ความเชื่อการทำบุญเดือน 10 

         ความเชื่อหลักของการทำบุญเดือน 10 คือ การอุทิศส่วนกุศลให้บรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว ซึ่งเชื่อว่าในช่วงเดือน 10 นี้ ปู่ ย่า ตา ยาย และญาติพี่น้องที่ตายไปแล้วจะได้รับการปล่อยตัวจากนรกภูมิให้ขึ้นมาขอส่วนบุญจากลูกหลานในโลกมนุษย์ โดยเฉพาะในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 10 คือ วันรับตายาย และวันแรม 15 ค่ำ เดือน 10 คือ วันส่งตายาย ลูกหลานจึงจัดทำอาหารคาว หวาน และสิ่งของจำเป็นต่างๆ เพื่อนำไปทำบุญถวายพระที่วัด และตั้งเปรตอุทิศส่วนกุศลให้  

ความเชื่อเกี่ยวกับพิธีกรรม

 วันรับตายาย (วันแรม 1 ค่ำ เดือน 10)

           วันที่เชื่อว่าวิญญาณของบรรพบุรุษ (เปรต) จะเดินทางมาถึงโลกมนุษย์ เพื่อมารับส่วนบุญจากญาติที่ยังมีชีวิตอยู่ 

วันส่งตายาย (วันแรม 15 ค่ำ เดือน 10):

          วันที่เชื่อว่าวิญญาณของบรรพบุรุษจะกลับไปยังนรกภูมิ ลูกหลานจึงจัดทำบุญใหญ่กว่าในวันรับตายาย เพื่อส่งดวงวิญญาณกลับไป

การจัดหมูรับ (หมับรับ):

     การจัดเตรียมสำรับอาหาร ขนม ผลไม้ และสิ่งของจำเป็นต่างๆ ใส่ภาชนะ เพื่อนำไปถวายพระสงฆ์และอุทิศส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับ 

ขนม 5 อย่าง

ขนมสำคัญในหมูรับ ได้แก่ ขนมลา ขนมพอง ขนมดีซำ ขนมกง และขนมบ้า ซึ่งมีความหมายแทนสิ่งต่างๆ ที่บรรพบุรุษจะใช้ในโลกหน้า เช่น ขนมพองแทนแพ ขนมลาแทนเครื่องนุ่งห่ม 

การชิงเปรต:

     ในช่วงวันส่งตายาย หลังจากถวายอาหารพระแล้ว จะมีการนำอาหารบางส่วนไปตั้งไว้ที่ "หลาเปรต" เพื่อให้ผู้คน (โดยเฉพาะเด็กๆ) เข้าไปแย่งชิง เพื่อเชื่อว่าคนที่ได้กินของที่เหลือจากการเซ่นไหว้จะได้บุญแรง เป็นสิริมงคลแก่ครอบครัว 

ความหมายแฝงทางวัฒนธรรม

ความกตัญญูกตเวที:

   เป็นการแสดงความเคารพและความผูกพันระหว่างผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่กับบรรพชนที่ล่วงลับไปแล้ว 

งานบุญประจำปี:

              เป็นโอกาสที่ครอบครัวจะได้กลับมารวมญาติพี่น้องเพื่อทำบุญร่วมกัน 

การเฉลิมฉลองผลผลิตทางการเกษตร:

      เป็นประเพณีที่เชื่อมโยงกับช่วงปลายเดือน 10 ที่เป็นฤดูเก็บเกี่ยวผลผลิตทางการเกษตร 

             งานบุญเดือนสิบ และประเพณีชิงเปรต ของคนใต้ทุกปีจัดขึ้นโดยถือเอาวันแรม 1 ค่ำ เดือน 10 เป็นวัน “รับเปรต” และวันแรม 15 ค่ำ เดือน 10 เป็นวัน “ส่งเปรต” เชื่อกันว่า บรรพบุรุษและญาติพี่น้องที่ล่วงลับ จะกลับมาขอส่วนบุญจากลูกหลาน โดยทุกบ้านเตรียมอาหารคาว หวาน ไปวัด เพื่อนำไปถวายพระ ส่วนหนึ่งถูกแบ่งออกมาจากของทำบุญ เพื่อเตรียมเป็นอีกสำรับเรียกว่า “หมรับ” หลังจากถวายภัตตาหารเพลพระแล้ว หมรับจะถูกนำไปวางไว้บริเวณวัด หรือ ภายนอกวัด หรือตั้งศาลา เพื่อแผ่ส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับ เรียกว่า “ตั้งเปรต”

ข้อมูลได้มาจาก  Google