ขนมญี่ปุ่นไดฟูกุ

ที่ญี่ปุ่น มีเรื่องเล่าว่า ขนมไดฟุกุ มาจากขนมชนิดหนึ่งเรียกว่า “อุซึระโมจิ” (鶉餅:うずらもち) หรือ “โมจินกกระทา” เพราะมีชิ้นใหญ่ ยาว และรูปร่างเหมือนนก

ในสมัยเอโดะ ปี 1771 (หลังกรุงศรีอยุธยาแตกครั้งที่สองได้ 4 ปี) ที่เมืองโคะกาว่า (เขตบุนเคียวของกรุงโตเกียวในยุคปัจจุบัน) ขนมโมจินกกระทา ได้ถูกปั้นให้มีขนาดเล็กลง และเพราะว่าไส้ทำจากถั่วแดงกวนผสมน้ำตาล ทำให้อยู่ท้องได้นาน จึงถูกเรียกว่า “ฮะระฟุโตะโมจิ” (腹太餅) แปลว่า โมจิที่ทำให้ท้องป่อง (腹:ท้อง, 太:ป่อง ขยาย, 餅:โมจิ) และ “ไดฟุกุโมจิ” (大腹餅) แปลว่า โมจิที่ทำให้ท้องโต (大:โต, 腹:ท้อง, 餅:โมจิ)

กาลเวลาผ่านไป เพื่อความเป็นศิริมงคล คนญี่ปุ่นก็ได้เปลี่ยนตัวอักษรคันจิ ของคำว่า ไดฟุกุ โดยเปลี่ยนตัว ฟุกุ (腹) ที่แปลว่า “ท้อง” ให้เป็นตัว ฟุกุ (福) ที่แปลว่า “โชคดี” และแล้ว…ตัวอักษรคันจิของคำว่า ไดฟุกุโมจิ ก็เปลี่ยนจาก 大腹餅 เป็น 大福餅 ทำให้ขนมไดฟุกุในปัจจุบัน มีความหมายว่า “โมจิที่ทำให้โชคดีมาก” นั่นเอง

ขั้นตอนการทำขนมไดฟูกุ

1. นำแป้งข้าวเหนียวและข้าวเจ้า และน้ำใส่ในชามผสม คลุกเคล้าให้เข้ากัน

2. นำเข้าไมโครเวฟ 2-3 นาที เมื่อเสร็จแล้วนำออกมาคนให้สุกทั่วกันแล้วนำเข้าไมโครเวฟอีกรอบใช้เวลาเท่าเดิม ทำซ้ำแบบนี้ 3 รอบ

3. เมื่อแป้งสุกดีแล้วนำมาแบ่งเป็นก้อนเท่าๆ กัน ขนาดของแป้งจะตามขนาดของสตอเบอร์รี่