Embedded Files
Runy dzieli na odwracalne (takie, które gdy się odwróci wyglądają inaczej, jest ich 15) i nieodwracalne (takie, które po odwróceniu są takie same, czyli nie da się odwrócić, jest ich 9).
Runy nieodwracalne mają symbolizować 9 światów.
Jesion (czasami uważany za cis) Yggdrasill to potężne drzewo, które rośnie pomiędzy dziewięcioma światami i łączy je wszystkie ze sobą. Drzewo jest tak wielkie i potężne, że jego korzenie wrastają w trzy światy, a podlewają je aż trzy studnie. Zwane jest również Drzewem Życia.
Dziewięć światów:
Asgard - dom Asów.
Alfheim - mieszkają tutaj elfy jasne. Są podobno tak piękne jak słońce i gwiazdy.
Swartalheim (Nidawellir) - zamieszkają go żyjące pod górami karły, nazywane również mrocznymi elfami.
Midgard - nasz dom.
Jotunheim - świat lodowych i górskich olbrzymów.
Vanaheim - dom Wanów.
Niflheim - kraina mrocznych mgieł.
Muspell - świat płomieni.
Hel/Helheim - trafiają tutaj zmarli, którzy nie zginęli dzielnie podczas bitwy.
Dwa rody bogów - Asowie i Wanowie, są zjednoczeni traktatami pokojowymi. Wielu Wanów mieszka w Asgardzie, wraz z Asami.
W mitologii nordyckiej Yggdrasil stanowił axis mundi (stabilne centrum świata). Według legendy Midgard, Jotunheim i Wanaheim to światy ziemi. Asgard, Muspelheim i Alfheim to światy wyższe, zaś Swartalfheim, Niflheim i Helheim są światami dolnymi.
Podział ten możecie zobaczyć na schemacie po lewej stronie.
W pierwszy rozdziale wspomniałam o tym, że wierzono, że runy zostały podarowane przed boga Odyna, teraz poznacie dokładnie tę historię...
Dawno, dawno temu, gdy jeszcze światy były młode, Odyn ruszył przez krainę olbrzymów, Jotunheim, narażając swoje życie, by dotrzeć do swojego wuja, Mimira, w poszukiwaniu mądrości.
Dotarłszy, poprosił olbrzyma o łyk z jego źródła. Jednakże Mimir pokręcił głową. Nikt, oprócz niego, nie pił wody z owego źródła. Milczał, a jak mówią: "ci, którzy milczą, rzadko się mylą."
Bóg powoływał się do tego, że jest synem Bestli, siostry Mimira. Lecz to także nie przekonało olbrzyma, uważał, że to za mało.
Odyn był nieustępliwy, kazał wyznaczyć cenę za łyk, aby stać się mądrym. Mimir rzekł:
-Cenę jest twoje oko. Twoje oko w wodach.
Wielu przerażałaby wizja wycięcia swojego oka, lecz nie Odyna. Nie zastanawiał się, czy olbrzym żartuje, czy też nie. Był gotowy uczynić nawet więcej, aby zyskać upragnioną mądrość. Rzekł tylko, aby Mimir dał mu nóż.
Po tym uczynił to, co nakazał mu wuj. Umieścił starannie oko w stawie. Napełnił róg Gjallergorn wodą ze stawu i uniósł go do ust, napił się zimnej wody.
Poczuł w sobie mądrość, jakiej nie mógł sobie nawet wcześniej wyobrazić. Doznawszy oświecenia, wiedział, co ma robić.
Przebił swój bok włócznią, a bogom nakazał powiesić siebie za stopę, głową w dół, na Yggdrasill.
Wisiał tak, cierpiąc, przed dziewięć dni i dziewięć nocy. W ten sposób dopełnił w całości misterium wtajemniczenia i śmierci.
Po tych dziewięciu dniach nawiedziło go światło odkrytych run. Zobaczył je w sobie. Pojawiły się w jego umyśle. Wyrył je wszystkie na kijach magicznych, zeskrobał na wiórki, które zmieszał z miodem. Dał to do wypicia ludziom, przekazując im w ten sposób magiczne znaki.
Wiem, że wisiałem na wiatrem owianym drzewie
Przez dziewięć nocy,
Oszczepem zraniony, Odinowi ofiarowany
Sam sobie samemu.
Na tym drzewie, o którym nikt nie wie,
Z jakich wyrasta korzeni.
Chlebem mnie nie karmiono, ni napojem z rogu,
Wypatrywałem ku dołowi,
Przyjąłem runy – krzycząc przyjąłem,
Spadłem potem stamtąd.
Niechaj nikt nie nacina run,
Jeśli nie potrafi się nimi posługiwać.
Już niejednego śmiałka wywiodły one w pole.
~Fragment Pieści Najwyższego – Havamal
Google Sites
Report abuse