การแต่งกายแบบไทลื้อ

ในช่วงเวลา ๓ ทศวรรษที่ผ่านมา เกิดกระแสการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมไทยอย่างแพร่หลาย ความนิยมในการใช้ผ้าทอพื้นเมืองของไทย ทำให้เกิดการฟื้นฟูการทอผ้าพื้นเมืองขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งทั่วทุกภูมิภาคของประเทศไทย เพื่อตอบสนองต่อความต้องการของผู้ใช้ผ้าทอในยุคปัจจุบัน ตลอดจน กลไกการตลาด ในเรื่องราคาและความนิยมของผู้บริโภค ทำให้กลุ่มทอผ้าแต่ละกลุ่มเกิดการเลียนแบบรูปแบบของผ้าทอซึ่งกันและกัน จนทำให้ผ้าทอในแต่ละแห่งสูญเสียเอกลักษณ์ดั้งเดิมของตนเองไป โดยเฉพาะผ้าทอเทคนิคเกาะล้วงของไทลื้อในประเทศไทย เกิดปัญหาการที่ชุมชนไทลื้อแต่ละกลุ่มทอผ้าเป็นลวดลายที่ได้รับความนิยมของตลาด จนลืมลวดลายและสีสันอันเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง เกิดภาวะสินค้าล้นตลาดจนอาจจะต้องเลิกทอผ้าไปในที่สุด ทำให้ขาดการสืบทอดมรดกวัฒนธรรมของไทลื้อแต่ละกลุ่ม ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง