Historie

Er zijn al vele verhalen geschreven over het hoe en het waarom er in de oudheid gilden ontstaan zijn, maar omdat het St. Lambertus gilde uit Meerveldhoven relatief jong is, leek het mij een uitdaging om zijn geschiedenis eens proberen te achterhalen. Aangezet door de vele momenten dat we na het schieten voor onze schuilhut zaten en oudere leden van het gilde verhalen over vroeger zaten te vertellen. Er kwamen nogal eens vreemde namen voorbij en natuurlijk ook verhalen van de dingen die ze gedaan hadden. Het opschrijven van al die belevenissen uit de oude tijd is een schier onbegonnen taak. Gelukkig begint er rond 1979 een geregelde verslaggeving op gang te komen. In dat jaar is Jef van Kuringen secretaris geworden, waarna er verslagen van de verschillende vergaderingen komen. Voor die tijd werden de verslagen (volgens zo een "schuilhut" verhaal) achter op een sigarendoosje gemaakt. Zelf heb ik het idee dat daardoor; "als de sigaren op (weg) waren; ook het verslag (op) weg was".

Het St. Lambertus gilde is nog een jong gilde en is opgericht in 1886. Hiermede is het St. Lambertus gilde het jongste gilde uit kring Kempenland. De reden voor de late oprichting van het St. Lambertus gilde komt door een grenswijziging binnen de gemeente Veldhoven, waardoor vele leden van het oorspronkelijk Meerveldhovense Onze Lieve Vrouwe gilde nu in Zeelst kwamen te wonen. Enkele gildeleden besloten daarom in 1886 om de parochie / gemeente Meerveldhoven weer een eigen gilde te geven. Deze gildeleden waren Jan Bazelmans, Piet v.d. Maden, Joseph v. Veldhoven en Piet Wijmelenberg. 

Het gildehuis was "Café van der Looy", dat destijds gelegen was in Kapelstraat-Zuid ter hoogte van waar nu nummer 25 is. In 1906 werd het gildehuis door brand verwoest waardoor alle bezittingen van het gilde verloren gingen. Hierna leek het of het St. Lambertus gilde een slapend gilde was, maar op 7 en 8 Augustus 1911 werd het 25-jarig bestaan feestelijk gevierd. Vermoedelijk was toen het gildehuis "café Dieles" dat lag ook in Kapelstraat-Zuid ter hoogte van waar nu het huis met nummer 16 staat. Daarna is het gilde verhuisd naar café van Hanne Jansen, wat tegenwoordig "Eethuis de Driesprong" is. Tot die tijd schoot het gilde voornamelijk met het geweer. Rond 1978 kwam er belangstelling voor het kruisboog schieten en kwam er een opleving bij het St. Lambertus gilde. In deze tijd resideerde het gilde in de "Lenie bar" aan de toenmalige Kasperlaan (tegenwoordig de van Vroonhovenlaan). 

Tot 1980 trad het gilde naar buiten in "het goei pak" versierd met een rode sjerp. Maar rond 1980 kreeg het gilde voor het eerst een uniform dat gemaakt werd door Zus v. Kuringen, de vrouw van de toenmalige Koning. Ook hebben op 22 oktober 1980 Petrus Snelders samen met Franciscus Cornelis van Hout bij notaris Wortelboer de statuten voor ons gilde laten vastleggen. 

Tegenwoordig heeft het gilde als gildehuis "Hof van Holland" opnieuw in de Kapelstraat-Zuid. 

Ook heeft het St. Lambertus gilde nogal wat omzwervingen gemaakt met betrekking tot het terrein waar geschoten werd.In het begin werd er geschoten op het erf van voormalig politieman "van der Ouden". Dit terrein was gelegen ter hoogte van De Run 5123. Daarna werd een schietterrein bij "de ligt" vermeld vermoedelijk waar nu de bejaardenflats staan. Er zijn vermeldingen van 1964 en 1970 waar men is gaan schieten in de Pollekesstraat bij Willem Couwenberg op het erf. In 1985 word het schietterrein nabij de Gender vernoemd (het oude Marvilde terrein) echter hier mocht niet met het geweer geschoten worden waarvoor dan uitgeweken werd naar een terrein langs de E3 gelegen bij de visvijver. Sinds 1990 zitten we op het schietterrein aan de Blaarthemseweg in Zeelst, waar weer zowel met de kruisboog alsook met het geweer geschoten mag worden.

