โครงการ ชุมชนแห่งการเรียนรู้ “ชุมชนคนทอหูก” ของ กศน.ตำบลยางเนิ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ มีเป้าหมายเพื่ออนุรักษ์ สืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นงานศิลปะหัตถกรรมการทอผ้าด้วยกี่กระตุก  ขยายองค์ความรู้ศิลปะหัตถกรรมการทอผ้าด้วยกี่กระตุกเป็นแหล่งเรียนรู้ในชุมชน ควบคู่ไปกับการสร้างอาชีพสร้างรายได้ 

โครงการ ชุมชนแห่งการเรียนรู้ “คนรักข้าวกล้อง” ของ ศกร.ระดับตำบลหนองแฝก อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ เป้าหมายสำคัญของการขับเคลื่อน คือ การสร้างการเรียนรู้และการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนการบูรณาการภูมิปัญญาท้องถิ่นเข้ากับความรู้สมัยใหม่การยกระดับผลิตภัณฑ์ชุมชนให้มีคุณค่าและการสร้าง "ชุมชนแห่งการเรียนรู้" ที่เข้มแข็งและพึ่งพาตนเองได้ กระบวนการทำงาน เริ่มจากการประชุมวางแผนร่วมกับชุมชน ต่อยอดด้วยการพัฒนาเทคนิคการปลูกและการแปรรูปข้าวกล้องพร้อมทั้งจัดอบรมด้านการปลูกข้าวอินทรีย์ การทำบรรจุภัณฑ์ เช่น การสานตะกร้าลายใบไม้และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ถอดบทเรียนเพื่อนำไปต่อยอดผลิตภัณฑ์ในอนาคต  ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นได้ด้วยพลังของคนในชุมชน ร่วมกับความสนับสนุนจากภาคีเครือข่ายต่าง ๆไม่ว่าจะเป็นมหาวิทยาลัยแม่โจ้ มทร.ล้านนาสวทช. กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรมและเทศบาลตำบลหนองแฝก ที่ช่วยเสริมสร้างองค์ความรู้และเชื่อมโยงการพัฒนาอย่างยั่งยืน  ชุมชนคนรักข้าวกล้อง ไม่เพียงเป็นแหล่งผลิตอาหารเพื่อสุขภาพแต่ยังเป็นแหล่งเรียนรู้แห่งการพึ่งพาตนเองและต้นแบบของการพัฒนาชุมชนที่ก้าวสู่อนาคตอย่างมั่นคง

     ป่าบง หมายถึงป่าไผ่ วิถีชีวิตของชาวบ้านป่าบงส่วนใหญ่ จะมีความผูกพันกับไม้ไผ่กันมาหลายชั่วคน เครื่องมือเครื่องไม้อุปกรณ์ในการดำเนินชีวิตต่างๆ ล้วนแต่จะผลิตมาจากไม้ไผ่ทั้งสิ้น ในยามว่างเว้นจากการทำนาทำไร่ คนเฒ่าคนแก่ก็จะเหลาตอก สานกระบุงตะกร้าไว้ใช้เอง แล้วนำไปยังหมู่บ้านอื่นๆ จนจักสานบ้านป่าบง ของบ้านแม่เขียว ข้องหลวง ได้รับการยกย่องให้เป็นหมู่บ้านผลิตสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ ในด้านการจักสานของอำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ “ฝรั่งเค้าว่างานจักสานของบ้านเรา นี่คืองานมีชีวิต” ป้าสุข – ทองสุข แก้วสมุทร ทายาทรุ่นที่ 3 ของกลุ่มจักสานบ้านป่าบง ยิ้มอย่างอารมณ์ดี ขณะที่มือป้าสุขก็ทำงานไปอย่างคล่องแคล่ว ภาษาเมืองง่ายๆ ถ่ายทอดเรื่องราวความเป็นมาของแม่เขียว ข้องหลวง  “ยายเขียว เป็นแม่ของป้าสุขเอง เมื่อก่อนยายเขียวจะสานข้องดักปลาที่เป็นของใช้ภายในบ้าน เวลาชาวบ้านแถวนี้ออกไปหาปลาก็จะมาซื้อที่ยายเขียว และเมื่อ 40 ปีที่แล้ว มีคนญี่ปุ่นเขามาสั่งยายเขียวทำข้องหลวง หรือข้องอันใหญ่ๆ นี่แหล่ะ พอทำเสร็จก็ส่งไปญี่ปุ่น ชาวบ้านเค้าก็เลยเรียกว่า ‘ยายเขียวข้องหลวง’ ตอนนั้นป้าสุขยังเป็นสาวน้อยอยู่นะ ไม่ได้สนใจทำเป็นอาชีพเลย แต่พอเห็นว่างานจักสานบ้านเรามันขายได้ ได้เงินสินะ ก็เลยเกิดแรงบันดาลใจ” 

