JAN MATEJKO (1838-1893)
Matejko uważany jest za geniusza, który po mistrzowsku operował kolorem, ekspresją, kompozycją. Jest także znany jako jeden z największych przedstawicieli nurtu historycznego w malarstwie, w którym fikcją łączy się z faktem. Spełniał szczególną misję – odwołując się do przeszłości, pobudzał i świadomość narodową i wolę walki o niepodległość Polski będącej pod zaborami. Już od najmłodszych lat interesował się przeszłością, a jego dzieciństwo nie należało do sielankowych. Pochodził z wieloletniej rodziny – miał dziesięcioro rodzeństwa, a po śmierci matki (Jan miał wtedy 7 lat) wychowaniem dzieci zajęła się jej siostra. Od dzieciństwa interesował się historią – gromadził szkice i rysunki ze starych ksiąg (m.in. z Kodeksu Baltazara Behema i kroniki Marcina Bielskiego). Od roku 1859 Matejko studiował w akademii sztuki w Monachium, a w 1860 roku wyjechał do Wiednia, by kontynuować naukę w tamtejszej akademii sztuki, jednak po kłótni z jednym z profesorów wrócił do Krakowa. Nie wziął udziału w powstaniu styczniowym. Malarz całe życie mieszkał i tworzył w Krakowie, ale ze względu na rosnącą sławę i liczne wystawy wiele podróżował. Czterokrotnie odwiedził Paryż, bywał w Wiedniu i odbył podróż do Budapesztu, Pragi oraz wielu miast niemieckich, a w 1872 roku wyjechał do Stambułu.
Jeśli jesteś zainteresowany pogłębioną analizą obrazów Jana Matejki, możesz skorzystać z e-podręcznika.