разведчык

тлумачэнне слова:

  разведчык, -а, мужчынскі род
    1. Той, хто пасланы ў разведку (у 1 знач.), які ўваходзіць у склад разведкі (у 3 знач.). У час гітлераўскай акупацыі егер Мацута быў правадніком і разведчыкам у партызанскім атрадзе. В. Вольскі. Разведчыкі даносілі з усіх бакоў адно: абарона на поўдні і поўначы прарвана. Брыль. // Самалёт або судна, якія вядуць назіранне за праціўнікам.

 Паўтарыць тэарэтычны матэрыял па тэме “Правапіс часціц не(ня) – ні ” і пазнаёміць з ім вучняў класа.

 - Правапіс часіцы "не" разам

- Правапіс часціцы "не" асобна

- Правапіс часціцы "ні"