Een klassiek sonnet is een rijmend gedicht van 14 regels en met de volgende structuur:
twee kwatrijnen
daarna twee terzinen.
Het rijmschema kan variëren, maar veel voorkomende rijmschema's zijn:
abba abba cdc cdc
abba abba cde cde
De wending komt meestal na de tweede strofe, maar later in het gedicht komt ook voor.
Bij Shakespeare is het rijmschema:
abab cdcd efef gg
Stil
Ah kon ik je maar vertellen
hoeveel ik van je hou
hoeveel ik droom van jou
en aan je denk met 1000 hersencellen
Ik vind de woorden niet
die precies kunnen beschrijven
welke kriebels in me drijven
als een prachtig liefdeslied
Dus zing ik stilletjes in mijn hoofd
de klanken die geen woorden zijn
de letters weggeroofd
Een melodie vol zonneschijn
waarbij ik hoop dat jij gelooft
in de glimlach bij ons samenzijn
Els De Vuyst
Sonnet 71 van Shakespeare
No longer mourn for me when I am dead
Than you shall hear the surly sullen bell
Give warning to the world that I am fled
From this vile world with vilest worms to dwell.
Nay, if you read this line, remember not
The hand that writ it, for I love you so
That I in your sweet thoughts would be forgot
If thinking on me then should make you woe.
O if (I say) you look upon this verse
When I (perhaps) compounded am with clay,
Do not so much as my poor name rehearse,
But let your love even with my life decay.
Lest the wise world should look into your moan
And mock you with me after I am gone.