ภูมิปัญญาท้องถิ่นเป็นสิ่งที่ชุมชนได้สั่งสมประสบการณ์ใช้สติปัญญาในการปรับตัวเพื่อการดำรงชีพท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่มีความแตกต่างกันในแต่ละสังคมและวัฒนธรรมจึงมีการสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ อันเป็นรูปธรรม เพื่อตอบสนองความต้องการในการใช้สอยดำรงชีพ อย่างไรก็ตามในปัจจุบันการใช้ผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจักสานโดยตรงในชีวิตประจำวันลดน้อยลง มีการปรับเปลี่ยนไปใช้ประโยชน์ด้านอื่น ๆ มากขึ้น มีการพัฒนารูปแบบและขนาดให้แตกต่างไปจากเดิมเหมาะสมกับประโยชน์ใช้สอยตามการเปลี่ยนแปลงของสังคมผลิตภัณฑ์จักสานในอดีตส่วนใหญ่ ใช้วัสดุที่หาได้จากธรรมชาติ เช่น เชือกกล้วย ไม้ไผ่ ซึ่งเป็นวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรที่หาได้ง่าย สามารถนำมาใช้ ในการจักสานผลิตภัณฑ์ต่าง ๆได้ แต่เนื่องจากผลิตภัณฑ์จากวัสดุธรรมชาติไม่ค่อยมีความคงทน ขึ้นราง่าย จึงมีการนำวัสดุอื่นที่มีความทนทานมาใช้จักสานผลิตภัณฑ์แทนเชือกกล้วยอาทิเช่น เชือกมัดฟาง เป็นต้น

“เชือกมัดฟาง” เป็นวัสดุทางเลือกใหม่สามารถนำมาใช้แทนเชือกกล้วยได้เป็นเชือกที่ได้จากการสังเคราะห์มีความเหนียว คงทนมาก ลักษณะคล้ายเชือกกล้วย สีสันหลากหลายและมีขนาดที่แตกต่างกันออกไปสามารถนำมาทำ เป็นผลิตภัณฑ์ในรูปแบบต่าง ๆ โดยการถัก สาน มัด ผูก หรือตัดเย็บ ผสมผสานกับการใช้วัสดุอื่น เช่น ไม้ พลาสติก โครงเหล็ก ผ้า เป็นส่วนประกอบ ผลิตภัณฑ์จักสานเชือกมัดฟางที่ทำขึ้นด้วยฝีมือมนุษย์ส่วนใหญ่เป็นผลงานที่เปี่ยมไปด้วยคุณภาพ ทั้งเรื่องของรายละเอียด ลวดลาย มีความแข็งแรงทนทาน สีสัน ความสวยงาม ความประณีต ที่ผู้สรรค์สร้างได้ใส่ใจลงไปในผลงานแต่ละชิ้นจนออกมาเป็นงานที่ดีมีคุณภาพ ทั้งยังสามารถซักทำความสะอาดได้ และยังเป็นการใช้ทรัพยากรร่วมกันในการแก้ปัญหาพัฒนางานเพื่อให้บรรลุตามวัตถุประสงค์และเป้าหมายการได้รับผลประโยชน์ร่วมกันเป็นสิ่งที่ตอบโจทย์ความต้องการมากที่สุด