วัดกลาง

วัดกลาง ตั้งอยู่ที่ถนนนครเขื่อนขันธ์ ตำบลบางพึ่ง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย อาณาเขตทิศเหนือติดกับที่ดินเอกชน ทิศใต้ติดกับถนนนครเขื่อนขันธ์ ทิศตะวันออกติดกับคลองลัดหลวง ทิศตะวันตก ติดกับที่ดินเอกชน

วัดกลางสร้างเมื่อ พ.ศ.2378 โดยชาวมอญหมู่บ้านฮะเริ่น สร้างขึ้นร่วมกับชาวบ้านตาบ้านตันเจิน แล้วได้รับพระราชทานนามว่า “วัดเกริง” ภาษาสามัญแปลว่า “คลอง” เดิมวัด เกริงมีพระภิกษุจำพรรษา 3 คณะ คือ คณะหะกาว คณะแพ่ฮะเริ่น คณะตะวันออก ต่อมาสมเด็จพระมหาสมณเจ้าให้ยุบเลิกวัดเชียงใหม่และรวมเข้ากับวัดกลางก่อนปี พ.ศ. 2469 วัดกลางได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2418 ได้ผูกพัทธสีมาเมื่อ พ.ศ. 2418 และได้รบพระราชทานวิสุงคามสีมาใหม่เมื่อ วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2522

ภายในวัดมีอาคารเสนาสนะ ดังนี้ พระอุโบสถสร้างเมื่อ พ.ศ. 2460 กุฎีสงฆ์ หอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญ สำหรับ ปูชนียวัตถุนอกจากมีพระประธานในอุโบสถแล้วยังมีเจดีย์อีก 3 องค์