ความเป็นมา
ตำบลสิงโตทอง เป็นหนึ่งใน 10 ตำบล ของอำเภอบางน้ำเปรี้ยว เดิมขึ้นกับตำบลหมอนทอง และแยกเป็นตำบลตำบลสิงโตทอง สภาพดั้งเดิม เป็นป่าพรุ รกชัฏ อุดมสมบูรณ์ด้วยป่าแขม หนองน้ำ บึงธรรมชาติ เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า เช่นเสือและช้าง ต่อมาสมัยรัชการที่ 5 ได้มีการปฏิรูประบบชลประทาน มีการขุดคลองส่งน้ำจนสามารถทำนาได้ การคมนาคมก็สะดวกยิ่งขึ้นเพราะสามารถเชื่อมเข้ากับคลองแสนแสบได้ ชาวมุสลิมที่อยู่ย่านหัวหมาก คลองตัน หนองจอก มีนบุรี จึงอพยพเข้ามาตั้งบ้านเรือนพร้อมจับจองที่ทำนา และในช่วงปลายสงครามโลกครั้งที 2 ได้มีกลุ่มชาวจีนกลุ่มหนึ่งได้เข้ามาตั้งรกราก และต่อมาได้เป็นคหบดีของตำบลสิงโตทอง มีกิจการโรงสีขนาดใหญ่ของอำเภอบางน้ำเปรี้ยว รับซื้อข้าวเปลือก และสีเป็นข้าวสารส่งออกต่างประเทศ และในปี 2515 ได้แยกออกจากตำบลหมอนทอง ได้ตั้งชื่อตามบึงใหญ่ที่ไหลผ่านตำบลสิงโตทอง คือบึงสิงโต และให้คล้องจองกับตำบลหมอนทอง จึงเติมชื่อ “ ทอง “ ตามท้ายสิงโต จึงชื่อตำบลสิงโตทองมาจนถึงปัจจุบัน
ที่ตั้งและอาณาเขต
องค์การบริหารส่วนตำบลสิงโตทอง ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของอำเภอบางน้ำเปรี้ยว มีทางหลวงหมายเลข นย 3001 สายบางน้ำเปรี้ยว - องครักษ์ มีเนื้อที่ประมาณ 34 ตารางกิโลเมตร หรือคิดเป็น 21,781 ไร่ มีอาณาเขตติดต่อกับตำบลใกล้เคียง ดังนี้
ทิศเหนือ ติดต่อกับ ตำบลดอนเกาะกา
ทิศใต้ ติดต่อกับ ตำบลหมอนทอง
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ ตำบลโยธะกา
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ ตำบลดอนฉิมพลี
ลักษณะภูมิประเทศ
ตำบลสิงโตทอง มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล ปานกลางเฉลี่ย 69.42 เมตร เป็นที่ราบลุ่มเหมาะแก่การเพาะปลูก มีแหล่งน้ำที่สำคัญ คลอง 19 และ คลอง 20
ลักษณะภูมิอากาศ
สภาพภูมิอากาศของตำบลสิงโตทอง เป็นแบบเขตเมืองร้อน หรืออากาศร้อนชื้นแถบเส้นศูนย์สูตร อุณหภูมิจะสูงเกือบตลอดปี โดยเฉพาะช่วงเดือนมีนาคม – พฤษภาคม ในเดือนเมษายนจะร้อนที่สุด เดือนที่มีอุณหภูมิต่ำสุดคือเดือนธันวาคม ส่วนฤดูกาลแบ่งออกเป็น 3 ฤดูกาล
ฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่ กลางเดือนกุมภาพันธ์ – กลางเดือน พฤษภาคม
ฤดูฝน เริ่มตั้งแต่ กลางเดือนพฤษภาคม – กลางเดือนตุลาคม
ฤดูหนาว เริ่มตั้งแต่ กลางเดือนตุลาคม – กลางเดือนกุมภาพันธ์
จำนวนประชากรในตำบล
จำนวนประชากรทั้งหมด จากสำนักทะเบียนอำเภอบางน้ำเปรี้ยว แยกเป็นรายพื้นที่ระดับหมู่บ้าน ดังนี้