Αυτή η δουλειά, τόσο στη θεωρητική όσο και στην υλική της διάσταση, δεν αποτελεί μια τελική δήλωση, αλλά ένα σημείο εκκίνησης για περαιτέρω έρευνα και συνεργασία. Το κοινό, αποτελούμενο από συναδέλφους, συλλέκτες, θεωρητικούς και φιλότεχνους, καλείται να προβληματιστεί πάνω σε μια σειρά από ζητήματα:
Πόσο αποτελεσματικό είναι το θεωρητικό πλαίσιο της «ντροπής» και της «εντροπίας» ως διάγνωση της οικολογικής κρίσης; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα ή οι αδυναμίες του;
Πώς λειτουργεί η εγκατάσταση «Venus Incarnis» στη μετάφραση αυτών των σύνθετων ιδεών σε μια απτή, συναισθηματικά φορτισμένη εμπειρία;
Ποιες είναι οι ηθικές συνέπειες της χρήσης ψηφιακής τεχνολογίας για τη διευκόλυνση ενός φυσικού, οικολογικού έργου;
Πώς μπορεί το έργο να επεκταθεί για να έχει ευρύτερη πολιτισμική απήχηση και να συμβάλει στην οικολογική συνείδηση;