Ιερή μητρότητα Vs ανίερη μητριαρχικότητα
Αρκετοί άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, αυτή την ημέρα λαχταρούν και επιθυμούν μια μητέρα, μιαν ήσυχη, τρυφερή, απαλή, ερωτική και αγαπητική μητέρα...
Αρκετοί άνθρωποι ανάμεσα μας ζουν και βιώνουν για διάφορες αιτίες την μείζονα ψυχική απώλεια του μητρικού αρχετύπου.
Μητέρα δεν είναι οποία γυναίκα γέννησε βιολογικά παιδιά, αλλά μητέρα είναι, οποία γυναίκα έχει την πολύτιμη χαρισματική ικανότητα να γεννήσει, να γεννά και να αναγεννά πρωτίστως πνευματικά, εσωτερικά και καρδιακά, τους αγαπημένους της και μη ανθρώπους.
Αυτό αποκαλείται πνευματική μητρότητα η οποία είναι ανώτερη της βιολογικής μητρότητας. Η απολυτοποίηση και εξιδανίκευση της βιολογικής μητρότητας είναι μια ψευδαίσθηση. Αυτό είναι το πλέον χαρμόσυνο μήνυμα για όσες γυναίκες έχουν αντικειμενική δυσκολία να κυοφορήσουν.
Αλλά για να αποκτηθεί αυτή η μητρική ικανότητα, θα πρέπει μάλλον η γυναίκα να δουλέψει σοβαρά και εσωτερικά με τον εαυτόν της μαζί με ειδικούς της ψυχικής υγείας, για να συντρίψει μερικά φίδια μέσα της, την τάση της προς την κρυφή και ηδονιστική έπαρση, τον άκαμπτο εγωισμό και την ροπή της προς την αυτοδικαίωση.
Σήμερα εορτάζει, η παναγία μητρότητα, και όχι η ανίερη μητρική αυταρχικότητα. Σήμερα εορτάζει, η τρυφερή και απαλή μανούλα, και όχι η άγαρμπη σκληρότητα της μητριάς. Σήμερα εορτάζει, η μητρική ερωτικότητα, και όχι η ζηλόφθονη μητριαρχικότητα. Σήμερα εορτάζει, η μητρική διαλεκτικότητα, όχι η αδιαλλαξία της υστερικής μήτρας. Σήμερα εορτάζει η μητερική χειραγώγηση, και όχι η μητριαρχική ύπουλη χειριστικότητα. Σήμερα εορτάζει η μάνα, και όχι η μητριαρχικότητα.
Φαντάζομαι αυτές τις εννοιολογικές διακρίσεις να τις αντιλαμβανόμαστε και να τις συμπροβληματίσουμε, καθότι, δεν μπορεί να εορτάζουν σήμερα οι Μυροφόρες Γυναίκες, οι μητέρες με το απαλό και διακριτικό τους άγγιγμα και να εορτάζουν μαζί τους όλες οι υπόλοιπες γυναίκες που θυσιάζουν, εξευτελίζουν, εγκαταλείπουν και σταυρώνουν από αμιγώς εγωισμό και σκληροκαρδία τον πλησίον τους , είτε αυτό είναι το παιδί σου, ο άντρας σου, ο εραστής σου, ο συνεργάτης και συνάδελφός σου, ο πατέρας, η μάνα και η αδελφή σου ...
Lia Vita
Για αλληλογραφία: psychologic.gr@gmail.com
Υγ.: Επισυνάπτω στην αγάπη σας, το ποίημα του Maria Rilke που με ενέπνευσε να καταγράψω τις προηγούμενες σκέψεις μου και να θέσω μια φιλοσοφική βασική εννοιολογική διάκριση και διαφορά της μητρότητας/μητριαρχικότητας.
_______________________________
«Πολλές φορές, λαχταρώ μια μητέρα,
μιαν ήσυχη γυναίκα, με λευκή χωρίστρα.
Μες στην αγάπη της πρωτάνθισε το Εγώ μου,
μπορούσε να ματαιώσει το άγριο μίσος,
που, παγερό, γλιστρούσε στην ψυχή μου.
Μετά, καθόμασταν κοντά ο ένας στον άλλο,
μια φωτιά σιγοβόμβιζε στο τζάκι.
Άκουγα ό,τι τ’ αγαπητά λέγανε χείλη
κ’ ειρήνη κυματούσε πάνω απ’ την τσαγιέρα,
σάμπως πτυχή, γύρω απ’ το φως της λάμπας.»
[R. M. Rilke, «Πολλές φορές λαχταρώ μια μητέρα» || Helmut Westhoff, Portrait of R. M. Rilke]
