๑. การเลี้ยงไก่แบบอินทรีย์

ชุมชนบ้านทุ่งคาได้มีการเลี้ยงไก่แบบอินทรีย์หรือการเลี้ยงไก่แบบธรรมชาติโดยมีการเลี้ยงปลวกไว้สำหรับให้ไก่กิน ซึ่งปลวกสายพันธ์นี้ชอบอาศัยอยู่กับต้นไม้ไม่มีอันตรายต่อบ้านเรือน หรือชาวบ้านเรียกว่า “ตัวเครง” และเศษผักเศษอาหารที่หาได้ในครัวเรือนและปล่อยให้หากินตามธรรมชาติลดความเครียดให้กับไก่ทำให้ไก่เจริญเติบโตได้ดี สามารถลดต้นทุนการเลี้ยง และมีคุณค่าทางโภชนาการปลอดสารพิษตกค้าง

๒. การเลี้ยงปลาดุก

เป็นการเลี้ยงปลาดุกในบ่อซีเมนต์ให้กินปลวกลดต้นทุน ใช้การนำน้ำจากการเลี้ยงปลามาทำการเกษตรแบบผสมผสานมารดน้ำพืชผักในแปลงเดียวกันเป็นการทำการเกษตรแบบเกื้อกูลกัน

๓. การปลูกพริกไทย

พริกไทย เป็นส่วนผสมที่จำเป็นในการประกอบอาหารในท้องถิ่นจึงเป็นที่นิยมในการรับประทานสามารถสร้างรายได้ให้กับชุมชนสามารถเก็บขาย เป็นรายวัน รายสัปดาห์ รายเดือน กับการปลูกพริกไทย ๘๐ พุ่ม มีรายได้ประมาณเดือนละ ๑๒,๐๐๐ บาท สามารถทำค้างพริกไทยจากวัสดุธรรมชาติเช่นต้นไม้ เสาไม้เก่า และการปลูกแบบคอนโดคือการใช้กระถางยางล้อรถยนต์ปลูกให้สูงเพื่อเป็นการหนีน้ำ และใช้เศษพืชต้นหญ้าต่างคลุมต้นพริกไทยและใช้น้ำหมักจากจาวปลวกเป็นตัวย่อยสลายและยังเป็นปุ๋ยบำรุงดิน

๔. เทคนิคในการทำน้ำหมักชีวภาพมาใช้ในการเกษตร

การปลูกพืชแต่ละชนิดย่อมต้องการปุ๋ยหรือสารอาหารที่แตกต่างกันเช่น พืชกินใบ พืชดอก พืชผล ชุมชนจึงเกิดการเรียนรู้การทำน้ำหมักหลายๆสูตรมาใช้ในการทำเกษตรทดลองใช้และสังเกตจดบันทึกสิ่งที่เปลี่ยนแปลงถือเป็นการวิจัยชาวบ้าน มีการทำน้ำหมักสูตรต่างๆ ใช้ในการเกษตรที่คิดค้นขึ้นมาเองเช่นการทำน้ำหมักจากวัสดุธรรมชาติที่หาได้ง่ายในท้องถิ่น เช่นจาวปลวก หัวปลาซึ่งมีเฉพาะชุมชนที่มีการทำการประมงในหมู่ที่๕ ราคาถูกและมีประโยชน์ต่อพืชมหาศาล และยังศึกษาสูตรใหม่ที่ได้รับการเผยแพร่จากการไปศึกษาดูงานและค้นคว้าทางสื่อเทคโนโลยีที่ทันสมัย