       โครงการ ชุมชนแห่งการเรียนรู้ “ชุมชนนักปัก” ของ ศกร.ระดับตำบลหนองผึ้ง อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ มีเป้าหมายเพื่อส่งเสริมให้ประชาชนมีอาชีพและมีรายได้เสริม  

    งานปักเป็นรูปแบบของศิลปะการแต่งเติม เพื่อเสริมความสวยงามให้แก่เครื่องแต่งกาย งานปักมีทั้งแบบเป็นงานปักมือที่มีมาตั้งแต่สมัยก่อน ถือว่าเป็นงานฝีมือชนิดหนึ่ง ที่ต้องอาศัยความพิถีพิถัน ความละเอียดรอบคอบ มีการใช้วัสดุอื่น ๆ ร่วมด้วย  เช่น ลูกปัด  เลื่อม  ไข่มุก โซ่แฟชั่น  ในการรังสรรค์เสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย ชุมชนบ้านป่าแคโยง มีการรวมกลุ่มอาชีพการตัดเย็บและการปักผ้า ศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้ระดับตำบลหนองผึ้ง ได้ให้ความสำคัญในการพัฒนาอาชีพ จึงได้จัดทำโครงการ “ชุมชนนักปัก” เพื่อเป็นการพัฒนาอาชีพคุณภาพครบวงจรขึ้น

         โครงการ ชุมชนแห่งการเรียนรู้  “ชุมชนปลูกผักรักสุขภาพ” ของศกร.ระดับตำบลดอนแก้ว อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ มีเป้าหมายเพื่อเป็นการส่งเสริมให้คนในชุมชนมีสุขภาพที่ดี โดยการบริโภคผักปลอด    สารพิษ เนื่องจากบ้านน้ำโจ้ หมู่ 6 ตำบลดอนแก้ว อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ เป็นชุมชนขนาดเล็ก ประชากรส่วนใหญ่อยู่ในวัยแรงงาน ประกอบอาชีพหลากหลาย ทั้งรับจ้าง รับราชการ ทำสวนลำไย ทำนา และค้าขาย แต่ในสภาพเศรษฐกิจปัจจุบัน ประชาชนต้องทำงานหาเงินจุนเจือครอบครัว ทำให้คนในชุมชนขาดความสนใจ เรื่องสุขภาพ โดยเฉพาะการบริโภคอาหารปลอดภัย ทางศกร.ระดับตำบลดอนแก้ว จึงได้เข้ามามีส่วนร่วมในการดำเนินงานร่วมกับผู้นำชุมชนและประชาชนในชุมชนในเรื่องของการปลูกผักปลอดสารพิษ 

      โครงการ ชุมชนแห่งการเรียนรู้ “คนรักเชียงดา” ของ กศน.ตำบลท่ากว้าง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ มีเป้าหมายเพื่อส่งเสริมให้ประชาชนมีอาชีพและรายได้เสริม ควบคู่ไปกับการอนุรักษ์การใช้วัสดุธรรมชาติและฟื้นฟูภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านการแปรรูปผักเชียงดา โดยดำเนินงานตั้งแต่การสำรวจความต้องการและศักยภาพของชุมชน จัดตั้งคณะทำงานและเครือข่าย ประสานวิทยากรและปราชญ์ชาวบ้าน ไปจนถึงการฝึกอบรมการแปรรูปผักเชียงดา การออกแบบและเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์ รวมทั้งประเมินและสรุปผลการดำเนินงาน ซึ่งคาดว่าจะมีผู้เข้าร่วมกิจกรรมไม่น้อยกว่า 10 คน เกิดรายได้เสริมในชุมชน เกิดชุมชนต้นแบบที่สามารถขยายผลต่อได้ และช่วยสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้อย่างยั่งยืนควบคู่กับการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น