ศาสตร์พระราชา คือ การน้อมนำพระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ที่พระราชทานแก่ปวงชนชาวไทยมากำหนดเป็นหลักในการปฏิบัติเป็น“ศาสตร์ของแผ่นดิน” เป็น “สายใยแห่งความรักและความห่วงใย” โดยสาระสำคัญที่เป็นหัวใจของศาสตร์พระราชา คือ ศาสตร์แห่งการพัฒนา ศาสตร์แห่งการครองตน เพื่อเป็นแบบปฏิบัติ และตัวอย่างที่ดี และศาสตร์แห่งการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสงบสุข ในศาสตร์พระราชา มีหลักวิชาต่างๆ ทั้งสังคมศาสตร์และวิทยาศาสตร์ปนกันอยู่ เพราะไม่ใช่ศาสตร์ที่ใช้สอบหรือ ได้รับปริญญาแต่เป็นสิ่งที่พัฒนาประเทศ (เดชา ปุญญบาล, 2560) ศาสตร์พระราชาของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ซึ่งสามารถสรุปได้ ว่า องค์ความรู้สาคัญที่ทรงศึกษา สั่งสม พัฒนา เพื่อการพัฒนาประเทศให้ประชาชนอยู่ดีกินดีมีความสงบสุข ตั้งอยู่ บนพื้นฐานของกิจที่ทรงทำตามคำที่ทรงแนะ/สอนจากพระประสบการณ์3 มิติคือ มิติที่ 1 ศาสตร์แห่งการพัฒนา มิติที่ 2 ศาสตร์แห่งความประพฤติการครองตนในสังคมอย่างสงบสุข มิติที่ 3 ศาสตร์แห่งการอยู่ร่วมกัน ปรองดอง และสงบสุข ซึ่งมีพื้นฐานมากจาก

 3 ป. ได้แก่ปฏิบัติปริยัติและปฏิเวธ