Belagua - Izaba

Goierritik Belaguara. Han, Belaguako Anjel Oloron aterpetxetik abiatu gara eguraldi bikainarekin. Jende gehiago ere badago aterpe inguruan, gu bezala mendiak erakarrita. Ganadu asko dabil, baina denak han utzita ekin diogu gaurko ibilaldiari. Izaba dugu gaurko helmuga eta harantz bideratu ditugu gure urratsak.

Ganaduak erabilitako bidezidorretatik goaz, hain zuzen. Belarra nahiko hazia dagoenez gero, bidea markatzen duten hesolatxoak ezkutuan daude eta horrek zaildu egiten du bide egokia aukeratzen. Aurrean dugun ikuspegiak, ordea, oztopo guztiak gainditzen laguntzen digu.

Inguruko edertasuna aprobetxatuz, taldearen lehen argazkia atera dugu. Gure atzean, besteak beste, Keleta (1.904 m), Kartxela (1.979 m) edota Binbaleta (1.757 m) mendiak ditugu. Pirinioetan gabiltza eta edonora begiratuta ere mendiak ageri zaizkigu, eguzkitan distiratsu, mendizaleon gozamenerako.

Arrakogoitiko lepora hurbildu garenean, agian irailean gertutik bisitatu ahal izango dugun Kakuetako arroila ikusi dugu, baina goiko mendietatik begiratuta. Irailean beste ikuspegi bat eskainiko digu, noski. Behiak eta zaldiak,  ganadu ugari topatu dugu lepoan. Hauek ere ederki daude, eguraldi bikain honekin.

Tarteka egokitu zaigu bide estu eta malkartsuagoetan ibiltzea. Tentuz ibili behar izaten da holakoetan, pausua gaizki emanez gero, amildegian behera erortzeko arriskua ere bai baitago. Ganadua ere ibiltzen da bide horietan, baina haiek lau hanka dituzte eta, beraz, gu baino egonkortasun handiagoa ere bai. Dena dela, inolako arazorik gabe jarraitu ahal izan dugu aurrera.

Atzera begiratu eta a ze ikuspegia. Belaguako ibarra batetik eta abiatu garen aterperainoko errepidea ere bai. Tokitan gelditu da! Pirinioetako mendiak bestetik; Kortelaplana (1.777 m) aterpetxearen ezkerraldera, eta beste mordo bat atzean eta eskuinaldean. Auñamendi (2.504 m), besteak beste.

Lehen aipatutako Kortelaplana ezkerraldean eta Txamantxoia (1.941 m) eskuinaldean. Tartean, berriz, besteak beste Auñamendi, Añelarra (2.357 m), Hiru Erregeen Mahaia (2.446 m), Petrechema (2.371 m), Acherito (2.374 m) edo Bisaurín (2.670 m). A ze gozatua hartu duten gure begiek.

Nahiko bide erosoa izan dugu orain arte, baina iritsi zaigu aldapan gora hasteko tenorea ere. Orain ez dago atzeko mendiei begira egoterik; hortzak estutu eta behetik gora egin behar gaurko mendi tontorreraino igotzeko. Larrondora heltzean (1.703 m), arnasa lasaitu eta berriro panoramikaz gozatzeko aukera izan dugu. Bada zer ikusia!

Garai batean Zuberoako espartin lantegietara joaten ziren emakumeen (Enarak) edota kontrabandisten bidetik gabiltza. Baina azken hauek ez bezala, guk ez dugu ezkutuan ibili beharrik. Eta inguruko edertasunik ere ez dugu ezkutatu nahi.

Mendi tontorrekoak amaituta, beherako bideari ekiteko ordua iritsi zaigu.

Orain arte eguzkitan ibili gara, baina goitik beherakoan basoetako itzala izan dugu bidelagun zenbait tartetan. Pagadiak, pinudiak, baita biak nahasian dituzten basoak ere. Kontrabandisten pasabidetik behera, berriz, goitik beherakoan malda handia izan dugu eta lanak eman dizkigu Izabara heldu arte. Izan ere, aldapaz gain, eguzkiak berotu egiten du eta azkenerako nekeak ere nahi baino gehiago eragin digu.

Denok ondo amaitu dugu, ordea, eta gustura joan gara Espartza Zaraitzuko Murkuzuria kanpinera bazkaltzera (www.campingmurkuzuria.es).