คนล้านนาโบราณนิยมนำสาดแหย่งนี้ปูไว้กลางเติ๋นบ้านใช้รับแขก ปูนอนในฤดูร้อน เวลากลางวันปูสาดนี้แล้วรดน้ำให้ชุ่ม เวลานอนจะเย็นสบายดี ใช้นิยมปูลานวิหารเพราะว่าเรียบและทนนานต่อการใช้งานและเป็นสาดที่ไม่ต้องย้อมสี  น่าเสียดายว่าภูมิปัญญาคนโบราณในยุคปัจจุบันหาคนที่สานสาดชนิดนี้น้อยมาก เพราะมีสาด(เสื่อ)น้ำมันลายสวยจากต่างประเทศเข้ามาแทนเกือบหมด คงอีกไม่นานที่สาดแหย่งจะกลายเป็นตำนานให้ได้กล่าวถึง หากต้องการให้สาดแหย่งยังจะอยู่คู่สังคมคนบ้านเรา อย่าลืมอุดหนุนสาดแหย่ง  นำกลับมาใช้ให้สืบต่อๆกันไป