเวลาล่วงเลยมาช่วงปี 2500 ถึงยุคของพระครูมา(ญาคูมา)เป็นเจ้าอาวาส เป็นพระที่มีวัติปฏิบัติดีงาม มีผู้คนเลื่อมใสศรัทธามากมาย เป็นช่วงหนึ่งที่วัดมีความรุ่งเรืองตามวิถีอิสานกาลเวลาล่วงเลย ผ่านยุคผ่านสมัย ศาลาไม้หลังเก่ามีความทรุดโทรมตามกาลเวลา พระครูทองอินทร์จึงตกลงกับชาวบ้านสร้างศาลาหลังใหม่ แล้วได้วางศิลาฤกษ์เมื่อปี 2526 แต่วัดก็ซบเซาเงียบเหงา มีเพียงฐานรากและเสาตอม่อ ค้างเติ่งอยู่นานหลายปีพอมาถึงปี 2532 ท่านพระครูวรธรรมมานุวัตน์ (อาจารย์บุญอุ้ม) ได้มาเป็นเจ้าอาวาสที่วัดกลางน้ำปลีก เป็นพระนักพัฒนา ท่านได้เริ่มสานงานต่อ ก่อสร้างโบสศาลาหลังใหม่จนแล้วเสร็จในปี 2538 เป็นช่วงที่วัดกลางมีความเจริญรุ่งเรืองมากส่วนศาลาวัดหลังเก่าที่เป็นไม้ที่มีอายุเก่าแก่ยาวนาน 200 ปี ได้รื้อออกในปี 2534 เป็นที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง เนื่องด้วยที่ดินของวัดมีเนื้อที่ไม่มากนัก มีเพียง 6 ไร่ 3 งาน จึงต้องรื้อศาลาไม้หลังเก่าออก ศาลาอุโบสถหลังใหม่สร้างด้วยวัสดุคอนกรีตเสริมเหล็ก ประดับด้วยกระเบื้องเซรามิกหมดทั้งหลัง เป็นโบสเซรามิกหลังแรกหลังเดียวของจังหวัดอำนาจเจริญ ที่มีความสวยงามไม่เหมือนใคร สื่อสะท้อนให้เห็นว่าคนบ้านน้ำปลีกมีความเลื่อมใสศรัทธา สงบสุขร่มเย็นในร่มโพธิ์แห่งพุทธศาสนาในศาลาอุโบสถมีพระประธานองค์ใหญ่ ให้คนกราบไหว้บูชา รวมถึงมีจิตรกรรมฝาผนังเล่าเรื่องราวพุทธประวัติปางต่างๆแต่ก่อนนี้วัดกลางเคยมีพระพุทธรูปทองคำเก่าแก่ เป็นพระคู่บ้านคู่เมือง แต่มีกลุ่มนักล่าของเก่าเป็นโจรใจบาปมาขโมยไปในช่วงปี พ.ศ.2520 ทำให้ชาวบ้านรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก พากันร่วมแรงใจออกตามหาร่วมกับเจ้าหน้าที่บ้านเมือง ตามหาทุกเบาะแสต่างๆ กลุ่มผู้ร้ายที่เคยแซกซึมเข้ามาในหมู่บ้านขณะนั้น ก็หายหัวติดตามตัวไม่ได้ ตามหาพระพุทธรูปเก่าแก่อยู่นานหลายปีแต่ก็ไร้วี่แวว ไม่ได้พระของเรากลับคืนมาอีกเลยต่อมาปี พ.ศ. 2546 ชาวบ้านได้ร่วมกันสร้างมหากุศลครั้งใหญ่อีกครั้ง โดยมีการร่วมบุญร่วมแรงศรัทธา สร้างมหาเจดีย์สูงใหญ่เสียดฟ้าสวยงามมาก มีนามว่า " พุทธเจดีย์สิตตฉัตรมหามงคล "

โดยภายในเจดีย์ได้บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อปี 2548 ซึ่งได้รับพระราชทานมาจาก สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่19 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ความยิ่งใหญ่อลังการของวัดกลางน้ำปลีกได้ถูกกล่าวขาน สิบบ้านส่าห้าบ้านลือ ถึงความความสวยงามโดดเด่น เป็นที่เชิดหน้าชูตาให้กับชุมชน สร้างความภาคภูมิใจปิติยินดี ให้กับพวกเราลูกหลานชาวบ้านน้ำปลีกอย่างสุดซึ้ง

ข้อมูล เนื้อหา เรื่องราว เขียนโดย นายนิติโชค ธรรมวรีย์

ภาพถ่าย/ภาพประกอบ โดย เจ้านาย น้ำปลีก

อ้างอิงข้อมูลจาก : https://www.facebook.com/groups/183533238469436/user/100008155905702/