Het St. Lambertus gilde heeft in zijn bestaan 1 Keizer gekend. In 1964 Marinus Verhees. Eenmaal Keizer bleef men dat voor de rest van zijn leven.

De Koningen van het St. Lambertus gilde Meerveldhoven waarvan we de namen nog konden terugvinden waren:

In 1911 Joseph van Veldhoven.

Van 1956 tot 1964 Marinus Verhees.

Van 1964 tot 1967 Simon Dams.

Van 1967 tot 1970 Toon v.d. Heijden.

Van 1970 tot 1973 Jo Dams.

Van 1973 tot 1976 Jan Bazelmans.

Van 1976 tot 1979 Frans van Hout.

Van 1979 tot 1982 Sjef van Kuringen.

Van 1982 tot 1985 Cor Dams.

Van 1985 tot 1988 Jo Dams.

Van 1988 tot 1991 Jos van der Heijden.

Van 1991 tot 1994 Simon Dams.

Van 1994 tot 1997 Rinus Camps.

Van 1997 tot 2003 Henk van de Heuvel.

Van 2003 tot 2009 Hein Dams.

Van 2009 tot 2013 Harm Tiersma.

Van 2013 tot 2015 Johan Dams.

Van 2015 tot 2018 Henk van de Heuvel

Van 2018 tot 2021 Johan Dams.

Van  2021 tot heden Jos Verhaegh.

Elke Koning had (en heeft) de plicht om het gilde een zilveren schild te schenken als aandenken aan zijn "regeerperiode".

Van 1982 tot 2004 was Johan Kouwenberg Vaandrig van het St. Lambertus gilde. Wie er voor hem vaandrig was is verder niet bekend maar het huidige vaandel dat door zusters uit Tahiti met de hand is geborduurd werd door Johan gesponsord en hij heeft het ook gedragen tot zijn dood in 2004. Vanaf dat moment wordt het vaandel gedragen door Cas Noten.  De Vendeliers die het St. Lambertus gilde gekend heeft was van 1960 tot zijn koningschap in 1985 Jo Dams. In 2010 is Johan Dams begonnen met een opleiding tot vendelier. Ook Jos Verheagh is hier pas geleden mee begonnen. 

Tot 1981 traden de zonen van Piet Snelders (die lid waren van de harmonie) wel eens op als tamboer. In 1981 kreeg het gilde 2 eigen trommen (waar later nog een trom geschonken door de familie van de overleden gildebroeder Toon v.d. Heijden bijkwam). Door deze trommen kreeg het St. Lambertus gilde Meerveldhoven zijn eigen tamboers. Dit waren Marc Camps van 1981 tot 2004 en Rinus Camps van 1981 tot 1994 toen Rinus stopte omdat hij Koning werd. In 2009 pakte hij het trommen weer op omdat weer een ander tamboer Koning werd Van 1981 tot 1988 was Gijsbers tamboer samen met Toon Colley die van 1979 tot 1987 tamboer was. 

In 1997 werd Henk v.d. Heuvel nieuw lid en tamboer, maar hij schoot zich dat jaar ook meteen koning zodat in 2003 toen zijn koningschap eindigde Henk v.d. Heuvel het tamboerwerk weer op zich nam. Eenzelfde verhaal geld voor Harm Tiersma die van 1988 tot zijn koningschap in 2009 ook tamboer was. Vanaf 2012, toen het koningschap van Harm Tiersma eindigde, tot 2015 waren zowel Henk v.d. Heuvel als Harm Tiersma weer tamboers. Echter in 2015 schoot Henk v.d. Heuvel zich weer koning en stond Harm Tiersma er weer alleen voor.