พระยาศรีสุนทรโวหาร
เดิมชื่อน้อย เกิดเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2365 ที่บ้านคลองโสธร อำเภอเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา เป็นบุตรของนายทองดีและนางบัว เมื่ออายุ 6-7 ปี เริ่มเรียนหนังสือไทยกับพระพี่ชายคนโตซึ่งจำพรรษาที่วัดโสธร อายุ 13 ปี ได้ย้ายไปอยู่กับสามเณรทัด (น้าชาย) ที่วัดสเกษ (วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร) อายุ 14 ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร ในปี พ.ศ. 2386 เมื่ออายุ 21 ปี ได้อุปสมบท และเมื่อบวชได้ 3 พรรษา สอบได้เปรียญธรรม 5 ประโยค พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงโปรดเกล้าฯ ให้บูรณปฏิสังขรณ์วัดทั้งพระอารามและสร้างภูเขาทอง

ต่อมาทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระยาศรีสุนทรโวหารเป็นพระอาจารย์ถวายพระอักษรสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหา วชิรุณหิศสยามมกุฎราชกุมาร  และสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ  เจ้าฟ้าวชิราวุธ  รวมทั้งพระเจ้าลูกยาเธอพระองค์อื่นๆ ด้วย  และใน พ.ศ. 2430 พระยาศรีสุนทรโวหารได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เป็นองคมนตรี  และได้รับราชการสนองพระเดชพระคุณด้วยดีตลอดมา พระยาศรีสุนทรโวหารถึงแก่อนิจกรรมในพ.ศ. 2434  อายุได้ 70 ปี

พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) (5 กรกฎาคม พ.ศ. 2365 - 16 ตุลาคม พ.ศ. 2438) เป็นชาวฉะเชิงเทรา ท่านได้รับสมญาว่าเป็นศาลฎีกาภาษาไทย เป็นผู้แต่งตำราเรียนชุดแรกของไทย เรียกว่า "แบบเรียนหลวง" ใช้สอนในโรงเรียนพระตำหนักสวนกุหลาบ และหนังสือกวีนิพนธ์ที่มีคุณค่าอีกหลายเรื่อง งานชิ้นสำคัญชิ้นหนึ่ง คือท่านได้รับแต่งตั้งให้เป็น แม่กองตรวจโคลงบรรยายประกอบรูปภาพเรื่อง "รามเกียรติ์" รอบระเบียงพระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม เมื่อครั้งกรุงรัตนโกสินทร์ครบรอบ 100 ปี และตัวท่านเองก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้แต่งด้วยท่านหนึ่ง